vidu ankaŭ la klarigojn
las⭑·/·i
las⭑·i
(tr)
1.
Liber⭑+vol⭑·e apart⭑·iĝ·i de⭑ io aŭ⭑ iu.
a)
Ne⭑ pren⭑·i kun⭑ si; {rest⭑·ig·i} sur⭑ iu lok⭑·o aŭ⭑ en⭑ iu stat⭑·o: ili
for·ir⭑·is de⭑ li, las⭑·int·e li·n en⭑ grav⭑·a mal·san⭑·o ; strut⭑·o
lev⭑·iĝ·as [kaj⭑] las⭑·as sur⭑ la⭑ ter⭑·o si⭑·ajn ov⭑·ojn ; ili las⭑·is la⭑
viv⭑·on al⭑ la⭑ […] infan⭑·oj ; sub⭑ kies⭑ zorg⭑·ad·o vi las⭑·is tiu·n
mal·grand⭑·an ŝaf⭑·ar·on en⭑ la⭑ dezert⭑·o ? se⭑ vir⭑·o hav⭑·as cent⭑
ŝaf⭑·ojn, kaj⭑ unu⭑ el⭑ ili erar⭑-vag⭑·is, ĉu⭑ li ne⭑ las⭑·as la⭑ naŭ⭑×dek⭑
naŭ⭑, kaj⭑ […] serĉ⭑·as tiu·n, kiu erar⭑-vag⭑·is ? la⭑ bird⭑·oj las⭑·as
ia+foj⭑·e io·n sur⭑ mi⭑·a ĉapel⭑·o ; la⭑ oper¹·o ir⭑·is tre⭑ bon⭑·e, nur⭑ la⭑
ĥor⭑·oj las⭑·is io·n por⭑ dezir⭑·i (ne⭑ son⭑·is tut⭑·e bon⭑·e) ; ni las⭑·u
ĝi·n flank⭑·e kaj⭑ komenc⭑·u... ; las⭑·u ni·n sol⭑·ajn por⭑ moment⭑·o ;
la⭑ tie kresk⭑·ant·aj ber⭑·oj las⭑·as post⭑ si en⭑ la⭑ man⭑·o […]
ne·for⭑·ig·ebl·an makul⭑·on ; tiu ĉi⭑ fraz¹·o son⭑·as tiel⭑ bel⭑·e kaj⭑
saĝ⭑·e, ke⭑ por⭑ la⭑ grand⭑·eg·a pli·mult⭑·o da⭑ hom⭑·oj ĝi jam⭑ las⭑·as
nenia·n dub⭑·on ; la⭑ serv⭑·ant·in·o, el·ir⭑·ant·e, las⭑·is la⭑ pord⭑·on ne⭑
ferm⭑·it·a ; se⭑ kalumni⭑·o eĉ⭑ pas⭑·as, ĝi ĉiam⭑ io·n las⭑·as .
{post·las⭑·i}
b)
Ne⭑ plu⭑ {ten⭑·i} , ne⭑ plu⭑ {konserv⭑·i} , for·ir⭑·i de⭑...:
Aleksandr⭑·o las⭑·is si⭑·an parol⭑·ad·on pri⭑ batal⭑·o kaj⭑ pet⭑·is de⭑
ili pan⭑·on ; kun⭑ neniu ali⭑·a li vol⭑·is danc⭑·i, li ne⭑ las⭑·is
ŝi⭑·an man⭑·on ; ŝi las⭑·is la⭑ gard⭑·ist·o-dom⭑·on, kiu·n ŝi loĝ⭑·is, kaj⭑
lok⭑·iĝ·is en⭑ kastel⭑·on ; ĉu⭑ pren⭑·i, ĉu⭑ las⭑·i: elekt⭑·u ; la⭑
dek⭑+unu⭑·a maten⭑·e […] Herb⭑-en⭑·o las⭑·is si⭑·an ofic⭑·ej·on ; las⭑·u por⭑
moment⭑·o flank⭑·e vi⭑·an nobel⭑·ec·on . {ced⭑·i^2} , {for·las⭑·i} ,
{rezign³·i}
c)
{Trans·don⭑·i} je⭑ ies⭑ dispon⭑·o, {hered⭑·ig·i} , {asign⭑·i} : li
