vidu ankaŭ la klarigojn
konsil⭑·/·i
konsil⭑·i
(tr)
Indik³·i al⭑ iu tio·n, kio·n oni opini⭑·as, ke⭑ li dev⭑·us far⭑·i: la⭑
kurac⭑·ist·o konsil⭑·is al⭑ mi ir⭑·i en⭑ ŝvit⭑+ban⭑·ej·on ; la⭑ montr⭑·it·ajn naŭ⭑
vort⭑·ojn mi konsil⭑·as bon⭑·e el·lern⭑·i ; oni konsil⭑·as kaj⭑ konsol⭑·as sed⭑
help⭑·i ne⭑ vol⭑·as; ne·konsil⭑·ebl·a karakter⭑·o (kiu ne⭑ vol⭑·as est⭑·i
konsil⭑·at·a); nek⭑ help⭑·ebl·e, nek⭑ konsil⭑·ebl·e (pp tut⭑·e embaras⭑·it·a
situaci⭑·o, pri⭑ kiu oni pov⭑·as nek⭑ help⭑·i, nek⭑ konsil⭑·i); kie ne⭑
est⭑·as konsil⭑·ebl·e, tie ne⭑ est⭑·as help⭑·ebl·e (neces⭑·as konsil⭑·i por⭑
help⭑·i) .
{rekomend⭑·i} {instig⭑·i}
konsil⭑·o
1.
Indik³·o don⭑·it·a al⭑ iu pri⭑ tio, kio·n oni opini⭑·as, ke⭑ li dev⭑·us far⭑·i:
li ne⭑ atent⭑·is la⭑ konsil⭑·on de⭑ la⭑ mal·jun⭑·ul·oj ; saĝ⭑·ul·o aŭskult⭑·as
konsil⭑·on ; anstataŭ⭑ kur⭑·i sur⭑ la⭑ teras⭑·o, obe⭑·u mi⭑·an konsil⭑·on kaj⭑
kuŝ⭑·iĝ·u ; Kaj⭑ vi de⭑ mi akcept⭑·u la⭑ konsil⭑·on, // Ne⭑ am⭑·u tro⭑ la⭑
sun⭑·on kaj⭑ la⭑ stel⭑·ojn ; vi ne⭑ sekv⭑·is la⭑ konsil⭑·on de⭑ fidel⭑·ul·o !
montr⭑·oj kaj⭑ konsil⭑·oj est⭑·as facil⭑·aj ; pet⭑·i konsil⭑·on de⭑ iu .
{admon⭑·o} , {avert⭑·o} , {aviz⭑·o} , {instru⭑·o}
2.
{El·turn⭑·iĝ·o} el⭑ embaras⭑·o: ni ne⭑ sci⭑·as ali⭑·an konsil⭑·on ol⭑ prokrast⭑·i
la⭑ afer⭑·on; ne⭑ ekzist⭑·as saĝ⭑·o, ne⭑ ekzist⭑·as prudent⭑·o, ne⭑ ekzist⭑·as
konsil⭑·o kontraŭ⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o ; kontraŭ⭑ ĉiu mal·facil⭑·o ekzist⭑·as
konsil⭑·o ; post⭑ dorm⭑·a trankvil⭑·o ven⭑·as bon⭑·a konsil⭑·o . {ebl⭑·ec·o} ,
{el·ir⭑·ej·o^2} , {help⭑·o} , {solv⭑·o^2}
konsil⭑·an·ar·o
{konsil⭑·ist·ar·o}
konsil⭑·ant·o
Tiu, kiu don⭑·as konsil⭑·ojn: li […] rigard⭑·is si⭑·ajn trankvil⭑+anim⭑·ajn
konsil⭑·ant·ojn kun⭑ rid⭑·et·o ; kort⭑·eg·a konsil⭑·ant·o ;
kort⭑·eg·an·o-konsil⭑·ant·o ; venk⭑·o ven⭑·as per⭑ mult⭑·e da⭑ konsil⭑·ant·oj .
konsil⭑·ant·ar·o
{Konsil⭑·ist·ar·o} : li pov⭑·as pli⭑ bon⭑·e klar⭑·ig·i ĉio·n al⭑ mi⭑·a sinjor⭑·o,
ĉar⭑ li est⭑·as saĝ⭑·ul·o kaj⭑ membr⭑·o de⭑ la⭑ plej⭑ alt⭑·a konsil⭑·ant·ar·o de⭑
ni⭑·aj urb⭑·oj ; sid⭑·ant·a en⭑ la⭑ konsil⭑·ant·ar·o de⭑ la⭑ saĝ⭑·ul·oj .
konsil⭑·ist·o
1.
