konkav²·/·a

konkav²·a

   1.
          Prezent⭑·ant·a kav⭑·an surfac⁸·on aŭ⭑ kontur⭑·on, kiel⭑ intern⭑·o de⭑ cirkl⁸·o
          aŭ⭑ sfer¹·o; vol⭑+bit⁹·a intern⭑·en: la⭑ konkav²·a lens⁴·o de⭑ okul⭑-vitr⭑·o por⭑
          miop⭑·ul·o; kolor⭑·oj tromp⭑·as la⭑ okul⭑·ojn, tiel⭑ ke⭑ objekt⭑·o en⭑ bild¹·o
          pov⭑·as ŝajn⭑·i konkav²·a aŭ⭑ konveks²·a ;  kaj⭑  admir⭑·as
          si⭑·ajn propr⭑·ajn bild¹·ojn en⭑ konkav²·aj spegul⭑·oj ; la⭑ romp⭑·it·an brak⭑·on
          […]  en·ig⭑·is en⭑ du⭑ konkav²·ajn tabul⭑·et·ojn kaj⭑ post⭑·e
          ĉirkaŭ·lig⭑·is rapid⭑·e kaj⭑ fort⭑·e, por⭑ ĝi·n sen·mov⭑·ig·i . {konveks²·a}

   2.

        a)
                (p.p. {geometri¹·a figur⭑·o} , sub·ar⭑·o de⭑ {afin⁽⁺⁾·a spac⭑·o} , aŭ⭑ de⭑
                {vektor⁽⁺⁾·a spac⭑·o} ) Ne⭑ {konveks²·a} : konkav²·a {angul⭑·o} (pli⭑
                grand⭑·a ol⭑ {streĉ⭑·it·a} angul⭑·o), {plur⁴~later⁴·o} , {plur⁴~edr⁽⁺⁾·o} .
                {konveks²·a^2.a}

                Rim.: Konkav²·ajn angul⭑·ojn oni foj⭑·e nom⭑·as „trans·obtuz³·aj“ aŭ⭑
                „super·streĉ⭑·it·aj“ (ambaŭ⭑ en⭑ ).

        b)
                (p.p. {bild¹·ig·o}  de⭑ la⭑ ar⭑·o de⭑ {reel⁽⁺⁾·oj} al⭑ si mem⭑) Tia,
                ke⭑ ĝi⭑·a {kontraŭ·egal⭑·o} est⭑·as {konveks²·a^2.b} . {konveks²·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/12/17 21:21:11 ]
     __________________________________________________________________