vidu ankaŭ la klarigojn
kor·/·o

kor·o

   1.
          Muskol·a {organ¹·o} kun form·o de renvers·it·a konus·o, kiu est·as
          centr·o kaj ĉef·a ag·ant·o de cirkul³·ad·o de sang·o: sent·i bat·ojn ĉe l'
          kor·o; la sang·o al·flu·as al la kor·o; io ne·kon·at·a far·is pli rapid·e
          bat·i li·an kor·on ;  pingl·o pov·as kor·on tra·pik·i; tio prem·as la
          kor·on (pro fizik·a  moral¹·a angor⁶·o).

   2.
          Tiu organ¹·o, rigard·at·a kiel sid·ej·o de la sent·oj (dezir·o, ĝoj·o,
          sufer·o): [hav·i], kiom la kor·o dezir·as ; hont·o romp·is mi·an kor·on
          ; mi ne pov·as tromp·i mi·an propr·an kor·on ; [sort·o, mal·just·ec·o]
          frakas·as la kor·ojn de mult·o da hom·aj est·aĵ·oj ; la kor·o vol·is
          dis·ŝir·iĝ·i al ŝi de mal·ĝoj·o ; li inklin·ig·is la kor·on de ĉiu·j
          vir·oj ; tiu kulp·ig·o vund·is la kor·on ; ili koler·ig·os mi·an kor·on!
          ; kio ir·as el kor·o, ven·as al kor·o (konfid·o nask·as konfid·on) ; se
          okul·o ne vid·as, kor·o ne acid·as ; mal·ŝarĝ·i la kor·on; la kor·o
          tir·as mi·n al vi·a dom·o, sed la prudent·o mal·konsil·as ; mi mem ne
          sci·as […], kio tir·as al ili mi·an kor·on ; al·pren·i io·n al la kor·o
          (tut+kor·e interes·iĝ·i pri io); am·i per la tut·a kor·o ; pet·eg·i per
          la tut·a kor·o ; [obe·i] per la tut·a kor·o ; per vi·a tut·a kor·o vi
          konvert·iĝ·is al la Etern·ul·o ; bedaŭr·i el la tut·a kor·o iu·n, io·n ;
          ĝoj·i , am·i , ek·kri·i , vok·i el la tut·a kor·o; kor·o arogant·a, ĝoj·a,
          kontent·a, malic·a, mal·mol·a, mild²·a, prudent·a, saĝ·a; kor·o sufer·ant·a
          ; feliĉ·e tuŝ·it·a kor·o ; kor·o dolor-plen·a ; grand·a ŝarĝ·o fal·is sur
          li·an kor·on ; hav·i kor·on (kuraĝ·on  kompat·em·on); ĉu vi hav·as
          iom·et·on da kor·o kaj konscienc·o? hom·oj sen kor·o ; hav·i bon·an
          kor·on (kompat·em·on); hav·i pur·an kor·on ; kor·o el or·o ; korp+rem·a,
          kort+ir·a, kork+rev·ig·a spektakl¹·o {anim·o} , {kap·o} , {sent·o-kapabl·o}

   3.
          Tiu organ¹·o, rigard·at·a kiel sid·ej·o de am·o, de pasi·o: bel·ec·on
          taks·as ne okul·o, sed kor·o; edz·iĝ·o laŭ kor·o ; dot·o kor·on ne
          varm·ig·as; for de l' okul·oj, for de la kor·o.

   4.
          Centr·o, ĉef·a punkt·o, {kern·o^3} : ferm·i la Ital⁸·an Kultur¹·an
          Institut·on en la kor·o de la urb·o est·os tre dolor·a vund·o por ĉiu
          ; penetr·i ĝis la kor·o de la tem·o; Pariz·o est·as la kor·o de
          Franc·uj·o

   Rim.: Antikv·a mezur-unu·o nom·iĝ·as ankaŭ {kor'o} .

kor·a

   1.
          Rilat·a al la funkci¹·ad·o de kor·o: kor·a mal·san·o; kor·a kirurgi⁸·o .

   2.
          Ven·ant·a el kor·o; amik·a, sincer·a, favor·a, {el·kor·a} : kor·a
          akcept·o, salut·o, dank·o ; kor·a ĝoj·o ; kor·a dolor·o ; kor·e sin⁸+don·a
          amik·o; mi salut·as vi·n tut+kor·e; preĝ·u kor·e kaj labor·u fervor·e.