Titol⭑·o de⭑ ŝtat⭑·a aŭ⭑ komun⭑·um·a ofic⭑·ist·o: grand⭑~imperi⭑·estr·a
nokt⭑·o-tabl⭑·a kant⭑·ist·o kun⭑ la⭑ rang⭑·o de⭑ konsil⭑·ist·o de⭑ la⭑ unu⭑·a klas⭑·o
; la⭑ jur⭑·a konsil⭑·ist·o […] hav⭑·is tre⭑ bon⭑·e en⭑ la⭑ memor⭑·o la⭑
okaz⭑·int·aĵ·ojn de⭑ la⭑ jar⭑·o 1801 .
2.
Person⭑·o, kiu profesi⭑·e don⭑·as konsil⭑·ojn: la⭑ reĝ⭑·o kun·vok⭑·is si⭑·ajn
konsil⭑·ist·ojn, por⭑ ke⭑, ĉiu el⭑ ili el·dir⭑·ant·e si⭑·an opini⭑·on, li pov⭑·u
far⭑·i decid⭑·on ; ni vok⭑·os ĉiu·jn saĝ⭑·ajn konsil⭑·ist·ojn ; li est⭑·is la⭑
konsil⭑·ist·o de⭑ la⭑ milit⭑·a ministr¹·o .
konsil⭑·ist·ar·o
Ar⭑·o da⭑ person⭑·oj komisi⭑·it·aj por⭑ konsil⭑·i estr⭑·on de⭑ regn⭑·o, arme¹·o,
distrikt⭑·o ktp: la⭑ konsil⭑·ist·ar·o de⭑ la⭑ Lig⭑·o de⭑ Naci⭑·oj; la⭑ reĝ⭑·o
kun·vok⭑·is la⭑ konsil⭑·ist·ar·on . {komision⁴·o} , {komitat⭑·o} .
konsil⭑·iĝ·i
(ntr)
Pet⭑·i de⭑ iu, ke⭑ li konsil⭑·u, {konsult³·i} : la⭑ reĝ⭑·o […] konsil⭑·iĝ·is
kun⭑ si⭑·aj serv⭑·ant·oj ; li konsil⭑·iĝ·is kun⭑ si⭑·aj eminent⭑·ul·oj kaj⭑
for·tul⭑·oj ; mi dev⭑·as […] inter·konsil⭑·iĝ·i kun⭑ mi⭑·aj serv⭑·ist·oj .
de·konsil⭑·i, mal·konsil⭑·i
(tr)
Konsil⭑·i iu·n, ke⭑ li ne⭑ far⭑·u ia·n ag⭑·on: kial⭑ la⭑ prudent⭑·o dev⭑·as
mal·konsil⭑·i al⭑ vi vizit⭑·ad·i ni·n? . {avert⭑·i 3} , {de·admon⭑·i}
sen·konsil⭑·a
Ne⭑ sci⭑·ant·a kiel⭑ ag⭑·i kaj⭑ ne⭑ ricev⭑·ant·a konsil⭑·ojn pri⭑ tio: ili
star⭑·is sen·konsil⭑·aj, rigard⭑·ant·e si·n reciprok⭑·e per⭑ ne·cert⭑·aj
rigard⭑·oj . {embaras⭑·it·a} , {perpleks⁽⁺⁾·a} , {sen·help⭑·a}
sen·konsil⭑·ec·o
Stat⭑·o de⭑ tiu, kiu ag⭑·as sen⭑ mem·cert⭑·o, ne⭑ sci⭑·ant·e ĉu⭑ bon⭑·e aŭ⭑
mal·bon⭑·e: li⭑·aj problem¹·oj lig⭑·iĝ·as […] al⭑ la⭑ sen·konsil⭑·ec·o de⭑
patr⭑·in·o de·vant⭑·a li·n eduk⭑·i sol⭑·a .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.44 2023/12/18 06:32:39 ]
__________________________________________________________________