kren⭑·/·o

kren⭑·o

   1.
          {Herb⭑·o} kun⭑ long⭑·a dik⭑·a karn¹·a akr⭑·e odor⭑·ant·a kaj⭑ gust⭑·ant·a radik⭑·o;
          {speci⁽⁺⁾·o} de⭑ {armoraci⁽⁺⁾·o} () ankaŭ⭑ nom⭑·at·a kamp⭑·ar·a armoraci⁽⁺⁾·o.

   2.
          Ĝi⭑·a {radik⭑·o} uz⭑·at·a kiel⭑ manĝ⭑·aĵ·o: onkl⭑·o Jozef⭑·o posed⭑·is azen⭑·on, /
          al⭑ ĝi manĝ⭑·ig·is karot⭑·on kaj⭑ kren⭑·on .

   3.
          {Kren⭑·aĵ·o} : inter⭑ la⭑ viand⭑·o kaj⭑ kren⭑·o . {spic⭑·o}

kren⭑·aĵ·o

          {Spic⭑·aĵ·o} el⭑ rasp⭑·it·a radik⭑·o de⭑ kren⭑·o: rest⭑·as saŭc⭑·o kun⭑ kren⭑·aĵ·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2023/12/03 09:59:00 ]
     __________________________________________________________________