vidu ankaŭ la klarigojn
lam⭑·/·a
lam⭑·a
1.
{Kripl⭑·a} , mal·facil⭑·e paŝ⭑·ant·a pro⭑ difekt⭑·o de⭑ krur⭑·o aŭ⭑ pied⭑·o: li
est⭑·is lam⭑·a je⭑ si⭑·aj ambaŭ⭑ pied⭑·oj ; en⭑ sid⭑·ad·is unu⭑ vir⭑·o
sen·fort⭑·a en⭑ la⭑ pied⭑·oj, kiu est⭑·is lam⭑·a de⭑ la⭑ patr⭑·in·a ventr⭑·o . per⭑
mi⭑·aj lam⭑·aj brak⭑·oj mi apenaŭ⭑ pov⭑·us [help⭑·i] ; oni el·port⭑·is el⭑ la⭑
ĉambr⭑·o […] du⭑ mal·nov⭑·ajn lam⭑·ajn seĝ⭑·ojn ; atend⭑·i bon⭑·an veter⭑·on kaj⭑
lam⭑·an kurier⭑·on .
2.
Sen·fort⭑·a, ne⭑ konvink⭑·a, {mal·bril⭑·a} : la⭑ fraŭl⭑-in⭑·o mal·kaŝ⭑·e esprim⭑·os
si⭑·an am⭑·on per⭑ lam⭑·aj vers⭑·oj ; li vek⭑·as ankoraŭ⭑ pli⭑ fort⭑·an
indign⭑·on kontraŭ⭑ ili·n per⭑ si⭑·a konsci⭑·e lam⭑·a defend⭑·o ; lam⭑·e pens⭑·i
; lam⭑·a rimed⭑·o ; minac⭑·oj, unu⭑·e lam⭑·aj, eĉ⭑ rid⭑-ind⭑·aj, ĝis⭑ tamen⭑ tiu
plej⭑ tim⭑·ig·a pri⭑ brul⭑·ig·o ; jen⭑ mi lam⭑·e rakont⭑·is al⭑ vi la⭑ ne·glor⭑·an
histori⭑·on de⭑ du⭑ mal·saĝ⭑·aj ge·jun⭑·ul·oj .
lam⭑·i
(ntr)
1.
Est⭑·i lam⭑·a, mis·takt¹·e, mal·facil⭑·e ir⭑·i: li lam⭑·is per⭑ si⭑·a femur⭑·o ;
per⭑ unu⭑ pied⭑·o ŝi lam⭑·is ; mi lam⭑·os tie·n kaj⭑ trink⭑·os ieton ; ili
lam⭑·is laŭ⭑ tiel⭑ ident¹·a manier⭑·o, ke⭑ [ili] konserv⭑·is tamen⭑
paralel⭑·ec·on matematik¹·e akurat¹·an ; li romp⭑·is al⭑ si la⭑ krur⭑·on en⭑
la⭑ tag⭑·o [de⭑] li⭑·a akcept⭑·o en⭑ la⭑ arme¹·on, kaj⭑ [sekv⭑·e] lam⭑·is la⭑
tut⭑·an viv⭑·on . {stumbl⁽⁺⁾·i}
2.
Ne⭑ glat⭑·e funkci¹·i: la⭑ bel⭑+son⭑·ec·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o iom⭑ lam⭑·is ; sonet¹·o
[…] kun⭑ sufiĉ⭑·e oft⭑·e lam⭑·ant·a ritm¹·o ; se⭑ la⭑ CO ne⭑ funkci¹·as glat⭑·e,
ĉiu·j ali⭑·aj ag⭑·ad·oj dev⭑·as lam⭑·i ; ĉi⭑ tiu·j struktur¹·oj lam⭑·as jam⭑
de·long⭑·e kaj⭑ post⭑ la⭑ for·pas⭑·o de⭑ plur⁴·aj aktiv⭑·ul·oj preskaŭ⭑ mort⭑·is .
{mal·progres⭑·i} , {mal·prosper⭑·i}
lam⭑·ul·o
Hom⭑·o mal·facil⭑·e ir⭑·ant·a pro⭑ mal·bon⭑·a krur⭑·o aŭ⭑ pied⭑·o: blind⭑·ul·oj kaj⭑
lam⭑·ul·oj ven⭑·is al⭑ li en⭑ la⭑ templ¹·o, kaj⭑ li san⭑·ig·is ili·n . eĉ⭑
lam⭑·ul·oj ir⭑·os kapt⭑·i rab⭑·aĵ·on ; rid⭑·as blind⭑·ul·o pri⭑ lam⭑·ul·o .
{kripl⭑·ul·o}
post·lam⭑·i
Pen⭑·i post⭑ antaŭ·ul⭑·o pli⭑ rapid⭑·a, pli⭑ progres⭑·ant·a, pli⭑ prosper⭑·a,
daŭr⭑·e {post·rest⭑·ant·e} : la⭑ jur⭑·o, kiel⭑ ĉiam⭑, post·lam⭑·as la⭑ evolu²·on
. [tiu] vend⭑·ej·o […] iom⭑ post·lam⭑·is la⭑ pretend⭑·ojn de⭑ la⭑ klient¹·oj ;
la⭑ dis·send⭑·o de⭑ la⭑ voĉ⭑+leg⭑·aĵ·oj […] al⭑ […] bon⭑·e funkci¹·is ĝis⭑
iu moment⭑·o kiam⭑ oni post·lam⭑·is je⭑ du⭑·on·a jar⭑·o .
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.37 2024/01/15 16:14:08 ]
__________________________________________________________________