kvak⁽⁺⁾·/·i

kvak⁽⁺⁾·i

   (ntr)

          {Blek⭑·i} kiel⭑ {ran⭑·o} aŭ⭑ {anas⭑·o} : ne⭑, tio ne⭑ est⭑·is la⭑ sonor⭑·il·oj,
          tio est⭑·is ran⭑·oj, kiu·j kvak⁽⁺⁾·is en⭑ la⭑ marĉ⭑·oj ; mi tut⭑·e ne⭑ kompren⭑·as
          iu·jn voĉ⭑·ojn, kiu·j „saĝ⭑·e“ blag⁽⁺⁾·as kaj⭑ kvak⁽⁺⁾·as en⭑ monat⭑·o pri⭑
          teror⁽⁺⁾·ism·o .

kvak⁽⁺⁾

   (son⭑-imit⭑·o)

          {Blek⭑·o} ran⭑·a, buf⭑·a aŭ⭑ anas⭑·a: subit⭑·e ŝi (...) ek·kri⭑·is: „Kvak⁽⁺⁾!
          Est⭑·as mal·sek⭑·e! Est⭑·as mal·sek⭑·e! (...)“. En⭑ moment⭑·o ŝi far⭑·iĝ·is ran⭑·o
          . {gik gak} , {kva⁽⁺⁾} , {kŭaks⁽⁺⁾}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2023/12/03 09:59:05 ]
     __________________________________________________________________