vidu ankaŭ la klarigojn
lang⭑·/·o
lang⭑·o
1.
Mov⭑·ebl·a mol⭑·a karn¹·a {organ¹·o} en⭑ la⭑ {buŝ⭑·o} , serv⭑·ant·a por⭑ gust⭑·um·i
kaj⭑ parol⭑·i: [li] lek⭑-trink⭑·os akv⭑·on per⭑ si⭑·a lang⭑·o, kiel⭑ lek⭑-trink⭑·as
hund⭑·o ; se⭑ vi vol⭑·os rajd⭑·i rapid⭑·e, klak³·u per⭑ la⭑ lang⭑·o kaj⭑ kri⭑·u
hop⁽⁺⁾ hop⁽⁺⁾! ; est⭑·is tiel⭑ varm⭑·eg·e, ke⭑ la⭑ lang⭑·o de⭑ Jo⭑·ĉj·o al·glu⭑·iĝ·is
pro⭑ soif⭑·o al⭑ la⭑ palat⭑·o ; [li] akcept⭑·is li·n kor⭑·e kaj⭑ don⭑·is al⭑ li
sur⭑ la⭑ tabl⭑·on bov⭑·an lang⭑·on kaj⭑ kruĉ⭑·on da⭑ bier⭑·o .
2.
Tiu organ¹·o, ĉe⭑ la⭑ hom⭑·o, konsider⭑·at·a kiel⭑ sid⭑·ej·o de⭑ {parol}
kapabl⭑·o: ili parol⭑·as kun⭑ mi per⭑ mensog⭑·em·a lang⭑·o ; mi hav⭑·as
ne·lert⭑·an buŝ⭑·on kaj⭑ ne·lert⭑·an lang⭑·on ; [nenio] pov⭑·is konkur⭑·i
[…kun⭑] la⭑ perfekt⭑·a ekzerc⭑·it·ec·o de⭑ ili⭑·aj lang⭑·oj ; kvankam⭑ ŝi
est⭑·is mal·bel⭑·a, tamen⭑, hav⭑·ant·e […] lert⭑·an lang⭑·on, ŝi iam⭑ turn⭑·is
sur⭑ si·n la⭑ okul⭑·on de⭑ la⭑ sinjor⭑·o ; mi⭑·a kor⭑·o ne⭑ aŭd⭑·is, kio·n mi⭑·a
lang⭑·o fanfaron⭑·is ; vend⭑·is mi·n la⭑ mal·ben⭑·it·a lang⭑·o, vend⭑·is ! vi
est⭑·as decid⭑·em·a hom⭑·o, — soldat⭑·a kor⭑·o, har⭑·oj sur⭑ la⭑ lang⭑·o ! vi tie
murmur⭑·as inter⭑ la⭑ dent⭑·oj, kvazaŭ⭑ ia⭑ monstr⭑·a sekret⭑·o sid⭑·us sur⭑
vi⭑·a lang⭑·o ; mi el·ŝir⭑·os al⭑ vi el⭑ la⭑ buŝ⭑·o vi⭑·an mal·ben⭑·it·an lang⭑·on !
[li] gard⭑·as si⭑·an buŝ⭑·on kaj⭑ si⭑·an lang⭑·on (silent⭑·as) ; li⭑·a nom⭑·o
est⭑·as sur⭑ ĉies⭑ lang⭑·o (li est⭑·as tre⭑ fam⭑·a); „Fajr⭑·o sur⭑ mi⭑·a lang⭑·o“
(poem¹·ar·o de⭑ ) ; plej⭑ bon⭑·a gvid⭑·il·o est⭑·as la⭑ lang⭑·o
; kio·n kor⭑·o sent⭑·as, lang⭑·o prezent⭑·as ; la⭑ lang⭑·o de⭑ vir⭑·in·o est⭑·as
ŝi⭑·a glav⭑·o ; antaŭ⭑ la⭑ lang⭑·o labor⭑·u la⭑ cerb⭑·o .
