vidu ankaŭ la klarigojn
konsent⭑·/·i
konsent⭑·i
1.
(x)
Fin⭑·e {sam⭑·o-pini⭑·i} pri⭑ ver⭑·ec·o, prav⭑·ec·o aŭ⭑ taŭg⭑·ec·o de⭑ io; trov⭑·i aŭ⭑
konstat⭑·i komun⭑·an manier⭑·on sent⭑·i aŭ⭑ {pens⭑·i} pri⭑ io: pri⭑ tio ĉiu·j
konsent⭑·is ; la⭑ propon⭑·o est⭑·is aprob⭑·at·a, la⭑ mal·jun⭑·ul·in·o ankaŭ⭑
konsent⭑·is ; tio·n, pri⭑ kio ĉiu·j opini⭑·oj konsent⭑·as, oni dev⭑·as
respekt⭑·i ; se⭑ vi konsent⭑·os, ke⭑ mi sid⭑·u apud⭑ vi ĉe⭑ la⭑ tabl⭑·o... ;
ili ĉiu·j konsent⭑·is, ke⭑ […] ; mi konsent⭑·as kun⭑ vi ! {aprob⭑·i} .
Rim.: {Akord¹·i} esprim⭑·as natur⭑·an kutim⭑·an komun⭑·ec·on de⭑ opini⭑·oj;
_konsent⭑·i_ signif⭑·as sam⭑·an komun⭑·ec·on, sed⭑ pri⭑ special⭑·a punkt⭑·o,
kaj⭑ akir⭑·it·a nur⭑ post⭑ hezit³·o aŭ⭑ diskut¹·ad·o.
2.
(x)
Mal {rifuz⭑·i} far⭑·i io·n: Mose⁽⁺⁾·o konsent⭑·is loĝ⭑·i ĉe⭑ tiu hom⭑·o ; se⭑ vi
ne⭑ konsent⭑·os las⭑·i cirkumcid⁹·i vi·n, tiam⭑ ni pren⭑·os ni⭑·an fi·lin⭑·on
kaj⭑ for·ir⭑·os ; la⭑ faraon⁽⁺⁾·o konsent⭑·is si·n sub·met⭑·i al⭑ kurac⭑·ad·o ; li
ne⭑ konsent⭑·is tro⭑ sufer⭑·i pro⭑ si⭑·aj ide⭑·oj ; li demand⭑·is la⭑ patr⭑·on,
ĉu⭑ li konsent⭑·as don⭑·i al⭑ li unu⭑ fi·lin⭑·on kiel⭑ edz⭑·in·on ; li ne⭑
konsent⭑·is vet⭑·i ; van⭑·e vi tent⭑·as, mi ne⭑ konsent⭑·os ; kiu pri⭑ ŝtel⭑·o
silent⭑·as, tiu ŝtel⭑·on konsent⭑·as . {ced⭑·i}
3.
(tr)
{Akcept⭑·i} don⭑·i, volont⭑·e don⭑·i: mi konsent⭑·us tia·n pag⭑·on, se⭑ oni
akcept⭑·us mi·n kun⭑·e kun⭑ mi⭑·a fi·lin⭑·et·o; la⭑ markiz¹·o […] konsent⭑·is la⭑
pet⭑·on de⭑ si⭑·a fi·lin⭑·o ; [ili] rifuz⭑·as konsent⭑·i favor⭑·an kredit¹·on al⭑
la⭑ entrepren⭑·ist·oj ; Mond⭑·a Bank¹·o konsent⭑·is redukt⁴·on de⭑ re·pag⭑·o de⭑
la⭑ ŝuld⭑·o . {ced⭑·i} , {jes⭑·i}
konsent⭑·o
1.
