vidu ankaŭ la klarigojn
konvink·/·i

konvink·i

   (tr)

          Far·i per pruv·oj  rezon¹·oj, ke iu kred·u kaj akcept·u io·n kiel
          ver·an  prav·an: se la provinc·estr·o tio·n aŭd·os, ni konvink·os
          li·n, kaj liber·ig·os vi·n de ĉia zorg·o ; li far·is al ili klar·ig·on
          atest·ant·e la regn·on de Di·o kaj pen·ant·e konvink·i ili·n pri Jesu³·o ;
          en mal·long·a temp·o vi konvink·os mi·n far·iĝ·i Krist·an·o ; kio·n ajn mi
          dir·us, tio ne konvink·us vi·n ; ir·u al ŝi kaj konvink·u vi·n (mem) ;
          [ili] pen·is konvink·i li·n, ke li tio·n ne far·u, sed li insist¹·is ;
          li pov·us konvink·i si·n, ke la mensog·o pov·as far·iĝ·i ver·o !
          konvink·i per kompar·oj kaj logik¹·o ; la praktik·o li·n la plej bon·e
          konvink·is ; ĉiu·j kun~grup·an·oj est·is konvink·it·aj pri la sen·kulp·ec·o
          de Herb-en·o . {dub·ig·i} {pruv·i} , {persvad⁹·i} , {argument·i} ,
          {evident¹·ig·i}

konvink·a

          Tia, ke ĝi konvink·as: [li] klar·ig·is en plej konvink·a manier·o, ke
          […] ; [tio·n] dir·is la gast·o per konvink·a ton·o ; mi pruv·os per
          konvink·aj dokument·oj, ke [li] est·is mi·a pra·pra·patr·o ; konvink·a
          kaj sin⁸+don·a ag·ad·o . {ne·refut¹·ebl·a}

konvink·e

          En konvink·a manier·o: konvink·e li refut¹·is [ili·n] publik·e,
          pruv·ant·e [ke…] ; tio ĉi ja dev·as montr·i la plej konvink·e, ke ni·a
          ide·o ne est·as arbitr·e el·pens·it·a ; [ni·a organiz¹·o] en la pas·int·a
          jar·o plej konvink·e montr·is si·an tut·an fort·ec·on kaj san·ec·on .
          {sen·dub·e}

konvink·o

          Firm·a opini·o, est·iĝ·int·a en ies mens³·o sur·baz¹·e de iu·j ide·oj,
          pri·pens·o; konvink·iĝ·o: kun antaŭ·e jam pret·a konvink·o ke la afer·o
          [...] est·as ne·plen·um·ebl·a ; [mi] ven·is al la konvink·o, ke […] ;
          ili cert·ig·is […] erar·e, kvankam kun plen·a konvink·o, ke ; ĉiu
          hom·o fortik·e konserv·as si·an princip·ar·on tiel long·e, kiel ĝi
          est·as konsent·a kun li·aj konvink·oj ; pek·o kontraŭ si·aj religi·aj
          konvink·oj ; [tio est·as] kontraŭ·a al vi·a sci·o kaj konvink·oj ;
          firm·a konvink·o baz¹·it·a sur objektiv²·a analiz¹·o de fakt¹·oj ; ŝi·a
          konvink·o far·iĝ·is iom ŝancel·it·a . {kred·o}

konvink·iĝ·i

          Akir·i konvink·on; cert·ig·i al si: per tio mi konvink·iĝ·os, ke vi
          est·as hom·oj honest·aj ; David send·is esplor-rigard·ant·ojn kaj
          konvink·iĝ·is ke Saul efektiv·e ven·is ; tiam Manoaĥ konvink·iĝ·is ke
          tio est·is anĝel·o de la Etern·ul·o ;  en bon·a afer·o tro mult·e
          oft·e est·as mal·bon·e, pri tiu ver·o li baldaŭ dev·is konvink·iĝ·i ; ŝi
          konvink·iĝ·is, ke ŝi est·as nepr·e neces·a hejm·e ; ĉiu prudent·a hom·o
          tuj konvink·iĝ·as, ke tio ĉi est·as nur iluzi¹·o ; oni baldaŭ
          konvink·iĝ·is, ke per re·form·ad·o ni nur perd·os ĉio·n ĝis nun
          akir·it·an ; vi pov·is propr·a+okul·e konvink·iĝ·i, ke ni konstru·as
          mult·e pli mal·kar·e, ol la franc·oj ; vi hav·os la okaz·on konvink·iĝ·i
          pri la alt·a kvalit¹·o de freŝ·aj var⁴·oj . {cert·ig·i} , {kontrol·i}

konvink·it·ec·o

          Stat·o de mens³·o, al kiu io est·is pruv·it·a kiel ver·a: ŝi parol·is
          tio·n kun plen·a serioz·ec·o, sen ia  plej mal·grand·a ŝerc·o 
          ironi¹·o, per voĉ·o de plen·a konvink·it·ec·o ; unu el la plej grav·aj
          ec·oj de ĉiu hobi⁽⁺⁾·o est·as la kre·o de […] sent·o pri solidar¹·ec·o kun
          la sam+hobi⁽⁺⁾·ul·oj, de konvink·it·ec·o pri laafer·o“, de fier·ec·o pri
          la ating·oj . {cert·ec·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.28 2023/12/03 09:58:57 ]
     __________________________________________________________________