kusp⁽⁺⁾·/·i

kusp⁽⁺⁾·i

   (tr)

          {Klin⭑·i} aŭ⭑ {fald⭑·i} io·n kontraŭ⭑ la⭑ natur⭑·a direkt⭑·o: kusp⁽⁺⁾·i la⭑
          har⭑·ojn de⭑ kat⭑·o, la⭑ rand⭑·ojn de⭑ ĉapel⭑·o, si⭑·an pantalon⭑·on; mi vag⭑·is
          tie·n kaj⭑ re⭑·en sur⭑ la⭑ ferdek⭑·o, kun⭑ ku⁹+spit⭑·a kol⭑·um·o kaj⭑ la⭑ man⭑·oj
          en·poŝ⭑·e ;  kusp⁽⁺⁾·is la⭑ manik⭑·ojn, mal·ferm⭑·is tenajl⁽⁺⁾·on ; ŝi
          oft⭑·e sur·hav⭑·is jak⭑·on strikt⁽⁺⁾·e zon⭑·it·an, garn³·it·an per⭑ ku⁹+spit⭑·aj
          manik⭑·oj . {taŭz⁽⁺⁾·i^1.a}

mal·kusp⁽⁺⁾·i

          Re·met⭑·i io·n ku⁹+spit⭑·an en⭑ natur⭑·an, normal¹·an, sen·fald⭑·an stat⭑·on: ŝi
          salt⭑·is sur⭑ la⭑ plank⭑·on, mal·kusp⁽⁺⁾·is si⭑·an jup⭑·on, frap⭑·et·e re·ord⭑·ig·is
          si⭑·ajn nigr⭑·ajn bukl⭑·ojn kaj⭑ el·ir⭑·is el⭑ la⭑ ofic⭑·ej·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.20 2023/12/03 09:59:04 ]
     __________________________________________________________________