konvikt⁽⁺⁾·/·i

konvikt⁽⁺⁾·i

   (tr)

          {Pruv⭑·i} kulp⭑·a per⭑ demonstr⁽⁺⁾·oj, atest⭑·oj...: li konvikt⁽⁺⁾·is 
          pri⭑ ŝtel⭑·ad·o de⭑ publik⭑·a mon⭑·o ; dir⭑·u al⭑ inspektor¹·o Pat⭑·er-son⭑·o ke⭑ la⭑
          dokument⭑·oj, kiu·jn li bezon⭑·os por⭑ konvikt⁽⁺⁾·i la⭑ band⭑·on, est⭑·as en⭑
          fak⭑·et·o „M“ ; li⭑·a edz⭑·in·o, forges⭑·int·e por⭑ tiu·j moment⭑·oj ĉiu·jn
          abomen⭑·ajn adult⭑·aĵ·ojn pri⭑ kiu·j la⭑ mal·feliĉ⭑·ul·o Ar⭑-kadi⁽⁺⁾·o
           est⭑·is konvikt⁽⁺⁾·it·a, el·ŝov⭑·is tim⭑·ig·it·an vizaĝ⭑·on tra⭑ la⭑
          pord⭑·o . {akuz³·i} , {atest⭑·i^1} , {kondamn⭑·i} , {kulp⭑·ig·i}

konvikt⁽⁺⁾·aĵ·o

          Aĵ⭑·o konsist⭑·ig·ant·a pruv⭑·on de⭑ kulp⭑·ec·o, uz⭑·ebl·a por⭑ konvikt⁽⁺⁾·i: li
          uz⭑·is sulfur⭑·ajn alumet⭑·ojn, sed⭑ ne⭑ la⭑ sved⁸·ajn, la⭑ alumet⭑·o ebl⭑·e
          est⭑·os konvikt⁽⁺⁾·aĵ·o . {indik³·aĵ·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.9 2023/12/03 09:58:57 ]
     __________________________________________________________________