vidu ankaŭ la klarigojn
kuf·/·o

kuf·o

          {Kap-vest·o} , led·a, tol·a ks, strikt⁽⁺⁾·e kovr·ant·a la kap·on, kaj foj·e
          ĉirkaŭ·ant·a ankaŭ la menton·on tiel protekt¹·ant·a orel·ojn kaj part·on
          de la kol·o: ambaŭ port·is ort⁸+angul·ajn ŝild·ojn, sur la brust·o
          hav·is dik·ajn kamizol·ojn, kvazaŭ kiras·ojn, kaj sur la kap·o kuf·ojn
          kun tuk·oj, gard·ant·aj la nuk·on ; ĉu vi ornam·os mi·ajn kuf·ojn per
          la nov·a garn³·aĵ·o, dir·u ? ŝi·aj dens·aj har·oj est·is ord·ig·it·aj sub la
          nokt·a kuf·o kun rand·e al·kudr·it·a punt·o ; la tiam·aj edz·in·oj de l’
          super·aj oficir·oj port·is luks·ajn kuf·ojn kaj bru·ajn silk·ajn
          vest·ojn ; en la kavalir·a bien·o oni ten·as du bird·ojn kun verd·a
          kol·o kaj kun kuf·o sur la kap·o ; ĉar li nask·iĝ·is kun kuf·o
          (amni⁽⁺⁾·o-rest·aĵ·o) sur la kap·o, oni antaŭ·dir·is, ke en si·a dek+kvar·a
          jar·o li edz·iĝ·os kun la princ·in·o ; kvar+angul·aj ŝton-fost·oj kun
          grand·aj blank·aj kuf·oj el neĝ·o ; ali·a angl·a esprim·o signif·asLi
          hav·as abel·on en la kuf·o“ – unu obsed⁽⁺⁾·on ; Ruĝ~kuf·ul·in·et·o. {ĉap·o} ,
          {kapuĉ·o} , {kask·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.27 2023/12/03 09:59:02 ]
     __________________________________________________________________