konsekr⁴·/·i

konsekr⁴·i

   (tr)

          Ek·funkci¹·ig·i en⭑ sankt⭑·a rol¹·o: ili tio·n manĝ⭑·u, ĉar⭑ per⭑ tio ili
          pur⭑·iĝ·is, por⭑ ke⭑ ili est⭑·u konsekr⁴·it·aj kaj⭑ por⭑ ke⭑ ili est⭑·u
          sankt⭑·ig·it·aj ; li don⭑·u la⭑ taks⭑·on en⭑ tiu tag⭑·o, kiel⭑ konsekr⁴·it·aĵ·on
          al⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o ; Anastazi⁽⁺⁾·o […] dev⭑·is est⭑·i mi⭑·a frat⭑·in·o, ĉar⭑ ŝi⭑·a
          patr⭑·o est⭑·is al·konsekr⁴·it·a al⭑ mi⭑·a patr⭑·o laŭ⭑ antikv⭑·a mor⭑·o, kiu·n ni
          ankoraŭ⭑ plen⭑·um·as .

        a)
                Solen⭑·e en·ofic⭑·ig·i per⭑ religi⭑·aj rit³·oj pastr⭑·on, reĝ⭑·on...: la⭑
                pastr⭑·o, kiu est⭑·as sankt⭑~ole⭑·it·a, kaj⭑ kiu est⭑·as konsekr⁴·it·a,
                por⭑ pastr⭑·i ; dum⭑ la⭑ tut⭑·a temp⭑·o de⭑ la⭑ promes⭑·it·a
                konsekr⁴·it·ec·o raz⭑·il·o ne⭑ dev⭑·as ek·tuŝ⭑·i li⭑·an kap⭑·on .

        b)
                Destin¹·i aĵ⭑·ojn por⭑ di⭑·a serv⭑·ad·o per⭑ religi⭑·aj rit³·oj: rigard⭑·u
                ĝi⭑·ajn frukt⭑·ojn kvazaŭ⭑ konsekr⁴·it·aj, dum⭑ tri⭑ jar⭑·oj ili est⭑·u
                por⭑ vi kvazaŭ⭑ konsekr⁴·it·aj, ili ne⭑ est⭑·u manĝ⭑·at·aj ; ĉio
                konsekr⁴·it·a est⭑·as plej⭑~sankt⭑·aĵ·o de⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o ; ĉiu de·kon⭑·o
                el⭑ la⭑ bov⭑·oj kaj⭑ ŝaf⭑·oj […] est⭑·u konsekr⁴·it·a al⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o ;
                en⭑ la⭑ freŝ⭑·a verd⭑·a pin⭑·ar-bar⭑·o, kie kuŝ⭑·is la⭑ neĝ⭑·o, star⭑·is la⭑
                anĝel⭑·o de⭑ Krist⭑-nask⭑·o kaj⭑ konsekr⁴·is la⭑ jun⭑·ajn arb⭑·et·ojn,
                kiu·j dev⭑·is serv⭑·i por⭑ la⭑ fest⭑·o ; la⭑ konsekr⁴·it·a pan⭑·o kaj⭑
                vin⭑·o ali⭑~form⭑·iĝ·ad·is en⭑ li⭑·an korp⭑·on kaj⭑ li⭑·an sang⭑·on, kiu·n li
                est⭑·is for·don⭑·int·a por⭑ la⭑ ankoraŭ⭑ ne⭑ nask⭑·it·aj generaci⭑·oj ;
                ni konstru⭑·is la⭑ preĝ⭑·ej·on, kaj⭑ ĝust⭑·e post⭑ unu⭑ jar⭑·o mi ĝi·n
                konsekr⁴·is .

          {sankt⭑·ig·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.23 2023/10/18 17:23:24 ]
     __________________________________________________________________