last⭑·/·a

last⭑·a

   1.
          Est⭑·ant·a post⭑ ĉiu·j ceter⭑·aj en⭑ temp⭑·o aŭ⭑ spac⭑·o: li al·ven⭑·is la⭑
          last⭑·a; la⭑ last⭑·aj tag⭑·oj de⭑ liber⭑~temp⭑·o; la⭑ last⭑·a kvar⭑·on-lun⭑·o; la⭑
          last⭑·an foj⭑·on, kiam⭑ mi vid⭑·is li·n; tia est⭑·is ĝis⭑ la⭑ last⭑·a temp⭑·o la⭑
          opini⭑·o de⭑ la⭑ Esp-istaro; la⭑ plej⭑ last⭑·aj (nov⭑·aj) el·trov⭑·oj de⭑ la⭑
          scienc⭑·o; plej⭑ bon⭑·e rid⭑·as, kiu last⭑·e rid⭑·as ; en⭑ tiu nobl⭑·a
          vet⭑-batal⭑·o, ni ne⭑ vol⭑·as rest⭑·i inter⭑ la⭑ last⭑·aj; last⭑·aj paĝ⭑·oj de⭑
          libr⭑·o; est⭑·i ĉe⭑ la⭑ last⭑·a vic⭑·o de⭑ la⭑ aŭd⭑·ant·ar·o; loĝ⭑·i ĉe⭑ la⭑ last⭑·a
          etaĝ⭑·o; en⭑ Esperant⭑·o la⭑ akcent⭑·o est⭑·as ĉiam⭑ sur⭑ la⭑ antaŭ·last⭑·a
          silab⭑·o; la⭑ komitat⭑·o trans·don⭑·u si⭑·ajn konsil⭑·ojn al⭑ ni⭑·a L. K. por⭑
          ke⭑ tiu ĉi⭑ last⭑·a esplor⭑·u la⭑ afer⭑·on; last⭑+mod⭑·a.

   2.
          Est⭑·ant·a post⭑ ĉiu·j ali⭑·aj laŭ⭑ la⭑ ord⭑·o aŭ⭑ rang⭑·o en⭑ seri⭑·o: est⭑·i la⭑
          last⭑·a en⭑ konkurs⭑·o; last⭑·a sed⭑ ne⭑ mal·plej⭑ valor⭑·a; last⭑+vic⭑·e,
          ne·last⭑+rang⭑·e.

   3.
          Post⭑ kiu ekzist⭑·as neniu ali⭑·a en⭑ temp⭑·o aŭ⭑ spac⭑·o: por⭑ la⭑ last⭑·a
          foj⭑·o mi vi·n admon⭑·as; ĉe⭑ li⭑·a last⭑·a hor⭑·o; el·uz⭑·i si⭑·ajn last⭑·ajn
          fort⭑·ojn; el·spez⭑·i si⭑·an last⭑·an mon⭑·on; last⭑+hor⭑·aj inform¹·oj; plur⁴·aj
          el⭑ mi⭑·aj infan⭑·oj mort⭑·is, jen⭑ la⭑ du⭑ last⭑·aj; la⭑ last⭑·a (mond⭑+fin⭑·a)
          juĝ⭑·o; la⭑ last⭑·a (decid⭑·a) vort⭑·o en⭑ tiu afer⭑·o ne⭑ est⭑·as ankoraŭ⭑
          parol⭑·it·a ( {vort⭑·o} ); ĝis⭑ la⭑ last⭑·aj lim⭑·oj de⭑ la⭑ ter⭑·o; la⭑ last⭑·a
          lim⭑·o de⭑ la⭑ pacienc⭑·o {ekstrem⭑·a} .

antaŭ·last⭑·a

          Ĝust⭑·e antaŭ⭑·ant·a la⭑ last⭑·an: flug⭑·ant·e preter⭑ la⭑ antaŭ·last⭑·a
          fenestr⭑·o de⭑ la⭑ kvar⭑·a etaĝ⭑·o Margarita rigard⭑·is intern⭑·en kaj⭑ vid⭑·is
          vir⭑·on .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.107 2024/01/15 16:14:08 ]
     __________________________________________________________________