las⭑·is ĉio·n, kio·n li hav⭑·is, en⭑ la⭑ man⭑·oj de⭑ ; ek·kon⭑·u
la⭑ reĝ⭑·an favor⭑·on: mi las⭑·as al⭑ vi la⭑ dom⭑·on kaj⭑ kort⭑·on ; la⭑
edz⭑·in·o […] las⭑·as al⭑ li mal·grand⭑·an fil⭑·on ; li las⭑·as al⭑ vi
nenia·jn ordon⭑·ojn por⭑ la⭑ est⭑·ont·ec·o, por⭑ ke⭑ vi pov⭑·u
administr⭑·i […], kiel⭑ vi mem⭑ vol⭑·os ; Kristofor⁽⁺⁾·o Kolumb⁽⁺⁾·o en⭑
si⭑·aj memor⭑·aĵ·oj las⭑·is detal⭑·an sci⭑·ig·on, en⭑ kia manier⭑·o la⭑
hom⭑·oj kon⭑·at·iĝ·is kun⭑ tiu ĉi⭑ kresk⭑·aĵ·o ; al⭑ la⭑ firm⭑·o
mi las⭑·is person⭑·an privilegi⭑·on pri⭑ mi⭑·aj verk⭑·oj ;
al⭑ ŝi oni las⭑·is nek⭑ temp⭑·on, nek⭑ liber⭑·ec·on ; ĉu⭑ li dir⭑·is
si⭑·an nom⭑·on? – ne⭑, sinjor⭑·o: sed⭑ li las⭑·is si⭑·an vizit⭑-kart⭑·on .
{trans·las⭑·i}
2.
Ne⭑ {mal·help⭑·i} io·n aŭ⭑ iu·n.
a)
Ne⭑ mal·help⭑·i ies⭑ ag⭑·ad·on, ne⭑ ĝen⭑·i iu·n: vol⭑·u las⭑·i mi·n trink⭑·i
iom⭑ da⭑ akv⭑·o el⭑ vi⭑·a kruĉ⭑·o ; pac⭑·on mi las⭑·as al⭑ vi ;
tro·sat⭑·ec·o ne⭑ las⭑·as la⭑ riĉ⭑·ul·on dorm⭑·i ; [li] star⭑·as tiel⭑
modest⭑·e en⭑ la⭑ angul⭑·o kaj⭑ las⭑·as kraĉ⭑·i sur⭑ si·n ; las⭑·u vi⭑·an
propr⭑·an sent⭑·on est⭑·i vi⭑·a gvid⭑·ant·o ; pardon⭑·u mi·n, ke⭑ mi ne⭑
las⭑·as vi·n mem⭑ leg⭑·i la⭑ leter⭑·on ; ni las⭑·as al⭑ la⭑ leg⭑·ant·oj
el·parol⭑·i la⭑ nom⭑·on kiel⭑ ili vol⭑·as . {embaras⭑·i^1} , {ĝen⭑·i^1}
{permes⭑·i}
b)
Ne⭑ mal·help⭑·i ir⭑·i: ŝtel⭑·ist·on neniu las⭑·as en⭑ si⭑·an dom⭑·on ;
sinjor⭑·o, oni ne⭑ las⭑·as mi·n antaŭ⭑·en ; ia·j komerc⭑·ist·oj vol⭑·as
en·ir⭑·i, sed⭑ la⭑ polic⭑·an·o ili·n ne⭑ las⭑·as ; mi pet⭑·as vi·n,
sinjor⭑·o, las⭑·u mi·n al⭑ ŝi ; mi·n las⭑·u for⭑ ! {bar⭑·i}
c)
Ne⭑ mal·help⭑·i, ke⭑ io okaz⭑·u: [ili] las⭑·as la⭑ danĝer⭑·on lud⭑·i
ĉirkaŭ⭑ [si], kiel⭑ dres⭑·it·a serpent⭑·o ; parol⭑·u nenia·n nom⭑·on
kaj⭑ ne⭑ las⭑·u rimark⭑·i, ke⭑ ni parol⭑·as pri⭑ sekret⭑·oj ; [li]
