leĝer⁽⁺⁾·/·a

leĝer⁽⁺⁾·a

   1.
          (pri⭑ mov⭑·o) Okaz⭑·ant·a sen⭑ pen⭑·o, sen⭑ streĉ⭑·o; {facil⭑·a^2} : damn⁽⁺⁾·e,
          kia rafin⭑·ec·o, kiam⭑ vi leĝer⁽⁺⁾·e mal·streĉ⭑·is la⭑ korp⭑·on, kun·met⭑·int·e la⭑
          man⭑·ojn post·nuk⭑·e ; ŝi respond⭑·is nur⭑ per⭑ leĝer⁽⁺⁾·a kap⭑-klin⭑·o ; de⭑ la⭑
          mar⭑·o blov⭑·is leĝer⁽⁺⁾·a sal⭑·a vent⭑·o ; Rafo lant⁽⁺⁾·e etend⭑·is la⭑ man⭑·ojn kaj⭑
          leĝer⁽⁺⁾·e ten⭑-lev⭑·is dum·an⭑·e tiu·n lotus⁸-flor⭑·on . {streĉ⭑·a} {sen·pen⭑·a}
          {simpl⭑·a^1}

   2.
          (pri⭑ stil⭑·o, kondut⭑·o): Ne⭑ {postul⭑·em·a} , {mal·strikt⁽⁺⁾·a} ,
          {frivol¹·et·a} : li est⭑·as ironi¹·e bon⭑+intenc⭑·a poet¹·o, kiu ĝu⭑·ig·e pik⭑·as
          per⭑ leĝ⭑·er+ton⭑·aj vers⭑·oj ; la⭑ novel¹·oj plej⭑ oft⭑·e hav⭑·as etos⁹·on
          leĝer⁽⁺⁾·an, tamen⭑ ĉiam⭑ kun⭑ baz¹·a akord¹·o serioz⭑·a aŭ⭑ pri·pens⭑·ind·a ;
          [li] mult⭑·e ŝat⭑·as si⭑·an amik⭑·on Baniko kaj⭑ precip⭑·e ties⭑ leĝer⁽⁺⁾·an
          edz⭑·in·on . {facil⭑·a^2} {serioz⭑·a} , {sever⭑·a} {sen·pretend⭑·a}

   Rim.: Est⭑·as mal·konsil⭑·ind·e uz⭑·i „leĝer⁽⁺⁾·a“ en⭑ la⭑ senc⭑·o de⭑ simpl⭑·a „mal·pez⭑·a“
   aŭ⭑ „mal·fort⭑·a“, ĉar⭑ tio kaŭz⭑·us komik¹·ajn konotaci⁽⁺⁾·ojn: ^ˣleĝera
   art⭑·il·er·o^ˣ, ^ˣleĝera mal·san⭑·o^ˣ.

   [artikol⭑-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________