{Akord¹·o} inter⭑ plur⁴·aj person⭑·oj aŭ⭑ aĵ⭑·oj pri⭑ io: tiu·j ĉi⭑ horloĝ⭑·oj
ir⭑·as tut⭑·e regul⭑·e kaj⭑ ĉiu·j en⭑ preciz⭑·a konsent⭑·o ; kiel⭑ bel⭑·eg·a ĝi
est⭑·as, kiam⭑ frat⭑·oj viv⭑·as en⭑ konsent⭑·o inter⭑ si ; la⭑ du⭑
kontrakt⭑·ant·oj rapid⭑·e ven⭑·is al⭑ konsent⭑·o ; Fradeko kaj⭑ sinjor⭑·in·o
Herb⭑-en⭑·o akord¹·iĝ·is per⭑ ne·esprim⭑·it·a konsent⭑·o ; hav⭑·is la⭑
impres⭑·on, kvazaŭ⭑ tio, kio·n ŝi leg⭑·is, parol⭑·as ĝust⭑·e pri⭑ li⭑·a am⭑·o,
tiel⭑ plen⭑·e ĝi est⭑·is en⭑ konsent⭑·o kun⭑ li⭑·aj propr⭑·aj pens⭑·oj ;
konsent⭑·o konstru⭑·as, mal·pac⭑·o detru⭑·as . {pac⭑·o} .
2.
Volont⭑·a {jes⭑·o} pri⭑ dezir⭑·o aŭ⭑ opini⭑·o de⭑ iu: li demand⭑·is, […] ĉu⭑
ŝi vol⭑·as est⭑·i li⭑·a edz⭑·in·o, kaj⭑ […] ŝi don⭑·is al⭑ la⭑ bel⭑·a reĝ⭑·o si⭑·an
konsent⭑·on ; al⭑ tiu ĉi⭑ propon⭑·o al·send⭑·is si⭑·an konsent⭑·on 142 hom⭑·oj
; unu⭑+anim⭑·a konsent⭑·o ĝust⭑·e est⭑·as la⭑ plej⭑ ne·ebl⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑
afer⭑·o, pro⭑ la⭑ natur⭑·a indiferent⭑·ec·o de⭑ la⭑ mond⭑·o ; silent⭑·o est⭑·as
konsent⭑·o .
3.
Volont⭑·a mal {rifuz⭑·o} : la⭑ konsent⭑·o pri⭑ tiu privilegi⭑·o est⭑·as tut⭑·e
provizor¹·a; skrib⭑·a konsent⭑·o de⭑ la⭑ kandidat¹·o .
konsent⭑·a
Karakteriz¹·at·a per⭑ konsent⭑·o: [li] far⭑·is nenia·n konsent⭑·an gest⭑·on ;
ĉiu hom⭑·o fortik⭑·e konserv⭑·as si⭑·an princip⭑·ar·on tiel⭑ long⭑·e, kiel⭑ ĝi
est⭑·as konsent⭑·a kun⭑ li⭑·aj konvink⭑·oj ; eĉ⭑ ses⭑ hom⭑·oj ne⭑ hav⭑·as hodiaŭ⭑
konsent⭑·an opini⭑·on pri⭑ la⭑ kaŭz⭑·o ; tiu·j du⭑ vir⭑·oj est⭑·as ambaŭ⭑
konsent⭑·aj, ke⭑ vi hav⭑·is […] frenez⭑·an mien⭑·on ; ŝi⭑·a patr⭑·o ŝajn⭑·is
tut⭑·e konsent⭑·a pri⭑ la⭑ efektiv⭑·ig·o de⭑ li⭑·aj projekt⭑·oj ; aŭd⭑·iĝ·is
ek·kri⭑·oj koler⭑·aj aŭ⭑ konsent⭑·aj .
konsent⭑·ebl·a
Karakteriz¹·as io·n, kio·n oni pov⭑·as facil⭑·e kaj⭑ raci¹·e konsent⭑·i: la⭑
konklud⭑·o, ke⭑ tie ag⭑·is spirit⭑·o est⭑·as la⭑ sol⭑·a konsent⭑·ebl·a ; ne⭑
ĉiu·j pozici¹·oj de⭑ ŝi est⭑·as konsent⭑·ebl·aj ; malgraŭ⭑ la⭑ evolu²·o […]
dum⭑ la⭑ jar⭑-dek⭑·oj, la⭑ voĉ⭑·o, […] la⭑ vort⭑·oj de⭑ la⭑ akompan⭑·a foli⭑·o,
[…] est⭑·as ankoraŭ⭑ nun⭑ konsent⭑·ebl·aj . {adekvat⁽⁺⁾·a^1} , {akcept}
ebl⭑·a, {aprob⭑·ind·a} , {konven⭑·a^1.a} , {oportun⭑·a}
konsent⭑·em·a
Kiu facil⭑·e konsent⭑·as, ne⭑ kontraŭ⭑·as: ili dezir⭑·us, ke⭑ vi est⭑·u
konsent⭑·em·a al⭑ ili ; unu⭑ el⭑ tiu·j diligent⭑·aj person⭑·oj, ĉiam⭑
rapid⭑+ag⭑·aj, serv⭑·em·aj, […] konsent⭑·em·aj ; social²~demokrat²·oj est⭑·as
simpati¹·a popol⭑·o, – melankoli³·e rimark⭑·is la⭑ al·tul⭑·o, – kaj⭑
konsent⭑·em·a ; vizaĝ⭑·oj atent⭑·em·aj, rigard⭑·oj konsent⭑·em·aj .