kor·ec·o

          Varm·e amik·a ten·iĝ·o: neniam mi prem·is al iu la man·on kun pli
          sincer·a estim·o kaj kor·ec·o ; en ŝi·a okul·o kaj en la ton·o de ŝi·a
          voĉ·o oni pov·is rimark·i tiu·n sam·an serioz·an kor·ec·on, kiu·n ĉe ŝi·a
          pli mal·jun·a frat·in·o la sen·patr·in·e tra·viv·it·a jun·ec·o jam long·e
          matur·ig·is .

bon+kor·a

          Help·em·a, kompat·em·a, el sincer·a sent·o altruism⁽⁺⁾·a: ili est·as hom·oj
          gast+am·aj kaj bon+kor·aj ; per bon+kor·a (mild²·a) admon·ad·o .

bon+kor·ec·o

          Karakter·o de hom·o bon+kor·a, bon+vol·em·a, help·em·a: en mi est·as
          nenio, kio merit·as vi·an bon+kor·ec·on kaj afabl·ec·on ; se vi
          efektiv·e vol·as pag·i li·an ŝuld·on […] ili mok·is li·n pro li·a
          bon+kor·ec·o […] .

el·kor·a

          {Kor·a^2} : simpl+anim·a, el·kor·a rid·et·o ; al mi el·kor·an vort·on de
          dis·iĝ·o !

favor+kor·ec·o

          Bon+vol·a, bon+kor·a, indulg·a sent·o al iu: liber·ig·u vi·n […] de vi·aj
          mal·bon~ag·oj per favor+kor·ec·o al mal·riĉ·ul·oj ; pro favor+kor·ec·o sid·u
          iom ĉe la infan·o ; vi en vi·a favor+kor·ec·o ne las·is mi·n fal·i […]
          ne for·las·u mi·n en mi·a last·a hor·o !

favor~kor·i

   (tr)

          {Kor-favor·i} : la Etern·ul·o lum·u al vi per Si·a vizaĝ·o kaj
          favor~kor·u vi·n ; la Etern·ul·o favor~kor·is ili·n kaj kompat·is ili·n
          kaj turn·is Si·n al ili .

mal·bon+kor·a

          Ne help·em·a, sen·kompat·a, egoism¹·a: mi ankaŭ ne pov·as sen·hont·e
          kun·viv·i kun tia mal·bon+kor·a fripon·o !

pur+kor·a

          Kiu hav·as pur·an kor·on, est·as sincer·a, bon+vol·a, ne est·as {malic·a}
          : (…) la Najtingal·o de l' Paradiz·o kant·as sur la branĉ·oj de la
          Arb·o de Etern·ec·o […] kon·ig·ant·e al la pur+kor·aj la mesaĝ⁹·on
          revelaci³·it·an de Di·o .

sen·kor·a

          Sen·kompat·a, kruel·a, indiferent·a antaŭ sufer·o de ali·aj hom·oj: mi
          est·as sen·kor·a koket·ul·in·o, kiu si·n amuz·as per en·jung·ad·o de
          mal·feliĉ·aj am·ant·oj ; la sen·kor·aj rab·ist·oj ek·kompat·is la jun·ul·on
          ; mort·o sen·kor·a, ho kial est·as al vi permes·it·e fos·i en fos·an
          profund·on ĉio·n la bel·an en mond·o? ;

sen·kor·ul·o

          Iu sen·kor·a, ne kun·sent·a, ne kompat·em·a: „sen·kor·ul·o! pro kio vi
          parol·as tiel?“ post avar·aj sen·kor·ul·oj li indign·e kraĉ·as .

kor-mal·san·o

          Kun·a nom·o de divers·aj mal·san·oj kiu·j traf·as la kor·on: li·n frap·is
          kor-mal·san·o, kaj de tiam li ne plu pov·is el·ir·i el si·a ĉambr·o ;
          Tialjun·iĝ·asmal·san·oj: pro kor-mal·san·oj kaj aidos⁹·o mort·as hom·oj
          je ĉiam pli jun·aj ·oj .

kor+kurac·ist·o

          Kurac·ist·o kies fak·o est·as la kor-mal·san·oj:  ,
          43-jar·a, edz·in·o de kor+kurac·ist·o ; Nu, si intern·e gust·um·is la
          humur⁽⁺⁾·on de si·a strang·a situaci·o, esperant·e, ke la kor+kurac·ist·o
          tiel atend·at·a tuj san·ig·os ŝi·an kor·on, kiu, kvankam san·a, nepr·e
          li·n bezon·as ; Unu el la mult·aj kor+kurac·ist·oj, kiu·jn mi
          konsult³·is, rekomend·is al mi ke mi nur trink·u sen·kafein⁽⁺⁾·an kaf·on .

   {kardiolog⁽⁺⁾·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.142 2024/01/26 21:21:16 ]
     __________________________________________________________________