vidu ankaŭ la klarigojn
konstant·/·a

konstant·a

   1.
          Karakteriz¹·as io·n, kiu ne ĉes·as est·i la sam·a; sen·ŝanĝ·a, sen·ĉes·a,
          ĉiam+daŭr·a: li·aj okul·oj jam long·e ne vid·is la angl·an ilikon (vd
          {ileks²·o} ) kaj ĝi·an mal·lum·an konstant·an verd·aĵ·on ; viv-rimed·oj
          konstant·aj est·is don·at·aj al li de la reĝ·o ĉiu+tag·e dum li·a tut·a
          viv·o ; mal·pac·em·a edz·in·o est·as kiel konstant·a gut·ad·o ; ili […]
          turment·iĝ·as per konstant·aj dub·oj ; konstant·an memor·on mi hav·as
          pri vi en mi·aj preĝ·oj, nokt·e kaj tag·e ; ni hav·ig·os al vi
          konstant·an ofic·on ; la imperi·estr·o tuj […] send·is vok·i li·an
          konstant·an kurac·ist·on ; ŝi ne hav·as konstant·an rest·ej·on ;
          aŭd·iĝ·is konstant·a klak³·ad·o ; ili […] turment·iĝ·as per konstant·aj
          dub·oj ; konstant·aj disput·oj ; konstant·a mok·ad·o ; ŝi rigard·is la
          sen·nombr·ajn mal·grand·ajn ŝton·ojn sur la bord·o, la akv·o per
          konstant·a tornad⁽⁺⁾·o don·is al ili ĉiu·j form·on glob·an ; la mar·o
          prezent·is konstant·ajn ŝanĝ·iĝ·ojn . {daŭr·a} , {kontinu⁴·a} ,
          {egal·a^1.a} , {ne·pas·a} , {sen·halt·a}

   2.
          Karakteriz¹·as iu·n, kiu neniam ŝanĝ·as si·ajn sent·o- 
          pens·--manier·ojn: ni dev·as est·i atend·em·aj kaj konstant·aj […] kaj
          ni ne dev·as perd·i la kuraĝ·on . {egal+anim·a} , {kviet·a} , {moder·a}

   3.

        a)
                Ne variant²·a, de·pend·ant·a de neniu variabl⁽⁺⁾·o: la konstant·a
                term⁽⁺⁾·o de ekvaci²·o. {variant²·a.}

        b)
                (p.p. {bild¹·ig·o} ) Tia, ke ĝi·a bild¹·ar·o en·hav·as nur unu
                element¹·on: la polinom⁽⁺⁾·a funkci¹·o  ne est·as
                konstant·a, se konsider·at·a kiel reel⁽⁺⁾·a funkci¹·o, sed ja
                est·as, se konsider·at·a kiel funkci¹·o super la korp·o de 
                -modul¹·aj re·stok⁹-las·oj; konstant·a {voj·o} ; konstant·a {vic·o}
                (kies ĉiu·j term⁽⁺⁾·oj est·as inter si egal·aj).

        c)
                (p.p. {polinom⁽⁺⁾·o} ) Tia, ke nur ĝi·a term⁽⁺⁾·o kun {indic⁽⁺⁾·o} 
                est·as ebl·e ne·nul·a: {nul-polinom⁽⁺⁾·o} kaj {unu·o-polinom⁽⁺⁾·o} est·as
                konstant·aj.

                Rim.: Atent·u: kvankam polinom⁽⁺⁾·o ja est·as vic·o, konstant·a
                polinom⁽⁺⁾·o ne est·as konstant·a vic·o! La termin·o trans·ir·is al
                polinom⁽⁺⁾·oj per·e de la reel⁽⁺⁾·aj polinom⁽⁺⁾·aj funkci¹·oj.

konstant·e

   1.
          Sen·ĉes·e, {daŭr·e} : ne sam·a la vent·o blov·as konstant·e ; la akv·o
          konstant·e mal·pli·iĝ·ad·is ĝis la dek·a monat·o ; ili rigard·as kaj
          konstant·e rigard·as ; mi star·is konstant·e sur mi·a observ·ej·o ;
          las·u al ni nur la pov·ad·on inter·ŝanĝ·ad·i la pens·ojn, […] kaj ni
          konstant·e kaj sen·fin·e perfekt·iĝ·ad·os . {kontinu⁴·a}

   2.
          Sen·ĉes·e, ripet·e: li konstant·e renkont·iĝ·as kun vojaĝ·ant·oj ; kiu
          konstant·e lok·on ŝanĝ·as, neniam si·n aranĝ·as ; gut·o mal·grand·a,
          konstant·e frap·ant·e, tra·bor·as la mont·on granit·an ; konstant·e al
          mi ven·as nov·aj demand·oj . {regul·a^2}

   3.
          Neniam ŝanĝ·ant·e si·ajn sent·ojn: ĉu est·as vir·o, kiu am·as
          konstant·e? kial mi·a anim·o tiel konstant·e, tiel kontraŭ·vol·e si·n
          tir·as al tiu fremd·ul·o ? {fid·ind·a} , {lojal¹·a} , {per·sistem·a}

konstant·o

   1.
          Io kio ne ŝanĝ·iĝ·as: en la uson⁹·a ekonomi¹·o de la last·aj 65 jar·oj
          rimark·ind·as unu konstant·o: la fort·a kun·lig·o inter milit·aj
          invad³·oj kaj kresk·o de la land·a ekonomi¹·o .

   2.
          Fizik·a grand·o, kiu ne vari³·as laŭ la temp·o: gravit⁽⁺⁾·a konstant·o;
          konstant·o de {Avogadr⁽⁺⁾·o} ; C est·ant·e konstant·o arbitr·a .

   3.
          Io {konstant·a ^3} : la deriv⁴·aĵ·o de linear⁽⁺⁾·a funkci¹·o est·as
          konstant·o; la konstant·o π ; vari³·ig·o de konstant·oj (ili·a
          anstataŭ·ig·o per funkci¹·oj). {variabl⁽⁺⁾·o.}

mal·konstant·a

          Ŝanĝ·iĝ·em·a; {efemer³·a} , {pas·em·a} : en la Plen·a Ilustr¹·it·a Vort·ar·o
          oni pri·skrib·as la komun+uz·an senc·on depapili·a (ne·serioz·a kaj
          mal·konstant·a) am·o“ ; en la Sekur⁴·ec·a Konsili⁽⁺⁾·o de Unu·iĝ·int·aj
          Naci·oj […] Litovi⁽⁺⁾·o […] streb⁶·as ·i mal·konstant·a an·o ; mi mir·as,
          ke lingv·o kun tia absurd¹·a liter·um·ad·o kiel la angl·a sukces·is ·i
          kvazaŭ·a mond·o-lingv·o […] special·e se oni rigard·as ĝi·an
          mal·konstant·an prononc³·on kaj abund³·ajn dialekt¹·ojn .

   [artikol-versi⁹·o: 1.40 2023/12/03 09:58:56 ]
     __________________________________________________________________