vidu ankaŭ la klarigojn
lig·/·i

lig·i

   (tr)

   1.
          Fiks¹·i, ĉirkaŭ·volv·i per ŝnur·o, ĉen·o  ali·a rimed·o, mal·help·ant·e
          liber·an mov·on  dis·iĝ·on: [oni] ankr·on el·ĵet·is kaj lig·is al
          bord·o ŝnur·eg·ojn ; ni lig·is garb·ojn mez·e de la kamp·o ; 
          konstru·is tie la altar·on […] kaj lig·is si·an fil·on  ; li
          lig·is ŝi·n al sek·a arb·o kaj […] komenc·is melk·i ; est·is branĉ·o,
          kiu·n li lig·is al sek·a arb·o kaj kiu·n la vent·o ĵet·ad·is en ĉiu·jn
          flank·ojn ; oni ja pov·as lig·i sak·on,  se ĝi ne est·as plen·a ;
          li·aj man·oj trem·is kaj li ne pov·is lig·i la bandaĝ²·on ; ŝi lig·is al
          li la kravat·on . {al·ĉen·ig·i} , {al·glu·i} , {al·ten·i} ,
          {inter·plekt·i} , {katen·i} , {kroĉ·i} , {najl·i} , {nod¹·i}

   2.
          Lim⁽⁺⁾·ig·i ies liber·an ag·ad·on, ekz-e kre·ant·e al li moral¹·ajn dev·ojn:
          li neni·ig·as ŝi·an promes·on, […] per kio ŝi lig·is si·an anim·on ; la
          form·o ja neniom ni·n lig·as: se tiu ĉi form·o montr·iĝ·os erar·a, ni
          morgaŭ ĝi·n ŝanĝ·os ; mi·n lig·as terur·a ĵur·o ; la nobel·ec·o lig·as al
          vi la man·ojn ; mult·aj regul·oj de ĉiu·j naci·aj lingv·oj […]
          rigid·iĝ·is, mal·elast·iĝ·is kaj tial preskaŭ per·fort·e lig·as la
          pens·on ; en ekster·aj rilat·oj ni lig·as ni·n al neniu politik¹·a
          koncept²·o ; tio ĉi tut·e sen·bezon·e lig·us ni·n (kre·us mal·oportun·ajn
          dev·ig·ojn) ; ne nom·u mi·n plu majstr·o, ĉar per tiu moral¹·e tro
          lig·ant·a nom·o ni mal·liber·ig·as ni·an afer·on; ; leĝ·o mal·lert·ul·on
          lig·as, lert·ul·on for·tig⁸·as . {embaras·i} , {lim·ig·i^2} , {mal·help·i}

   3.
          Proksim·e {inter·ril⁽⁺⁾·at·ig·i} plur⁴·ajn afer·ojn.

        a)
                Kun·ig·i plur⁴·ajn afer·ojn per ia rilat·o de sin⁸-sekv·o 
                kaŭz·ec·o  mens³·a asoci¹·o: ĉiu ali·a esper·o  rev·o, kiu·n tiu
                 ali·a person·o lig·as kun la Esperant·ism·o, est·as li·a afer·o
                pur·e privat·a ; mi vi·n pet·as lig·i la hodiaŭ·an vesper·on kun
                la tiam·a kaj re·memor·i, kiel mi sur la genu·oj vi·n pet·eg·is ;
                oni decid·is lig·i la tem·ojn ne nur al aktual⁴·aj demand·oj en
                la Esperant·o-mov·ad·o, sed ankaŭ al pli vast·aj problem¹·oj kun
                inter·naci·a karakter·o ; [en] ni·aj unu·aj jar·oj […] la akir·o
                de ĉiu nov·a Esperant·ist·o est·is lig·it·a kun sen·fin·a labor·ad·o
                kaj ofer·ad·o ; [li·a] mort·o est·as sen·dub·e lig·it·a kun tiu·j
                grand·aj labor·oj kaj mal·agrabl·aĵ·oj, kiu·jn li pren·is sur si·n
                por ni ĉiu·j ; la Esperant·ism·o est·as fort·e lig·it·a kun cert·a
                intern·a ide·o ; ĉio·n, kio·n mi person·e dir·as  far·as, oni
                lig·as kun Esperant·o ; inter la unu·aj demand·oj kaj la last·a
                ekzist·as la sekv·ant·a mal·vast·a lig·it·ec·o […] ; „keest·as
                konjunkci·o kaj lig·as du propozici²·ojn ; la dom·oj bril·as
                fabel·e kaj lig·as scienc-fikci⁴·on kun natur·a simpl·ec·o .
                {asoci¹·i^2} , {kombin·i^2} , {referenc³·i}

