konveks²·/·a

konveks²·a

   1.
          Prezent⭑·ant·a el·star⭑·an surfac⁸·on aŭ⭑ kontur⭑·on, kiel⭑ la⭑ ekster⭑·o de⭑
          cirkl⁸·o aŭ⭑ sfer¹·o, vol⭑+bit⁹·a ekster⭑·en: konveks²·aj spegul⭑·oj
          mal·grand⭑·ig·as la⭑ objekt⭑·ojn; jen⭑ ili per⭑ la⭑ konveks²·aj spegul⭑·oj
          el·tir⭑·ig·as stang⭑+form⭑·ajn figur⭑·ojn kun⭑ ov⭑-simil⭑·aj kap⭑·oj ; li⭑·aj
          mal·hel⭑·e blond⭑·aj har⭑·oj, long⭑·aj kaj⭑ dens⭑·aj, ne⭑ kaŝ⭑·is la⭑ vast⭑·ajn
          konveks²·aĵ·ojn de⭑ li⭑·a grand⭑·a krani⭑·o ; ŝi ek·vid⭑·is li⭑·ajn konveks²·ajn,
          blu⭑·ajn okul⭑·ojn, ferm⭑·it·iĝ·ant·ajn pro⭑ tro⭑·o da⭑ lum⭑·o ; la⭑ luksemburg⁽⁺⁾·a
          deleg¹·it·o port⭑·is la⭑ dekstr⭑·an man⭑·on al⭑ la⭑ konveks²·a ventr⭑·o, preskaŭ⭑
          pli⭑ rembur⭑·it·a ol⭑ la⭑ apog⭑-seĝ⭑·oj ; la⭑ du⭑ ku⁹+mul⭑·et·oj de⭑ ŝi⭑·aj mam⭑·oj
          kaj⭑ la⭑ frenez⭑·ig·a konveks²·ec·o de⭑ la⭑ glute⁽⁺⁾·oj mi·n amor⁴·eg·ig·is .
          {konkav²·a}

   2.

        a)
                (p.p. {geometri¹·a figur⭑·o} , sub·ar⭑·o de⭑ {afin⁽⁺⁾·a spac⭑·o} , aŭ⭑ de⭑
                {vektor⁽⁺⁾·a spac⭑·o} ) Tia, ke⭑ ĝi inkluziv²·as ajn⭑·an {strek⭑·on} ,
                kun·lig⭑·ant·an du⭑ ĝi⭑·ajn element¹·ojn: konveks²·a {angul⭑·o} (mal·pli⭑
                grand⭑·a ol⭑ {streĉ⭑·it·a} angul⭑·o), {plur⁴~later⁴·o} , {plur⁴~edr⁽⁺⁾·o} ;
                rekt⭑·o, inkluziv²·ant·a later⁴·on  de⭑ konveks²·a plur⁴~later⁴·o, ne⭑
                sekc⭑·as ĝi⭑·ajn ali⭑·ajn later⁴·ojn, krom⭑ ĉe⭑ la⭑ vertic⁸·oj de⭑  ;
                ĉiu·j {tri⭑-angul⭑·oj} kaj⭑ {paralelogram²·oj} est⭑·as konveks²·aj;
                {konveks²·a teg⭑·aĵ·o} de⭑ sub·ar⭑·o; konveks²·a ĉirkaŭ·aĵ⭑·o (en⭑
                topologi⁽⁺⁾·a vektor⁽⁺⁾·a spac⭑·o). {konkav²·a^2.a}

        b)
                (p.p. {bild¹·ig·o}  de⭑ la⭑ ar⭑·o de⭑ {reel⁽⁺⁾·oj} al⭑ si mem⭑) Tia,
                ke⭑  , kia·j ajn⭑ est⭑·as  , kaj⭑ por⭑ ĉiu  : la⭑ surfac⁸·o situ⁸·ant·a super⭑
                grafik⁹·aĵ·o de⭑ konveks²·a reel⁽⁺⁾·a funkci¹·o est⭑·as mem⭑ konveks²·a.
                {konkav²·a^2.b}

                Rim.: Se⭑ egal⭑·ec·o okaz⭑·as, nur⭑ kiam⭑  egal⭑·as al⭑  aŭ⭑ 
                , oni dir⭑·as, ke⭑ la⭑ bild¹·ig·o est⭑·as strikt⁽⁺⁾·e konveks²·a.

                Rim.: Ebl⭑·as vast⭑·ig·i la⭑ difin⭑·on al⭑ la⭑ okaz⭑·oj, kiam⭑ la⭑
                font⭑·o-ar⭑·o est⭑·as afin⁽⁺⁾·a aŭ⭑ vektor⁽⁺⁾·a spac⭑·o.

du⭑-konveks²·a

          Plat⭑·a kaj⭑ ambaŭ·flank⭑·e konveks²·a: du⭑-konveks²·a lens⁴·o; du⭑-konveks²·a
          flug⭑·il·o avi⁽⁺⁾·a;  est⭑·as rond⭑·a, du⭑-konveks²·a, blank⭑·ec·a,
          kovr⭑·it·a tablojd⁽⁺⁾·o kun⭑ 7663 sur⭑ unu⭑ flank⭑·o .

   {lent⭑·o-form⭑·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.35 2023/12/17 21:21:11 ]
     __________________________________________________________________