lament⁴·/·i

lament⁴·i

   (ntr)

          Long⭑·e plend⭑·i vek⭑-ri·ant·e kaj⭑ ĝem⭑·ant·e: lament⁴·i pri⭑ la⭑ mort⭑·o de⭑ iu;
          mi perd⭑·is la⭑ saĝ⭑·on, lament⁴·is la⭑ pastr⭑·o; lament⁴·a voĉ⭑·o; lament⁴·ad·o
          (plor⭑-kant⭑·o) de⭑ Jer⁽⁺⁾·e~mi⭑·o pri⭑ Jeruzalem.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.22 2024/01/15 16:14:08 ]
     __________________________________________________________________