kramp⭑·/·o

kramp⭑·o

   1.
          Stang⭑·et·o aŭ⭑ metal⭑-stri⭑·o kun⭑ la⭑ ekstrem⭑·oj fleks⭑·it·aj ort⁸·e al⭑ la⭑
          mez⭑·a part⭑·o (do⭑, en⭑ la⭑ form⭑·o de⭑ [ aŭ⭑ U), uz⭑·at·a por⭑ kun·fiks¹·i
          ĉarpent⭑·aĵ·ojn kaj⭑ ali⭑·ajn material⭑·ojn: mult⭑·e da⭑ fer⭑·o por⭑ najl⭑·oj
          […] kaj⭑ por⭑ la⭑ kramp⭑·oj pret⭑·ig·is  ; la⭑ kramp⭑·o prem⭑·u vi⭑·ajn
          intern⭑·aĵ·ojn, ribel⭑·ul·oj, blasfem¹·ul·oj ! tiu·n angul⭑·on okup⭑·is ŝtal⭑·a
          ŝnur⭑·eg·o, kiu est⭑·is la⭑ konduk⭑·ant·a faden⭑·o de⭑ fulm⭑-ŝirm⭑·il·o [kiu·n]
          fiks¹·is kontraŭ⭑ la⭑ mur⭑·o fortik⭑·aj kramp⭑·oj .

        a)
                Simil⭑·a drat⁸-pec⭑·o, kiu kun·ten⭑·as paper⭑-foli⭑·ojn tra·pik⭑·ant·e
                ili·n.

                Rim.: Ĉi⭑ tiu sub·senc⭑·o plen⭑·e kongru⁽⁺⁾·as al⭑ la⭑ ĉef·senc⭑·o
                kramp⭑·o^1; ĝi est⭑·as apart⭑·ig·it·a nur⭑ por⭑ la⭑ oportun⭑·o de⭑
                traduk⭑·o kaj⭑ referenc³·ad·o.

          {klik⁽⁺⁾·o} , {najl⭑·o} , {pingl⭑·o^1}

   2.
          Fer⭑·a kurb⭑·a pec⭑·o, kun⭑ unu⭑ aŭ⭑ plur⁴·aj pint⭑·oj, kiu serv⭑·as por⭑
          halt⭑·ig·i, kun·ig⭑·i aŭ⭑ fort⭑·e fiks¹·i: kron⭑·o da⭑ larĝ⭑·aj bel⭑+form⭑·aj foli⭑·oj
          inter·buk⭑·it·aj per⭑ rond⭑·a glat⭑·a kramp⭑·o, kiu·n volv⭑·e~ĉirkaŭ⭑·is nur⭑ du⭑
          tord⭑·it·aj trunk⭑·et·oj ; adolesk⁽⁺⁾·aj knab⭑·in·oj, kiu·j rev⭑·as akir⭑·i iu·n
          princ⭑·on, post⭑ kiam⭑ oni for·ig⭑·is ili⭑·ajn dent⭑·o-kramp⭑·ojn ; la⭑ kuir⭑·il·o
          […] est⭑·is el⭑ alumini⁴·o kaj⭑ hav⭑·is special⭑·an du⭑·obl·an baz¹·on […], la⭑
          kovr⭑·il·o est⭑·is hermetik⁽⁺⁾·e ferm⭑·ebl·a per⭑ kramp⭑·oj .

          Rim.: Ĉiu·j konsent⭑·as ke⭑ la⭑ vort⭑·o kramp⭑·o hav⭑·as la⭑ senc⭑·on ^1, sed⭑
          ne⭑ ĉiu·j sci⭑·as kaj⭑ akcept⭑·as la⭑ senc⭑·on ^2, trans·pren⭑·it·an ĉi⭑ tie·n
          el⭑ PV kaj⭑ esprim⭑·ant·an part⭑·on de⭑ la⭑ senc⭑·oj de⭑ la⭑ franc⭑·a „
           “ kaj⭑ de⭑ la⭑ german⭑·a „  “. Tamen⭑ eĉ⭑ la⭑
          akcept⭑·ant·oj mal·facil⭑·e kompren⭑·as kio·n „halt⭑·ig·as“ kramp⭑·o; krom⭑·e,
          la⭑ difin⭑·o parol⭑·as pri⭑ unu⭑+pec⭑·a fiks¹·il·o, dum⭑ la⭑ german⭑·a „
           “ pov⭑·as est⭑·i plur⁴+pec⭑·a (kp {agraf¹·o} ).
          {buk⭑·o} , {hok⭑·o} , {klem⁽⁺⁾·o} , {ŝraŭb⭑-ten⭑·il·o} , {vajc⁽⁺⁾·o}

   3.
          {Interpunkci⭑·a} {sign⭑·o} , aŭ⭑ {rekt⭑·a [ ]} aŭ⭑ {rond⭑·a ( )} aŭ⭑
          {angul⭑·a < >} aŭ⭑ {kun·ig⭑·a { }} , montr⭑·ant·a komenc⭑·on kaj⭑ fin⭑·on de⭑
          {parentez⭑·o} : apud⭑ la⭑ dir⭑·it·aj vort⭑·oj skrib⭑·i en⭑ kramp⭑·oj ili⭑·an
          traduk⭑·on ; ni sign⭑·as la⭑ fremd⭑·ajn son⭑·ojn per⭑ liter⭑·oj en⭑ kramp⭑·oj ;
          se⭑ mi rezign³·us pri⭑ ironi¹·aj kramp⭑·oj […] .

