vidu ankaŭ la klarigojn
lert⭑·/·a
lert⭑·a
1.
{Kapabl⭑·a} facil⭑·e kaj⭑ laŭ·cel⭑·e far⭑·i io·n pro⭑ la⭑ rapid⭑·ec·o kaj⭑
fleks⭑·ebl·ec·o de⭑ si⭑·aj mov⭑·oj: mi salt⭑·as tre⭑ lert⭑·e ; la⭑ knab⭑·oj
grand⭑·iĝ·is kaj⭑ far⭑·iĝ·is lert⭑·a ĉas⭑·ist·o, kamp⭑·ist·o, kaj⭑
far⭑·iĝ·is hom⭑·o kviet⭑·a, sid⭑·ant·a en⭑ la⭑ tend⭑·o ; li paŝt⭑·is
ili·n […] kaj⭑ per⭑ lert⭑·aj man⭑·oj li ili·n konduk⭑·is ; [ili] est⭑·as
ĉarm⭑·aj jun⭑·ul·oj, lert⭑·aj rajd⭑·ist·oj ; mi⭑·a lang⭑·o est⭑·as kiel⭑ plum⭑·o de⭑
lert⭑·a skrib⭑·ist·o ; mi vid⭑·as, ke⭑ vi est⭑·as lert⭑·a knab⭑·o, ― pret⭑·ig·u
do⭑ tie io·n por⭑ manĝ⭑·i! ; ĉu⭑ lert⭑·a kapreol⭑·o pov⭑·as for·kur⭑·i de⭑ la⭑
okul⭑·o de⭑ spert⭑·a ĉas⭑·ist·o ? ĉie est⭑·as franc⭑·aj ĥirurg⁸·oj: unu⭑ el⭑
ili, kiu est⭑·is tre⭑ lert⭑·a, pri·zorg⭑·is ni·n ; verk⭑·o simpl⭑·a,
prezent⭑·ant·a unu⭑ el⭑ la⭑ scen⭑·oj de⭑ la⭑ ĉiu+tag⭑·a viv⭑·o, sed⭑, far⭑·it·a de⭑
lert⭑·a kaj⭑ inspir⭑·it·a man⭑·o de⭑ talent⭑·a desegn⭑·ist·o ; mi hav⭑·as
ne·lert⭑·an buŝ⭑·on kaj⭑ ne·lert⭑·an lang⭑·on . {facil⭑+mov⭑·a} , {graci⭑·a}
2.
{Kapabl⭑·a} facil⭑·e kaj⭑ laŭ·cel⭑·e plen⭑·um·i io·n pro⭑ la⭑ rapid⭑·ec·o kaj⭑
trov⭑·em·ec·o de⭑ si⭑·a pens⭑·o: hom⭑·o {spert⭑·a} kaj⭑ lert⭑·a ; person⭑·o
bon⭑+ord⭑·a, akurat¹·a, lert⭑·a en⭑ kalkul⭑·ad·o ; li est⭑·as ne·lert⭑·a kaj⭑
naiv⭑·a provinc⭑·an·o ; li est⭑·is lert⭑·a scienc⭑·ul·o koncern⭑·e la⭑ instru⭑·on
de⭑ Mose⁽⁺⁾·o . {kompetent⭑·a}
3.
Far⭑·it·a laŭ⭑ lert⭑·a manier⭑·o: mult⭑·aj pastr⭑·oj ek·ir⭑·is la⭑ voj⭑·on de⭑ l'⭑
mensog⭑·o kaj⭑ per⭑ lert⭑·aj artifik⭑·oj tromp⭑·as la⭑ simpl⭑·ul·ojn ; kun⭑
lert⭑·a salt⭑·et·ad·o ŝi ir⭑·is rekt⭑·e mal·supr⭑·en, al⭑ la⭑ marĉ⭑·o ; per⭑ lert⭑·a
paf⭑·o [li] for·puŝ⭑·is la⭑ krani⭑·on ; tre⭑ mal·mult⭑·aj las⭑·is si·n kapt⭑·i
per⭑ lert⭑·aj vort⭑·oj ; ne·vid⭑·ebl·e de⭑ ekster⭑·e pro⭑ lert⭑·a aranĝ⭑·o de⭑
arb⭑·oj kaj⭑ heĝ⁸·o [trov⭑·iĝ·is] ĝarden⭑·o mir⭑·ind·e art⭑·e ornam⭑·it·a ; per⭑
lert⭑·a admon⭑·o (reklam¹·o) al·flu⭑·as la⭑ mon⭑·o . {art⭑·a} , {artifik⭑·a} ,
{rafin⭑·it·a}
lert⭑·aĵ·o
