vidu ankaŭ la klarigojn
krev·/·i

krev·i

   (ntr)

   1.
          Subit·e {romp·iĝ·i} pro intern·a tro grand·a prem-fort·o  streĉ·o: ov·o
          […] krev·is kun grand·a krak·o, kaj la id·o el·flug·is ; la vezik·oj
          krev·as ; la diabl·o rid·ad·is tiel, ke al li preskaŭ krev·is la
          ventr·o ; krak! la silikv⁽⁺⁾·o krev·is, kaj ĉiu·j kvin piz·oj el·rul·iĝ·is
          ; [la] flut·o […] krev·is ĉe la unu·a ton·o ; li en·ŝov·is la fingr·ojn
          […] ĉiam pli profund·en, kaj fin·e krev·is al li orel-tambur·oj, kaj
          nun li jam plu nenio·n aŭd·is ; bulk·et·oj, kiu·j krev·is de abund³·eg·o
          de sek~vin-ber·oj ; unu fenestr·a vitr·o krev·is, ali·a romp·iĝ·is ; la
          mal·nov·a sonor·il·o, […] fal·int·a de si·a alt·a lok·o, krev·is ; ebl·e
          krev·os la rad·oj de li·a batal-ĉar²·o ; feliĉ·o vezik·e si·n lev·as, sed
          baldaŭ fal·as kaj krev·as ; mar·o ĉiu·jn river·ojn ricev·as kaj tamen
          ne krev·as . {eksplod·i} , {frakas·iĝ·i} , {krak·i} , {split³·iĝ·i}

   2.
          Fend·iĝ·i pro varm·o, mal·varm·o, sek·ec·o  ali·a efik·o: mi·a haŭt·o
          krev·is kaj putr·as ; la ŝel·o de iu el tiu·j arb·oj krev·is ; la
          teg·aĵ·o de la mal·nov·a seĝ·o en la angul·o krev·is . {puf³·iĝ·i} ,
          {ŝir·iĝ·i} , {tro~ŝvel·i^1}

   3.
          (pri sent·o) Apenaŭ  ne plu {el·ten·i} pro ĝi·a intens⁴·ec·o: mi
          krev·as de furioz·o ! se  pov·us vid·i vi·n en ĉi tiu
          moment·o, tiam li krev·us pro ĵaluz·o ; la ĝis ekstrem·ec·o streĉ·it·a
          kord·o de sent·oj krev·is ; li hav·is la sent·on, kvazaŭ pro mal·ĝoj·o
          tuj krev·os al li la kor·o ; li preskaŭ krev·as pro kontent·o . de
          tro mult·a sci·o krev·as la krani·o .

krev·o

   1.
          Ag·o krev·i, stat·o kiam io krev·as: mi·a vezik·o jam streĉ·iĝ·as ĝis
          krev·o ; ni·a rilat·o est·as sub·fos·it·a, pens·i pri ĝi kun am·o ne
          sufiĉ·is por sav·i ĝi·n de krev·o ; fin·e de la pas·int·a jar-mil·o est·is
          krev·o (fiask¹·o pro tro rapid·a kresk·o) de inter·ret·aj entrepren·oj .

   2.
          Fend·et·o est·iĝ·int·a per krev·ad·o^2; {krev·aĵ·o} : el ĉiu·j ĝi·aj (de la
          arb·o) fend·oj kaj krev·oj, […] kresk·is flor·oj kaj herb·o ; krev·oj
          de la mur·o ; mal·jun·aj salik·oj kun mult·e da krev·oj kaj fend·oj .

krev·aĵ·o

          Fend·o pli  mal·pli profund·a en io, kio krev·is: ho mi·a
          kolomb·in·o, en la krev·aĵ·oj de la rok³·o, […] aŭd·ig·u al mi vi·an
          voĉ·on ; si·n kroĉ·ant·e […] en rok³+krev·aĵ·o, prov·is viv·i mal·san·a
          figarb·aĉ·o ; krev·aĵ·oj en la man·oj (kaŭz·it·aj de mal·varm·o).
          {falt⁽⁺⁾·o} , {fold⁽⁺⁾·o} , {sulk·o}

krev·ig·i

          Far·i, ke io krev·u: krev·ig·i nuks·on ; mi·a intern·o est·as kiel vin·o
          ŝtop-ferm·it·a, kiu krev·ig·as nov·an fel-sak·on ; jen est·is grand·aj
          arb·oj en mal·grand·aj pot·oj, tiel ke ili star·is kripl·ig·it·e kaj
          preskaŭ krev·ig·is la pot·ojn ; la al·flu·eg·o lev·is la glaci·on kaj
          krev·ig·is ĝi·n ; krim·ul·oj, lig·it·aj per ĉen·oj, krev·ig·is grand·ajn
          ŝton·eg·ojn per kojn·oj ; la ver·a vizaĝ·o krev·ig·as la mask·on kaj tra
          ĝi aper·as ; plor·a ĝoj·o […] preskaŭ krev·ig·is ( {kor-ŝir·is} ) li·an
          brust·on ; li lev·is si·an baston·on por dis·krev·ig·i la kap·on de
           . {eksplod·ig·i} , {frakas·i}

   [artikol-versi⁹·o: 1.31 2023/12/03 09:59:01 ]
     __________________________________________________________________