las⭑·is ŝi·n atend⭑·i ; [li] est⭑·is hom⭑·o, kiu las⭑·is si·n konvink⭑·i
; ili ne⭑ dev⭑·is las⭑·i rimark⭑·i, ke⭑ ili nenio·n vid⭑·as ; [cert⭑·e]
vi ne⭑ las⭑·as pas⭑·i tut⭑·an monat⭑·on, antaŭ⭑ ol⭑ vi de·nov⭑·e ven⭑·os
ni·n vid⭑·i . {al·las⭑·i}
d)
{Favor⭑·i} ies⭑ liber⭑·an ag⭑·ad·on, ne⭑ zorg⭑·ant·e mem⭑, sed⭑
eventual¹·e profit⭑·ant·e de⭑ tio: mi ne⭑ el·don⭑·as mem⭑ vort⭑·ar·ojn
pli⭑ plen⭑·ajn, sed⭑ las⭑·as ili⭑·an kre⭑·ad·on al⭑ la⭑ publik⭑·o ; mi
las⭑·as al⭑ ali⭑·aj person⭑·oj kaj⭑ ali⭑·aj temp⭑·oj la⭑ iom⭑-post⭑-iom⭑·an
plen⭑·an klar⭑·ig·ad·on de⭑ la⭑ hom⭑·ar·an·ism·o ; mi rest⭑·as hejm⭑·e, mi
las⭑·as la⭑ ali⭑·ajn vojaĝ⭑·i, las⭑·as ili·n ven⭑·i al⭑ mi ; la⭑
vilaĝ⭑·an·oj trans·ir⭑·as en⭑ la⭑ paŝt⭑·ist·ajn dom⭑·et·ojn kaj⭑ las⭑·as
si⭑·ajn brut⭑·ojn paŝt⭑·iĝ·i sur⭑ la⭑ alt⭑·aĵ·oj ; ĉar⭑ tiu ĉi⭑ demand⭑·o
est⭑·as tre⭑ mal·facil⭑·e solv⭑·ebl·a […], ni las⭑·as nun⭑ ankoraŭ⭑
ĝi⭑·an solv⭑·on al⭑ la⭑ fort⭑·o de⭑ la⭑ temp⭑·o ; la⭑ klar⭑·ig·ad·on de⭑ l’
fenomen¹·o mi las⭑·as al⭑ ia⭑ pli⭑ saĝ⭑·a cerb⭑·o .
Rim.: Kvankam⭑ oni trov⭑·as iom⭑ oft⭑·e ĉe⭑ Zamenhof la⭑ verb⭑·on _las⭑·i_
uz⭑·at·a antaŭ⭑ infinitiv²·o en⭑ la⭑ senc⭑·o de⭑ _ig⭑·i_, tiu german⭑·ism·o, kiu
pov⭑·as nask⭑·i konfuz⭑·on, est⭑·as nepr⭑·e evit⭑·ind·a: Rapid⭑·e la⭑
gard⭑·ist·ojn! Las⭑·u gard⭑·i La⭑ pord⭑·on ! ŝi […] las⭑·as pend⭑·ig·i [ili·n],
se⭑ ili ne⭑ pov⭑·as diven⭑·i, kio·n ŝi postul⭑·as de⭑ ili ; la⭑ mal·jun⭑·a
reĝ⭑·o las⭑·is polur⭑·i si⭑·an or⭑·an kron⭑·on ; vi las⭑·is mi·n vok⭑·i (vi
ordon⭑·is vok⭑·i mi·n).
las⭑·o
Ag⭑·o las⭑·i: ĉiu·n objekt⭑·on, kiu·n ni for·pren⭑·os, mi dev⭑·as ind⭑·e
kompens¹·i kaj⭑ kontraŭ·pez⭑·i per⭑ las⭑·o de⭑ ali⭑·a aĵ⭑·o ; ili ĵus⭑ fin⭑·is la⭑
stud¹·ad·on, […] kio·n ĉiu far⭑·os post⭑ las⭑·o de⭑ la⭑ eduk⭑·ej·o ? not⭑·u mi⭑·an
las⭑·on de⭑ neŭtral²·a spac⭑·o .
