vidu ankaŭ la klarigojn
konspir·/·i

konspir·i

   (ntr)

   1.
          (iu) Form·i sekret·an inter·lig·on por komun·a, mal·amik·a, krim·a,
          mal·honest·a kc, cel·o: la serv·ant·oj de  konspir·is kontraŭ
          li, kaj mort·ig·is la reĝ·on en li·a dom·o ; ni vol·as konvink·iĝ·i, ĉu
          vi ne konspir·as perfid·on kontraŭ ni·a sinjor·o ; mi ne est·as
          ŝtel·ist·o, kiu konspir·as kun dorm·o kaj nokt·o-mez·o ; la pastr·ar·o
          kaj la riĉ·ul·ar·o en ni·aj urb·oj konspir·as, por ankoraŭ pli
          mizer·ig·i la labor·ist·ojn ; tiu ul·o rendevu¹·is kun ali·a kaj parol·is
          vigl·e sed ne·natur·e mal·laŭt·e, kvazaŭ ili konspir·us ; la ali·aj
          sufiĉ·e bon·e konspir·is inter si por konfuz·i la afer·ojn, tiel ke
          ili evit·is kondamn·iĝ·on kaj konserv·is si·ajn posten·ojn en la
          firma⁽⁺⁾·o ; de temp·o al temp·o la kompani¹·oj konspir·is inter si, sed
          […] reg·ist·ar·oj far·is leĝ·ojn kontraŭ tia·j kartel⁽⁺⁾·oj . {komplot²·i} ,
          {kun·ĵur·i}

   2.
          (io) Ne·atend·it·e kaj kvazaŭ inter·lig·it·e atak·i: ĉiel·o kaj infer·o!
          ĉio konspir·as kontraŭ mi ; kontraŭ vest·o mal·bon·a konspir·as ĉiu
          ŝton·o .

konspir·o

          Ag·o konspir·i; inter·lig·o por komun·a mal·amik·a cel·o: vi ĉiu·j far·is
          konspir·on kontraŭ mi, kaj neniu sci·ig·is al mi ; mi ne miks·is mi·n
          en la konspir·on ; la mal·laŭt·a koler·o rapid·e ali·iĝ·is en
          mal·laŭt·ajn inter·konsil·iĝ·ojn, kiu·j  simil·is konspir·on ; ŝi jam
          ne dub·is, ke ia mister·a konspir·o ekzist·as kontraŭ ŝi ; Pis⁹·o
          pag·is la konspir·on per la kap·o, kaj post li sekv·is  kaj
           ; precip·e en Rusi⁽⁺⁾·o inter naci·ist·oj cirkul³·as teori·o de
          konspir·o, akuz³·ant·a Okcident·on pri detru·o de tiu last·a imperi·o ;
          la ter·o est·as plat·a, kaj […] nur konspir·o kaŝ·as ĉi ver·on ;
          aranĝ·i kontraŭ iu  io la konspir·on de silent·o (ignor²·i kaj
          intenc·e tut·e pri·silent·i); dis·romp·i la konspir·on de silent·o.
          {komplot²·o}

konspir·estr·o

          Ĉef·ul·o, gvid·ant·o de konspir·o: simil·a al tiu unu·a abomen·a
          konspir·estr·o, kiu mil legion⁽⁺⁾·ojn da sen·kulp·aj anĝel·oj en·tir·is en
          ribel·an fajr·on ; ni liber·ig·os Aten⁽⁺⁾·ojn de la tiran¹·ec·o de
          konspir·estr·oj demokrat²·aj .

konspir·ul·o

          Part·o-pren·ant·o en konspir·o: li kritik·is la reĝ·on, ke li est·as tro
          kapric·a; li sam+temp·e riproĉ·is ankaŭ la konspir·ul·ojn, ke ili
          est·as ĵaluz·aj kaj kalumni·aj .

konspir·aĵ·o

          Ne·raci¹·a klar·ig·o de io mal·bon·a per konspir·o; {konspir-teori·o,
          komplot²-teori·o} : mir·ig·e, ke Monat·o elekt·is publik·ig·i tiu·n
          rid-ind·an konspir·aĵ·on, kaj  honor·ig·i ĝi·n kiel ĉef·an artikol·on
          […] publik·ig·o de tiu strang·aĵ·o est·is insult·o al la pli serioz·aj
          kontribu³·ant·oj .

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/12/03 09:58:56 ]
     __________________________________________________________________