{akcept⭑·em·a} , {humil⭑·a^1} , {naiv⭑·a} , {obe⭑·em·a} , {sub·iĝ⭑·em·a}
antaŭ·konsent⭑·i
Akcept⭑·i est⭑·ont·an sin⁸-ten⭑·on, akord¹·iĝ·i pri⭑ ven⭑·ont·a afer⭑·o:
antaŭ·konsent⭑·it·a dat⭑·o ; Esperant⭑·ist·oj el⭑ divers⭑·aj land⭑·oj est⭑·is
anonc⭑·it·aj kiel⭑ apog⭑·ant·oj de⭑ la⭑ projekt⭑·o, kvankam⭑ pri⭑ tio ne⭑ ĉiu·j
antaŭ·konsent⭑·is . {plan⭑·i}
for·konsent⭑·i
(tr)
Konsent⭑·i for·don⭑·i; {rezign³·i} : li for·konsent⭑·is riĉ⭑·ec·on por⭑ est⭑·i
fidel⭑·a al⭑ la⭑ Evangeli¹·o ; Napoleon⁽⁺⁾·o ne⭑ akcept⭑·is la⭑ traktat¹·on ne⭑
for·konsent⭑·int·e la⭑ cirkonstanc⭑·ojn .
inter·konsent⭑·i
1.
(ntr)
Est⭑·i en⭑ akord¹·o; akord¹·e pens⭑·i, ag⭑·i: ĉiu·j tut⭑+kor⭑·e inter·konsent⭑·is,
ke⭑ neniam⭑ oni vid⭑·is en⭑ la⭑ kastel⭑·o fest⭑·on tiel⭑ bon⭑·e sukces⭑·int·an ;
nun⭑ mi kompren⭑·as, kial⭑ ni tiel⭑ bon⭑·e inter·konsent⭑-konsent⭑·as, vi ja⭑
est⭑·as tia sam⭑·a, kia mi ; pri⭑ mult⭑·aj punkt⭑·oj ni inter·konsent⭑·as,
kaj⭑ ke⭑ pri⭑ la⭑ ceter⭑·aj ni almenaŭ⭑ respekt⭑·os unu⭑ la⭑ ali⭑·an ; por⭑ ke⭑
la⭑ popol⭑·oj pov⭑·u inter·konsent⭑·i, ili dev⭑·as antaŭ⭑ ĉio kompren⭑·i unu⭑
la⭑ ali⭑·an ; la⭑ lingv⭑·ist·oj ne⭑ inter·konsent⭑·as pri⭑ la⭑ kvalit¹·oj de⭑ la⭑
divers⭑·aj projekt⭑·oj ; do⭑ ni inter·konsent⭑·as ke⭑ just⭑·ec·o signif⭑·as ke⭑
[…] . {akord¹·i} , {harmoni¹·i} , {konform⭑·i}
2.