Rim.: Simil⭑+son⭑·a est⭑·as la⭑ vort⭑·o {laz⁽⁺⁾·o} (kapt⭑·o-ŝnur⭑·o).
las⭑·em·a
Prefer⭑·e las⭑·ant·a la⭑ afer⭑·ojn ol⭑ inter·ven⭑·i: las⭑·em·a eduk⭑·ad·o;las⭑·em·a
gvid⭑·ad·o, politik¹·o. {liberal²·a} , {leĝer⁽⁺⁾·a} , {neglekt⁸·em·a} ,
{permes⭑·em·a}
al·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i ven⭑·i; ne⭑ {kontraŭ·star⭑·i} ; permes⭑·i, ke⭑ iu far⭑·u, ke⭑ io okaz⭑·u:
sid⭑·i ĉiam⭑ en⭑ profund⭑·a mal·lum⭑·o kaj⭑ al·las⭑·i al⭑ si nenia·n radi⭑·on de⭑
la⭑ sun⭑·o ; [ili] akcept⭑·as tiu·n ĉi⭑ leĝ⭑·on […] al·las⭑·ant·an jam⭑ nenia·n
dub⭑·on ; ili ne⭑ vol⭑·as al·las⭑·i al⭑ la⭑ mal·supr⭑·o de⭑ l'⭑ tron⭑·o hom⭑·ojn de⭑
ali⭑·a kred⭑·o ; , sci⭑·u, ke⭑ se⭑ vi al·las⭑·us mi·n al⭑ intim⭑·ec·o kun⭑
vi, mi don⭑·us al⭑ vi du⭑ talent⭑·ojn, kaj⭑ al⭑ vi⭑·a patr⭑·o unu⭑ talent⭑·on ;
li facil⭑·e ek·reg⭑·us si⭑·an sang⭑·on, sed⭑ io ali⭑·a nask⭑·iĝ·is en⭑ li, kio·n
li ne⭑ vol⭑·is al·las⭑·i ; ĉu⭑ est⭑·as al·las⭑·ebl·a uz⭑·i „vok⭑·i“, por⭑ montr⭑·i
pli·laŭt⭑·ig·on de⭑ la⭑ voĉ⭑·o . {akcept⭑·i}
de·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i fal⭑·i, de·met⭑·i: kun⭑ bru⭑·o la⭑ ankr⭑·oj est⭑·as de·las⭑·it·aj ; tra⭑
fenestr⭑·o oni mi·n de·las⭑·is laŭ·flank⭑·e de⭑ la⭑ mur⭑·o en⭑ korb⭑·o kaj⭑ mi
el·iĝ⭑·is ; mi renkont⭑·is tiu·n, kiu·n mi⭑·a anim⭑·o am⭑·as […] kaj⭑ ne⭑
de·las⭑·is li·n, ĝis⭑ mi en·konduk⭑·is li·n en⭑ la⭑ dom⭑·on de⭑ mi⭑·a patr⭑·in·o ;
surpriz⭑·it·a, Viktor⁽⁺⁾·o de·las⭑·is la⭑ brid⭑·on ; Beatric⁽⁺⁾·o est⭑·is
kor⭑-tuŝ⭑·it·a, kaj⭑ ne·sent⭑·ebl·e de·las⭑·is io·n da⭑ si⭑·a kutim⭑·a sever⭑·ec·o ;
mal·gras⭑·a, sen·fort⭑·a skelet¹·o, [ŝi] ne⭑ de·las⭑·is plu⭑ si⭑·an kanap⭑·on .