3.
Io simil⭑·a al⭑ lang⭑·o: la⭑ flam⭑·oj el·ŝov⭑·as si⭑·ajn lang⭑·ojn supr⭑·en ;
mez⭑·e de⭑ fajr⭑·aj lang⭑·oj […] brul⭑·is la⭑ pas⭑·int·ec·o kaj⭑ la⭑ anim⭑·o de⭑
Rom⁽⁺⁾·o ; {fold⁽⁺⁾·o} kaj⭑ lang⭑·o (vd {junt⁽⁺⁾·o} ) est⭑·as sistem⭑·o por⭑ kun·ig⭑·i
simil⭑·ajn objekt⭑·ojn rand⭑·o al⭑ rand⭑·o ; kelk⭑·aj rok³-plat⭑·oj kuŝ⭑·is kiel⭑
mal·grand⭑·aj ter⭑-lang⭑·oj en⭑ la⭑ ne·profund⭑·a akv⭑·o . {tenon⁽⁺⁾·o}
lang⭑·a
Rilat⭑·a aŭ⭑ aparten⭑·ant·a al⭑ lang⭑·o: lang⭑·a kis⭑·o; lang⭑·a arteri²·o; lang⭑·a
kolbas⭑·o; lang⭑·a konsonant⭑·o; lang⭑·a radik⭑·o, dors⭑·o ; fortik⭑·iĝ·ad·is la⭑
lang⭑·aj muskol⭑·oj, kiu·j bezon⭑·is sufiĉ⭑·e da⭑ spac⭑·o ; re⭑·a kis⭑·ad·o […],
ŝtorm⁹·aj ekscit⭑·oj, lang⭑·aj, okul⭑·aj plezur⭑·oj, infan⭑·oj ili ja⭑ ne⭑ plu⭑
est⭑·is ; lang⭑·a vund⭑·o plej⭑ profund⭑·a .
lang⭑·et·o
1.
Mal·grand⭑·a, mal·long⭑·a lang⭑·o: Aleksandr⭑·o […] el·ŝov⭑·is si⭑·an graci⭑·an
lang⭑·et·on, iom⭑ ĉirkaŭ·danc⭑·is kun⭑ majest⭑·aj mov⭑·oj ; balanc⭑·iĝ·is la⭑
flam⭑+lang⭑·et·oj de⭑ la⭑ kandel⭑·oj .
2.
El·star⭑·aĵ·o de⭑ komput⁹·il·a {fenestr⭑·o} , facil⭑·e al·klak³·ebl·a.
est⭑·as kompakt⁹·a versi⁹·o de⭑ la⭑ program¹·o Moz⁽⁺⁾-il⭑·o; ĝi inkluziv²·as
ŝild⭑·on kontraŭ⭑ {ŝpruc⭑-fenestr⭑·oj} , Gugl⁽⁺⁾·o-serĉ⭑·ej·on kaj⭑ la⭑ ebl⭑·on
navig⁽⁺⁾·i per⭑ lang⭑·et·oj .
sonor⭑·il-lang⭑·o
Centr⭑·e pend⭑·ant·a, pendol⭑·a part⭑·o de⭑ {sonor⭑·il·o} , kiu, agit²·at·e,
frap⭑·as la⭑ vand⁹·on kaj⭑ ĝi·n son⭑·ig·as: la⭑ sonor⭑·il-lang⭑·o frap⭑·is la⭑
vand⁹·on de⭑ sonor⭑·il·eg·o . {frap⭑·il·o} , {sving⭑·il·o^1.a}
lang⭑-trink⭑·i
(tr)
Trink⭑·i el·pren⭑·ant·e flu⭑·aĵ·on per⭑ la⭑ lang⭑·o, kiel⭑ hund⭑·o; lek⭑-trink⭑·i.
{lek⭑·i}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.48 2024/01/15 16:14:08 ]
__________________________________________________________________