vidu ankaŭ la klarigojn
konjugaci·/·o

konjugaci·o

          Sistem·o de la divers·aj verb·aj form·oj, per kiu lingv·o esprim·as la
          cirkonstanc·ojn de ag·o: tiu·j enu·ig·aj deklinaci·oj kaj konjugaci·oj,
          super kiu·j sur la ter·a glob·o ĉiu+tag·e osced·as mil·oj da infan·oj ;
          en la lingv·oj natur·aj ekzist·as […] konjugaci·oj kun […] tut·a
          seri·o da form·oj […] ne sol·e por ĉiu temp·o kaj mod·o […], sed en
          ĉiu el tiu·j ĉi temp·oj kaj mod·oj ankoraŭ apart·ajn form·ojn por ĉiu
          person·o kaj nombr·o ; mult·aj el la hind⁽⁺⁾+eŭrop·aj lingv·oj mal·hav·as
          special·an konjugaci·an form·on por esprim·i faktitiv⁽⁺⁾·on . {konjug⁽⁺⁾·o}

konjugaci·i

   (tr)

          Laŭ·vic·e al·met·i al verb·a radik·o la divers·ajn afiks¹·ojn, kiu·j
          serv·as por esprim·i la ŝanĝ·ojn de person·o, nombr·o, temp·o, mod·o
          kaj voĉ·o: ne ĉiu·j ge·jun·ul·oj pri·majstr·is la franc·an lingv·on:
          kelk·aj grav·e mis·konjugaci·is franc·ajn verb·ojn . {konjug⁽⁺⁾·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.27 2023/12/03 09:58:55 ]
     __________________________________________________________________