el·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i el·iĝ⭑·i: li al·tir⭑·is la⭑ pli⭑ jun⭑·an frat⭑·in·on al⭑ si⭑·a brust⭑·o, kiam⭑
li ŝi·n re⭑·e el·las⭑·is, ŝi de·nov⭑·e al·volv⭑·iĝ·is ; por⭑ el·las⭑·i la⭑
koler⭑·on, ŝi ek·bat⭑·is la⭑ hund⭑·et·on ; [ili] tiel⭑ ek·tim⭑·is, ke⭑ ili
el·las⭑·is el⭑ la⭑ man⭑·oj, kio·n ili ten⭑·is ; mi decid⭑·is el·don⭑·i la⭑
libr⭑·on […] per⭑ apart⭑·aj kajer⭑·oj […] el·las⭑·at·aj […] period¹·e, kun⭑
inter·temp⭑·oj de⭑ ĉirkaŭ⭑ du⭑ monat⭑·oj ; Kovr⭑·il·on de⭑ la⭑ korb⭑·o lev⭑·u, //
El·las⭑·u la⭑ bird⭑·et·ojn ; la⭑ kaldron⭑·oj de⭑ la⭑ ŝip⭑·o kun⭑ muĝ⭑·o kaj⭑ bru⭑·o
el·las⭑·as vapor⭑·on . {el·ig⭑·i} , {fal⭑·ig·i} , {liber⭑·ig·i}
en·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i en·ir⭑·i: [la⭑] fiŝ⭑·o, en·las⭑·it·a en⭑ akv⭑·on, re·viv⭑·iĝ·as ; [la⭑] lup⭑·oj
[…] sufok⭑·is tuj⭑ la⭑ rat⭑·ojn kaj⭑ mus⭑·ojn, kiu·jn oni en·las⭑·is al⭑ ili
en⭑ la⭑ kaĝ⭑·on ; en·las⭑·u neniu·n ; est⭑·us saĝ⭑·e mal·ferm⭑·i la⭑ fenestr⭑·on
por⭑ en·las⭑·i iom⭑ da⭑ pur⭑·a aer⭑·o . {akcept⭑·i^2}
for·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i for⭑ de⭑ ie; definitiv¹·e las⭑·i: mi for·las⭑·as hodiaŭ⭑ vi⭑·an dom⭑·on ;
li ĵus⭑ for·las⭑·is la⭑ universitat⭑·on ; la⭑ edz⭑·in·o […] for·las⭑·as la⭑
edz⭑·on, dum⭑ la⭑ hund⭑·o rest⭑·as fidel⭑·a al⭑ si⭑·a mastr⭑·o ; almenaŭ⭑ la⭑
esper⭑·o mi·n ne⭑ for·las⭑·as ; la⭑ viv⭑·o for·las⭑·is la⭑ korp⭑·on ; for·las⭑·i la⭑
land⭑·on ; mi […] prov⭑·os iom⭑ post⭑ iom⭑ for·las⭑·i mi⭑·an ĝis⭑~nun⭑·an
manier⭑·on de⭑ skrib⭑·ad·o ; for·las⭑·i iu·n sufiks⭑·on, por⭑ ricev⭑·i vort⭑·on
pli⭑ mal·long⭑·an ; la⭑ artikol⭑·o pov⭑·as est⭑·i for·las⭑·at·a kaj⭑
anstataŭ⭑·ig·at·a de⭑ apostrof²·o ; dorm⭑·u trankvil⭑·e, Di⭑·o ne⭑ for·las⭑·os
ni·n ; kelk⭑·aj tre⭑ mal·mult⭑·aj mal·kontent⭑·ul·oj for·las⭑·is Esperant⭑·on .