kramp⭑·i

   (tr)

   1.
          Kun·fiks¹·i per⭑ kramp⭑·oj: kramp⭑·i ĉarpent⭑·aĵ·ojn. {broŝur¹·i} , {agraf¹·i}

   2.
          Fort⭑·e al·kroĉ⭑·i: for·pel⭑·it·a sur⭑ la⭑ ŝton⭑·eg·ojn, iom⭑·et·o da⭑ verd⭑·aĵ·o si·n
          kramp⭑·is al⭑ la⭑ mal·pli⭑ alt⭑·aj lok⭑·oj ; pro⭑ la⭑ minac⭑·ant·a mort⭑·o kroĉ⭑·is
          mi·n kramp⭑·e ĉe⭑ la⭑ mizer⭑·a baston⭑·et·o .

          Rim.: Tiu·n metafor¹·an senc⭑·on mi opini⭑·as mal·klar⭑·a kaj⭑ evit⭑·ind·a. Ĝi
          ne⭑ sekv⭑·as el⭑ la⭑ rekt⭑·a senc⭑·o de⭑ la⭑ vort⭑·o kramp⭑·o, sed⭑ est⭑·as
          ŝuld⭑·at·a al⭑ la⭑ ĝerman⁽⁺⁾·a etimologi²·o. Ankaŭ⭑ la⭑ ekzempl⭑·o el⭑ „Faraon⁽⁺⁾·o“
          est⭑·as dub⭑·ind·a: la⭑ pol⭑·a original¹·o en·ten⭑·as neŭtral²·an „  “ (si·n ten⭑·is), kaj⭑ la⭑ Varsovi⭑·a el·don⭑·o de⭑ la⭑ traduk⭑·o (1957)
          don⭑·as „si·n ramp⭑·is“(?!) anstataŭ⭑ „si·n kramp⭑·is“. Mi opini⭑·as ke⭑ pli⭑
          esperant⭑·a manier⭑·o esprim⭑·i la⭑ koncern⭑·an senc⭑·on est⭑·as „fort⭑·e
          al·kroĉ⭑·iĝ·i“.

kramp⭑·il·o

          Aranĝ⭑·aĵ·o por⭑ kun·kudr⭑·i paper⭑-foli⭑·ojn per⭑ drat⁸·aj kramp⭑·et·oj: neces⭑·as
          kramp⭑·il·o por⭑ lig⭑·i la⭑ foli⭑·ojn .

inter·kramp⭑·ig·i

          Apart⭑·ig·i part⭑·on de⭑ tekst⭑·o per⭑ par⭑·o da⭑ kramp⭑·oj.

angul⭑·a kramp⭑·o

          Unu⭑ el⭑ du⭑ tipografi¹·aj sign⭑·oj < >, kun⭑ du⭑ lini⭑·oj, kiu montr⭑·as
          komenc⭑·on kaj⭑ fin⭑·on de⭑ grup⭑·o, special⭑·e de⭑ parentez⭑·o.

kun·ig⭑·a kramp⭑·o

   1.
          Unu⭑ el⭑ du⭑ tipografi¹·aj sign⭑·oj { }, kun⭑ du⭑·obl·a kurb⭑·o, kiu serv⭑·as
          por⭑ vertikal⭑·e kun·ig⭑·i plur⁴·ajn tekst⭑·ajn lini⭑·ojn.

          Rim.: Fakt¹·e tia sign⭑·o dev⭑·us pens⭑·ig·i pri⭑ {agraf¹·o} kun⭑ ĉarnir⭑·o en⭑
          la⭑ mez⭑·a pint⭑·o: {

   2.
          Simil⭑+form⭑·a sign⭑·o uz⭑·at·a en⭑·e de⭑ tekst⭑·a lini⭑·o kiel⭑ an⭑·o de⭑
          kramp⭑·o-par⭑·o {...} pli⭑ alt⭑+nivel⭑·a ol⭑ la⭑ rond⭑·aj kaj⭑ la⭑ ort⁸·aj
          kramp⭑·oj.

rekt⭑·a kramp⭑·o, kvadrat¹·a kramp⭑·o

          Unu⭑ el⭑ du⭑ tipografi¹·aj sign⭑·oj [ ], kun⭑ vertikal⭑·a lini⭑·o kaj⭑ du⭑
          horizontal⭑·aj lini⭑·et·oj je⭑ ekstrem⭑·oj, kiu montr⭑·as komenc⭑·on kaj⭑
          fin⭑·on de⭑ grup⭑·o, special⭑·e de⭑ parentez⭑·o: kelk⭑·aj versikl⁽⁺⁾·oj inter⭑
          rekt⭑·aj kramp⭑·oj indik³·as al·don⭑·ojn .

rond⭑·a kramp⭑·o

          Unu⭑ el⭑ du⭑ kurb⭑·aj tipografi¹·aj sign⭑·oj ( ), kiu montr⭑·as komenc⭑·on
          kaj⭑ fin⭑·on de⭑ grup⭑·o, special⭑·e de⭑ parentez⭑·o: nur⭑ la⭑ du⭑·a rond⭑·a
          kramp⭑·o permes⭑·as disting⭑·i la⭑ subtil¹·an kurb⭑·ec·on de⭑ l’ unu⭑·a .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.35 2023/12/03 09:59:00 ]
     __________________________________________________________________