lek⭑·/·i

lek⭑·i

   (tr)

   1.
          Ŝov⭑·i la⭑ lang⭑·on sur⭑ io: tiel⭑ bon⭑+gust⭑·a, ke⭑ […] mi ferm⭑·as la⭑
          okul⭑·ojn kaj⭑ lek⭑·as la⭑ fingr⭑·ojn ; la⭑ bon⭑·a paroĥ⭑·estr·o antaŭ·temp⭑·e
          lek⭑·is si⭑·ajn lip⭑·ojn, pri·pens⭑·ant·e la⭑ bon⭑+gust⭑·an manĝ⭑·aĵ·on ; [ili]
          lek⭑-trink⭑·is (vd {lang⭑-trink⭑·i} ) el⭑ la⭑ man⭑·o al⭑ la⭑ buŝ⭑·o ; la⭑ hund⭑·o
          […] lek⭑·is mi⭑·an vang⭑·on ; la⭑ hund⭑·oj lek⭑·is li⭑·an sang⭑·on ; li⭑·aj
          mal·amik⭑·oj lek⭑·u polv⭑·on ; je⭑ la⭑ dek⭑·a kaj⭑ du⭑·on·o vi pov⭑·os lek⭑·i mi⭑·an
          post·aĵ⭑·on ; [ŝi] komenc⭑·is skrib⭑·i per⭑ krajon⭑·o, kiu·n ŝi de⭑ temp⭑·o al⭑
          temp⭑·o lek⭑·is ; oni lek⭑·as la⭑ man⭑·on (t.e. kares⭑·as, flat⭑·as) sed⭑
          cel⭑·as la⭑ pan⭑·on .

   2.
          Pas⭑·ant·e tuŝ⭑·et·i: la⭑ lun⭑·a lum⭑·o lek⭑·is ŝi⭑·an dekstr⭑·an flank⭑·on,
           […] far⭑·is medit⭑·an, poezi¹·an mien⭑·on ; la⭑ ond⭑·oj lek⭑·as
          la⭑ bord⭑·ojn; lang⭑·oj de⭑ flam⭑·o lek⭑·is la⭑ najbar⭑·ajn dom⭑·ojn. {lav⭑·i}

ĉirkaŭ·lek⭑·i

   (tr)

          Lek⭑·i ĉe⭑ la⭑ ĉirkaŭ⭑·o: vi el·trink⭑·os [la⭑ kalik⭑·on] ĝis·fund⭑·e, kaj⭑ vi
          ĉirkaŭ·lek⭑·os ĝi⭑·ajn romp⭑·o-pec⭑·et·ojn ; ĉirkaŭ·lekant⭑·e per⭑ la⭑ lang⭑·o
          febr⭑·ant·ajn lip⭑·ojn,  sam⭑+temp⭑·e sent⭑·is, kiel⭑ la⭑ ĉemiz⭑·o,
          ŝvit⭑-plen⭑·iĝ·ant·e, glu⭑·iĝ·as al⭑ la⭑ korp⭑·o .

for·lek⭑·i

          For·ig⭑·i lekant⭑·e: la⭑ urs⭑·o antaŭ⭑·e for·lek⭑·is la⭑ pec⭑·et·ojn, kiu·j
          de·fal⭑·is, post⭑·e ĝi star⭑·iĝ·is ; la⭑ kat⭑·o, plend⭑·e miaŭ¹·int·e, for·flug⭑·is
          en⭑ angul⭑·on kaj⭑ ĉi⭑ tie komenc⭑·is for·lek⭑·i la⭑ kontuz⭑·it·an flank⭑·on ;
          fajr⭑·o […] konsum⭑·is […] la⭑ lign⭑·on […] kaj⭑ la⭑ akv⭑·on, kiu est⭑·is en⭑
          la⭑ fos⭑·o, ĝi for·lek⭑·is .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.32 2024/01/15 16:14:09 ]
     __________________________________________________________________