{adiaŭ⭑·i} , {divorc⁽⁺⁾·i} , {ekzil⭑·iĝ·i} , {rezign³·i} {preter·las⭑·i}
for·las⭑·ebl·a
Kio·n oni pov⭑·as las⭑·i for⭑: kondiĉ⭑·a fin⭑·iĝ·o, tiel⭑ sam⭑·e for·las⭑·ebl·a,
kiel⭑ „o“ en⭑ la⭑ substantiv⭑·o ; [krom⭑] moral¹·ec·o, ĉio ali⭑·a est⭑·as
for·las⭑·ebl·a, ĉar⭑ ni trov⭑·is ke⭑ tiu elekt⭑·o est⭑·as plej⭑ grav⭑·a por⭑
viv⭑·ant·o ; {ne·grav⭑·a} element¹·o kaj⭑ do⭑ for·las⭑·ebl·a . {fakultativ⁽⁺⁾·a} ,
{mal·nepr⭑·a} , {rezign³·ebl·a}
post·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i post⭑ si: ŝajn⭑·ig·u al⭑ ŝi, ke⭑ vi post·las⭑·is la⭑ mal·grand⭑·ajn
garb⭑·et·ojn, kaj⭑ vi permes⭑·u al⭑ ŝi, ke⭑ ŝi kolekt⭑·u ili·n ; se⭑ ies⭑
frat⭑·o mort⭑·os kaj⭑ post·las⭑·os edz⭑·in·on kaj⭑ ne⭑ las⭑·os infan⭑·on, la⭑
frat⭑·o de⭑ la⭑ mort⭑·int·o pren⭑·u li⭑·an edz⭑·in·on ; ĵus⭑ fin⭑·iĝ·is la⭑ du⭑·a
revoluci¹·o kaj⭑ post·las⭑·is ĉie sang⭑·on ; dezir⭑·is post·las⭑·i
tiu·n tekst⭑·on […] kiel⭑ part⭑·on ja⭑ neces⭑·an de⭑ komenc⭑·a fundament⭑·o ;
ili post·las⭑·is sever⭑·ajn ordon⭑·ojn, ke⭑ neniu al·proksim⭑·iĝ·u al⭑ la⭑
mort⭑·int·o . {rest⭑·ig·i} , {testament⭑·i}
preter·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i preter·pas⭑·ant·e, ne·atent⭑·ant·e, ne⭑ kapt⭑·ant·e: ni preter·las⭑·as
mult⭑·ajn ali⭑·ajn […] antaŭ·dir⭑·ojn kaj⭑ trans·ir⭑·as al⭑ pri·rigard⭑·o de⭑ la⭑
teori⭑·oj, sur⭑ kiu·j li⭑·aj antaŭ·dir⭑·oj est⭑·is fond⭑·at·aj ; mi esper⭑·as,
ke⭑ li ne⭑ preter·las⭑·is ( {mal·traf⭑·is} ) la⭑ vagon⭑·ar·on ; [li]
diven⭑·is, tra⭑ la⭑ mal·dolĉ⭑·ec·o de⭑ tiu·j parol⭑·oj, la⭑ konfes⭑·on, kiu·n
preter·las⭑·is la⭑ jun⭑·ul·in·o ; dank’ al⭑ kelk⭑·aj vort⭑·oj, kiu·jn
preter·las⭑·is tiu vir⭑·o, mi eĉ⭑ kred⭑·is kompren⭑·i ; vi est⭑·as hom⭑·o saĝ⭑·a
kaj⭑ vi ne⭑ am⭑·as preter·las⭑·i tio·n, kio naĝ⭑·as al⭑ la⭑ man⭑·oj ; li
preter·las⭑·is neniu·n okaz⭑·on ; ĝis⭑ nun⭑ ĉiu·j ili⭑·aj am⭑·aĵ·oj ne⭑
preter·las⭑·is la⭑ lim⭑·ojn de⭑ ne·grav⭑·a am⭑·ind·um·et·o ; oni mal·supr⭑·e
solen⭑·e ek·kant⭑·is la⭑ dek⭑-ok⭑-preĝ⭑·on, kiu·n neniu dev⭑·as preter·las⭑·i .
{neglekt⁸·i} , {salt⭑·i}
re·las⭑·i
(tr)
Post⭑ plen⭑·um·o de⭑ ĝi⭑·a funkci¹·o ĉes⭑·i ten⭑·i aŭ⭑ prem⭑·i io·n, las⭑·i ĝi·n
re·ven⭑·i al⭑ si⭑·a normal¹·a stat⭑·o: _klak³·i_: Prem⭑·i (klav⭑·on, buton⭑·on de⭑
mus⭑·o) kaj⭑ re·las⭑·i (ekz-e por⭑ elekt⭑·i) .
