vidu ankaŭ la klarigojn
lam·/·a

lam·a

   1.
          {Kripl·a} , mal·facil·e paŝ·ant·a pro difekt·o de krur·o  pied·o: li
          est·is lam·a je si·aj ambaŭ pied·oj ; en  sid·ad·is unu vir·o
          sen·fort·a en la pied·oj, kiu est·is lam·a de la patr·in·a ventr·o . per
          mi·aj lam·aj brak·oj mi apenaŭ pov·us [help·i] ; oni el·port·is el la
          ĉambr·o […] du mal·nov·ajn lam·ajn seĝ·ojn ; atend·i bon·an veter·on kaj
          lam·an kurier·on .

   2.
          Sen·fort·a, ne konvink·a, {mal·bril·a} : la fraŭl-in·o mal·kaŝ·e esprim·os
          si·an am·on per lam·aj vers·oj ; li vek·as ankoraŭ pli fort·an
          indign·on kontraŭ ili·n per si·a konsci·e lam·a defend·o ; lam·e pens·i
          ; lam·a rimed·o ; minac·oj, unu·e lam·aj,  rid-ind·aj, ĝis tamen tiu
          plej tim·ig·a pri brul·ig·o ; jen mi lam·e rakont·is al vi la ne·glor·an
          histori·on de du mal·saĝ·aj ge·jun·ul·oj .

lam·i

   (ntr)

   1.
          Est·i lam·a, mis·takt¹·e, mal·facil·e ir·i: li lam·is per si·a femur·o ;
          per unu pied·o ŝi lam·is ; mi lam·os tie·n kaj trink·os ieton ; ili
          lam·is laŭ tiel ident¹·a manier·o, ke [ili] konserv·is tamen
          paralel·ec·on matematik¹·e akurat¹·an ; li romp·is al si la krur·on en
          la tag·o [de] li·a akcept·o en la arme¹·on, kaj [sekv·e] lam·is la
          tut·an viv·on . {stumbl⁽⁺⁾·i}

   2.
          Ne glat·e funkci¹·i: la bel+son·ec·o de la lingv·o iom lam·is ; sonet¹·o
          […] kun sufiĉ·e oft·e lam·ant·a ritm¹·o ; se la CO ne funkci¹·as glat·e,
          ĉiu·j ali·aj ag·ad·oj dev·as lam·i ; ĉi tiu·j struktur¹·oj lam·as jam
          de·long·e kaj post la for·pas·o de plur⁴·aj aktiv·ul·oj preskaŭ mort·is .
          {mal·progres·i} , {mal·prosper·i}

lam·ul·o

          Hom·o mal·facil·e ir·ant·a pro mal·bon·a krur·o  pied·o: blind·ul·oj kaj
          lam·ul·oj ven·is al li en la templ¹·o, kaj li san·ig·is ili·n . 
          lam·ul·oj ir·os kapt·i rab·aĵ·on ; rid·as blind·ul·o pri lam·ul·o .
          {kripl·ul·o}

post·lam·i

          Pen·i post antaŭ·ul·o pli rapid·a, pli progres·ant·a, pli prosper·a,
          daŭr·e {post·rest·ant·e} : la jur·o, kiel ĉiam, post·lam·as la evolu²·on
          . [tiu] vend·ej·o […] iom post·lam·is la pretend·ojn de la klient¹·oj ;
          la dis·send·o de la voĉ+leg·aĵ·oj […] al  […] bon·e funkci¹·is ĝis
          iu moment·o kiam oni post·lam·is je du·on·a jar·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.37 2024/01/15 16:14:08 ]
     __________________________________________________________________