(x)
Trakt⭑·i pri⭑ io ating⭑·ant·e konsent⭑·on; inter·akcept⭑·i:
el·ir⭑·is sur⭑ la⭑ kamp⭑·on en⭑ la⭑ temp⭑·o inter·konsent⭑·it·a kun⭑ ;
ili komenc⭑·is inter·konsent⭑·i mal·laŭt⭑·e, kiel⭑ sav⭑·i [li·n] ; ili
inter·konsent⭑·is pri⭑ la⭑ prez⭑·o ; [ni] inter·konsent⭑·is kun·ven⭑·i je⭑ la⭑
ok⭑·a hor⭑·o vesper⭑·e ; for·ig⭑·i per⭑ komun⭑·e inter·konsent⭑·it·a decid⭑·o ;
ili inter·konsent⭑·is pri⭑ ge·edz⭑·iĝ·o ; kun⭑ la⭑ gard⭑·ist·oj li esper⭑·is
inter·konsent⭑·i ankoraŭ⭑ en⭑ la⭑ sam⭑·a nokt⭑·o ; la⭑ patr⭑·o akcept⭑·is la⭑
mon⭑·on, pri⭑ kiu ili pli⭑ fru⭑·e inter·konsent⭑·is . {decid⭑·i} ,
{determin²·i} , {fiks¹·i}
inter·konsent⭑·o
Ag⭑·o inter·konsent⭑·i, rezult²·o de⭑ tiu ag⭑·o: ĵur⭑·a inter·konsent⭑·o ; ili
far⭑·is inter·konsent⭑·on, ke⭑ ili ĉiu·j kun⭑·e ir⭑·u milit⭑·e kontraŭ⭑
Jerusalem⁽⁺⁾·on ; post⭑ el·trink⭑·o ili kun⭑ silent⭑·a inter·konsent⭑·o
re·plen⭑·ig·is la⭑ tas⭑·ojn du⭑·on·e ; laŭ⭑ inter·konsent⭑·o ili renkont⭑·iĝ·is
tie por⭑ konsil⭑·iĝ·o ; se⭑ ŝi post⭑ unu⭑ semajn⭑·o ne⭑ al·ven⭑·os […], mi
liber⭑·ig·os mi·n de⭑ la⭑ inter·konsent⭑·o ; art⭑·e~far⭑·it·aj sign⭑·oj, kies⭑
signif⭑·o est⭑·is fiks¹·it·a sur·baz¹·e de⭑ reciprok⭑·a inter·konsent⭑·o ; [ili]
ne⭑ far⭑·as tio·n sur·baz¹·e de⭑ ia⭑ eksplicita inter·konsent⭑·o en⭑ form⭑·o de⭑
ia⭑ kontrakt⭑·o ; pli⭑ valor⭑·as inter·konsent⭑·o ol⭑ juĝ⭑·a dokument⭑·o .
{kontrakt⭑·o} , {konvenci²·o^1}
mal·konsent⭑·i
1.
(ntr)
Hav⭑·i diferenc⭑·ajn, kontraŭ⭑·ajn opini⭑·ojn aŭ⭑ dezir⭑·ojn: per⭑ sku⭑·oj de⭑
kap⭑·o ĉiam⭑ Helen⁽⁺⁾·o mal·konsent⭑·is ; mal·oft⭑·e li kuraĝ⭑·as mal·konsent⭑·i
kun⭑ li⭑·a opini⭑·o . {diskut¹·i} , {polemik¹·i} , {kontraŭ·dir⭑·i} ,
{kontraŭ·parol⭑·i}
2.
(x)
{Mal·akcept⭑·i} , {rifuz⭑·i} propon⭑·on aŭ⭑ pet⭑·on: mi esper⭑·as, ke⭑ neniu
el⭑ la⭑ el·don⭑·ant·oj mal·konsent⭑·os plen⭑·um·i mi⭑·an pet⭑·on ; mi sci⭑·as, ke⭑
pren⭑·i ia·n labor⭑·on […] mult⭑·aj mal·konsent⭑·os ; la⭑ ĉarm⭑·a infan⭑-in⭑·o
est⭑·as tro⭑ virt⭑·a, tro⭑ pi⭑·a […] por⭑ mal·konsent⭑·i edz⭑·in·ig·on, kiu·n
dezir⭑·us ŝi⭑·aj ge·patr⭑·oj ; se⭑ mi mal·konsent⭑·us, ne⭑ plu⭑ est⭑·us pac⭑·o en⭑
mi⭑·a viv⭑·o . {ĉikan⭑·i} , {kverel⁴·i} , {mal·pac⭑·i} , {proces⭑·i}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.116 2023/12/21 06:31:50 ]
__________________________________________________________________