sin⁸-al·las⭑·o
{Konfid⭑·o} de⭑ si mem⭑, sen·defend⭑·a, fid⭑·a sin⁸-ten⭑·o: sin⁸-al·las⭑·o al⭑ la⭑
dolĉ⭑·a emoci³·o de⭑ si⭑·a kor⭑·o . {sin⁸+don⭑·em·o}
tra·las⭑·i
(tr)
Las⭑·i tra·ir⭑·i: pro⭑ la⭑ mal·vast⭑·ec·o de⭑ la⭑ en·ir⭑·oj, kiu·j apenaŭ⭑ sufiĉ⭑·as
por⭑ tra·las⭑·i la⭑ plej⭑ mal·grand⭑·ajn reg⭑·at·ojn, la⭑ ge·reĝ⭑·oj neniel⭑
pov⭑·as el·ir⭑·i ; ŝip⭑·et·oj […] dis·kur⭑·ad·is en⭑ ĉiu·jn direkt⭑·ojn por⭑
tra·las⭑·i grand⭑·eg·an flos⭑·on ; la⭑ du⭑·a kohort⁽⁺⁾·o tra·las⭑·is supr⭑·en nur⭑
tiu·jn, kiu·j hav⭑·is rol¹·on en⭑ la⭑ ekzekut⭑·o ; la⭑ mal·dik⭑·a ŝtof⭑·o
tra·las⭑·is ne·klar⭑·an lum⭑·on ; en⭑ la⭑ alt⭑·o ŝveb³·is dens⭑·a, sen·kontur⭑·a
nub⭑·aĵ·o, kiu sen·ĉes⭑·e verŝ⭑·is akv⭑·on kaj⭑ ne⭑ tra·las⭑·is eĉ⭑ imag⭑·et·on pri⭑
sun⭑·o kaj⭑ lum⭑·o ; intern⭑·e de⭑ ili est⭑·as ŝton⭑·e mal·mol⭑·a mur⭑·o, kiu […]
ne⭑ tra·las⭑·as io·n el⭑ tio, kio est⭑·as kaŝ⭑·it·a en⭑ ili⭑·a propr⭑·a intern⭑·o
.
tra·las⭑·em·a
Facil⭑·e las⭑·ant·a tra·ir⭑·i tra⭑ si⭑·a substanc²·o: la⭑ surfac⁸·o konsist⭑·as el⭑
divers⭑·aj spec⭑·oj de⭑ tra·las⭑·em·a kalk⭑-ŝton⭑·o, kiu·n oni uz⭑·as ankaŭ⭑ kiel⭑
konstru⭑-material⭑·o ; ili ag⭑·as per⭑·e de⭑ provizor¹·aj alianc⁽⁺⁾·oj kaj⭑
sci⭑-pov⭑·as profit⭑·i el⭑ la⭑ tra·las⭑·em·o de⭑ la⭑ land⭑-lim⭑·oj ; tra·las⭑·em·aj al⭑
la⭑ strategi²·o de⭑ pro·pek⭑·a kapr⭑·o .
trans·las⭑·i
Permes⭑·i trans·iĝ⭑·on, t.e. trans·ir⭑·on, trans·don⭑·on kc: vi pov⭑·os
trans·las⭑·i por⭑ ĉiam⭑ la⭑ honor⭑·on al⭑ la⭑ ali⭑·aj ; li est⭑·is mort⭑·a, je⭑
la⭑ ok⭑·a oni ĵet⭑·is li·n en⭑ la⭑ mar⭑·on […], al⭑ unu⭑ el⭑ li⭑·aj krur⭑·oj oni
lig⭑·is dik⭑·an karb⭑·o-bul⭑·on, mi pens⭑·as, ke⭑ la⭑ ŝip⭑·estr·o trans·las⭑·is eĉ⭑
tiu·n dik⭑·an karb⭑·o-bul⭑·on nur⭑ kun⭑ oblikv¹·a buŝ⭑·o ; ili ĝu⭑·as si⭑·an
jun⭑·ec·on, pov⭑·as si·n trans·las⭑·i al⭑ la⭑ vibr¹·ant·a Nun⭑·o, al⭑ la⭑ log⭑·o de⭑
la⭑ kar⭑·aj efemer³·aĵ·oj . {las⭑·i^1.c}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.121 2024/01/15 16:14:08 ]
__________________________________________________________________