latent⁽⁺⁾·/·a

latent⁽⁺⁾·a

   1.
          Ne⭑ {vid⭑·ebl·a} , sed⭑ ekzist⭑·ant·a kaj⭑ aper⭑·ig·ebl·a: milit⭑·o latent⁽⁺⁾·e
          ekzist⭑·as ĉiam⭑ inter⭑ ekspluat²·ant·oj kaj⭑ ekspluat²·at·oj ; en⭑ la⭑
          Esperant⭑·o-mov⭑·ad·o ekzist⭑·as mult⭑·aj latent⁽⁺⁾·aj fort⭑·oj, kiu·j cert⭑·e
          manifest¹·iĝ·os kiam⭑ UEA komenc⭑·os efektiv⭑·e gvid⭑·i la⭑ Mov⭑·ad·on ; li
          mult⭑·e leg⭑·is kaj⭑ stud¹·is tiu+temp⭑·e pri⭑ la⭑ manier⭑·o influ⭑·i la⭑ hom⭑·ojn,
          aŭ⭑ ekspluat²·i ili⭑·ajn latent⁽⁺⁾·aĵ·ojn ; oni taks⭑·as [ili·n] latent⁽⁺⁾·aj
          perfid⭑·ul·oj ; ĉiu·j ricev⭑·is long⭑·an religi⭑·an predik⭑·on pri⭑ tio, ke⭑
          [ili] est⭑·as latent⁽⁺⁾·aj krim⭑·ul·oj, kaj⭑ dev⭑·as preĝ⭑·i Di⭑·on por⭑ super⭑·i
          tiu·n mis·moral¹·an inklin⭑·on ; hom⭑·o ebl⭑·e pro⭑ si⭑·a antaŭ⭑·a sort⭑·o est⭑·as
          latent⁽⁺⁾·a esperant⭑·ist·o ĝis⭑ la⭑ moment⭑·o, kiam⭑ la⭑ lingv⭑·o inter·naci⭑·a
          kapt⭑·as li⭑·an atent⭑·on .

   2.
          Ne·vid⭑·ebl·a, sen·simptom²·a: latent⁽⁺⁾·aj traŭm⁽⁺⁾·oj .

   {dorm⭑·i^2} , {kaŝ⭑·i} , {kov⭑·i^3} , {kovr⭑·i^2}

latent⁽⁺⁾·o

          Ne·vid⭑·ebl·a {kapabl⭑·o} aŭ⭑ ec⭑·o, kiu pov⭑·os aper⭑·i: li⭑·a lingv⭑·o plen⭑·e
          el·uz⭑·as la⭑ vort⭑+lud⭑·ajn latent⁽⁺⁾·ojn de⭑ Esperant⭑·o, konsist⭑·ant·ajn el⭑
          du⭑+senc⭑·aj esprim⭑·aĵ·oj, komik¹·aj pseŭd⁽⁺⁾·o-sufiks⭑·ad·o kaj⭑ sinonim¹·ad·o .
          {talent⭑·o^1} , {pov⭑·o^1}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2024/01/15 16:14:08 ]
     __________________________________________________________________