Far⭑·o lert⭑·a, montr⭑·ant·a rapid⭑·ec·on, fleks⭑·ebl·ec·on kaj⭑ sen·erar⭑·ec·on de⭑
la⭑ plen⭑·um·ant·o: lert⭑·aĵ·oj politik¹·aj ; [ili] pov⭑·as fanfaron⭑·i nur⭑
pro⭑ mal·mult⭑·o da⭑ art⭑·oj aŭ⭑ lert⭑·aĵ·oj ; mi promes⭑·is al⭑ ŝi surpriz⭑·on
ĉe⭑ la⭑ sekv⭑·ant·a koncert¹·o – et⭑·an muzik⭑·an lert⭑·aĵ·on, kiu alud⭑·os mi⭑·an
kaŝ⭑·it·an am⭑·on al⭑ ŝi . {akrobat²·aĵ·o} , {art⭑·aĵ·o} , {majstr⭑·aĵ·o}
lert⭑·ec·o
Kapabl⭑·o por⭑ rapid⭑·e, facil⭑·e, cel⭑+traf⭑·e far⭑·i io·n: ĉia labor⭑·o kaj⭑
ĉia lert⭑·ec·o en⭑ la⭑ far⭑·oj est⭑·as nur⭑ konkur⭑·ad·o de⭑ unu⭑ kontraŭ⭑ ali⭑·a
; kun⭑ grand⭑·a lert⭑·ec·o li kolekt⭑·is la⭑ regiment⭑·ojn ; ili batal⭑·as ne⭑
pro⭑ viv⭑·o aŭ⭑ mort⭑·o, sed⭑ por⭑ el·montr⭑·i si⭑·an lert⭑·ec·on ; la⭑ vir⭑·oj,
jun⭑·aj kaj⭑ mal·jun⭑·aj, tribut¹·is al⭑ la⭑ bel⭑·ec·o kaj⭑ la⭑ lert⭑·ec·o de⭑ la⭑
danc⭑·ist·in·oj la⭑ plej⭑ mal·avar⭑·an admir⭑·on ; mi vol⭑·is akir⭑·i
profesi⭑·on, […] kiu·n sen⭑ special⭑·a lert⭑·ec·o mi pov⭑·as el·lern⭑·i ; li
est⭑·is rimark⭑·ind·a pro⭑ la⭑ lert⭑·ec·o de⭑ si⭑·a spirit⭑·o, kaj⭑ pro⭑ la⭑
mir⭑·ind·a riĉ⭑·ec·o de⭑ si⭑·aj el·pens⭑·oj ; ŝi leg⭑·is iom⭑ el⭑ la⭑ tragedi⭑·o
per⭑ mal·laŭt⭑·a kaj⭑ dolĉ⭑·a voĉ⭑·o, kaj⭑ ne⭑ pov⭑·is ne⭑ admir⭑·i ŝi⭑·an
lert⭑·ec·on ; kun⭑ lert⭑·ec·o de⭑ l'⭑ kat⭑·o glit⭑·as li sur⭑ kornic⭑·oj .
{graci⭑·o} , {takt¹·o^4}
lert⭑·iĝ·i
(ntr)
Iĝ⭑·i pli⭑ kaj⭑ pli⭑ kapabl⭑·a por⭑ ag⭑·i rapid⭑·e kaj⭑ efik⭑·e: mi labor⭑·is en⭑
magazen⭑·o sen·pag⭑·e, por⭑ nur⭑ lert⭑·iĝ·i en⭑ la⭑ al·tranĉ⭑·ad·o ; la⭑ mem·fid⭑·o
kresk⭑·is, la⭑ fingr⭑·oj lert⭑·iĝ·is ; kie li tiel⭑ lert⭑·iĝ·is parol⭑·i rus⭑·e
? ili pov⭑·as lern⭑·i kaj⭑ pli·lert⭑·iĝ·i . {ekzerc⭑·iĝ·i} , {lern⭑·i} ,
{progres⭑·i}
lert⭑·ul·o
Hom⭑·o kapabl⭑·a rapid⭑·e, efik⭑·e far⭑·i io·n, pli⭑ bon⭑·e ol⭑ ali⭑·aj: far⭑·it·aĵ·o
de⭑ lert⭑·ul·oj . aŭskult⭑·u, vi lert⭑·ul·oj, liver⭑·u al⭑ ni io·n por⭑ manĝ⭑·i,
vi est⭑·as ruz⭑·aj kaj⭑ artifik⭑·em·aj ; vi, la⭑ lert⭑·ul·oj, dev⭑·us kompat⭑·i
ni·n, prefer⭑·e ol⭑ riproĉ⭑·i ni·n ; leĝ⭑·o mal·lert⭑·ul·on lig⭑·as, lert⭑·ul·on
for·tig⁸·as . {art⭑·ist·o} , {majstr⭑·o^1.b}
mal·lert⭑·a
1.
Korp⭑·e embaras⭑·at·a en⭑ si⭑·aj mov⭑·oj, ne⭑ glat⭑·e gest⭑·ant·a aŭ⭑ ag⭑·ant·a: ili
fal⭑·is, ĉar⭑ ili est⭑·is ankoraŭ⭑ tro⭑ mal·lert⭑·aj ; la⭑ bird⭑·et·oj far⭑·is
mal·grand⭑·an mal·lert⭑·an mov⭑·iĝ·on ; neniam⭑ antaŭ⭑·e ŝi vid⭑·is […] tia·n
grand⭑·an, tia·n mal·lert⭑·an kaj⭑ mal·graci⭑·an bird⭑·on ; vi tiel⭑ tir⭑·is
mi⭑·an manik⭑·an surtut⭑·on, ke⭑ vi tut⭑·e ĉifon⭑·ig·is ĝi·n, vi mal·lert⭑·aj
mal·delikat⭑·ul·oj ! tiu aktor¹-in⭑·o est⭑·as tre⭑ mal·taŭg⭑·a, la⭑ aktor¹·o, kiu
lud⭑·as kun⭑ ŝi, est⭑·as eĉ⭑ pli⭑ mal·lert⭑·a . {plump⁽⁺⁾·a} , {stumbl⁽⁺⁾·i}
2.
Mens³·e ne⭑ traf⭑·ant·a la⭑ ĝust⭑·ajn solv⭑·ojn, do⭑ ne⭑ ag⭑·ant·a bon⭑·e por⭑
plen⭑·um·i si⭑·ajn cel⭑·ojn: ha⭑, mal·lert⭑·a urs⭑·o, vi paf⭑·is ja⭑ preter⭑ la⭑
arb⭑·on ! la⭑ patr⭑·in·o de⭑ Matild⁽⁺⁾·o tim⭑·is ke⭑, per⭑ mal·lert⭑·a inter·met⭑·o,
ŝi vund⭑·us la⭑ karakter⭑·on iom⭑ ofend⭑+sent⭑·em·an ; sci⭑·ig·it·a tro⭑
mal·delikat⭑·e de⭑ mal·lert⭑·a amik⭑·o, [ŝi nun⭑] est⭑·is tiel⭑ fort⭑·e frap⭑·it·a
de⭑ tiu ne·atend⭑·it·a bat⭑·eg·o, ke⭑ ŝi est⭑·as mal·san⭑·eg·a ; tie kuŝ⭑·as
profit⭑·a entrepren⭑·o, kiu al⭑ vi gajn⭑·ig·os mult⭑·e da⭑ mon⭑·o, se⭑ vi ne⭑
est⭑·as tro⭑ mal·lert⭑·a ; ĉe⭑ ni mal·ŝlos⭑·us tiu·n pord⭑·on eĉ⭑ la⭑ plej⭑
mal·lert⭑·a ŝtel⭑·ist·o . {mal·sprit⭑·a} , {naiv⭑·a} , {sen·malic⭑·a}
3.
Aspekt¹·ant·a kiel⭑ rezult²·o de⭑ mal·lert⭑·a ag⭑·ad·o: [ili] komenc⭑·is
aper⭑·ig·i […] la⭑ unu⭑·ajn mal·lert⭑·ajn proz¹·ajn skiz⭑·ojn ; mal·lert⭑·a,
ebri¹·ul·a gest⭑·o ; ŝi rid⭑·et·is si⭑·an mal·lert⭑·an, tim⭑·em·an rid⭑·et·on, kiu·n
[oni] mal·facil⭑·e pov⭑·us akord¹·ig·i kun⭑ la⭑ ide⭑·o, ke⭑ tiu tajp⁸·ist·in·o
antaŭ⭑ ne·long⭑·e mal·varm⭑·e mort⭑·ig·is du⭑ person⭑·ojn . {sin⁸+ĝen⭑·a^2}
man⭑-lert⭑·a
Lert⭑·e uz⭑·ant·a si⭑·ajn man⭑·ojn: li est⭑·is tiel⭑ man⭑-lert⭑·a ek⭑~de⭑ la⭑
infan⭑·ec·o ke⭑ li propr⭑·a+man⭑·e far⭑·is miniatur¹·on de⭑ fortik⭑·aĵ·o por⭑ lud⭑·i
batal⭑-lud⭑·on . {ĵongl⭑·i} , {manipul²·i} , {man⭑·um·i}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.38 2024/01/15 16:14:09 ]
__________________________________________________________________