        b)
                Kun·ig·i plur⁴·ajn person·ojn per amik·aj  sam+cel·aj rilat·oj:
                amik·oj, kiu·jn lig·as la sam·a ide·o ; [jen] grand·a ide·o, kiu
                ĉiu·jn ni·n lig·as ; tiu melankoli³·o […]  help·is li·n lig·i
                kun ŝi amik·ajn, kor·ajn rilat·ojn ; ambaŭ rajd·ant·oj sent·is,
                kvazaŭ intim·a komunik·iĝ·o ili·n lig·us al si·a respektiv²·a
                best·o ; far·i pont·on, kiu pov·us pac·e lig·i inter si ĉiu·jn
                religi·ojn ekzist·ant·ajn ; la plej grand·a parti·o de Flandri⁽⁺⁾·o
                […] sukces·is lig·i kvar·on·on de balot²·ant·oj al si . {ar·ig·i} ,
                {asoci¹·i^1} , {kun·ig·i}

        c)
                Ebl·ig·i komunik·iĝ·on inter plur⁴·aj lok·oj: la ĉef·a lini·o de la
                Dan⁸·aj fer-voj·oj lig·as Kopenhag⁽⁺⁾·on kun  ;
                politik¹·ist·oj hav·is la absurd¹·an ide·on lig·i la ĉef·staci-dom·on
                de Munken⁽⁺⁾·o kaj la flug-haven·on per magnet+ŝveb³·a trajn⁸·o ; et·a
                aparat¹·o […ebl·ig·as] lig·i ekran⁸·on al la komput⁹·il·o per ĝi·a
                 -pord·o ; al ĉiu tek⁽⁺⁾·o-komput⁹·il·o ebl·as lig·i ankaŭ
                normal¹·an mus·on ; alt+tensi⁽⁺⁾·aj line⁽⁺⁾·oj […] lig·as land·ojn kaj
                region·ojn . {konekt⁹·i}

lig·o

   1.
          Tio, kio lig·as ^2, ^3.a  ^3.b; la stat·o de afer·oj  person·oj
          tia·mani¹·er·e lig·it·aj: nur vi per sorĉ·a lig·o mi·n katen·is ; [ŝi] per
          ĵur·o met·is lig·on sur si·an anim·on ; mult·aj el la Jud³·oj est·is en
          ĵur·a lig·o kun li ; leĝ·a lig·o de edz·ec·o ; edz·iĝ·a ring·o […]
          re·memor·ig·ad·is […] ia·jn kor·ajn sent·ojn kaj lig·ojn, kiu·j for·naĝ·is
          en ne·ating·ebl·an mal·proksim·on ; la kamen·a angul·o […] ig·as la
          grup·ojn ĉirkaŭ [ĝi] far·i pli mal·vast·an kaj pli intim·an lig·on
          kontraŭ la element¹·oj, kiu·j ekster·e sovaĝ·as ; nur en harmoni¹·a
          lig·o kun la ali·aj detal·oj, en proporci¹·o kun la tut·o, el·salt·as
          [de l'verk·o] ver·a art·a valor·o ; la polic·o tamen serĉ·is kaj
          serĉ·is, ĉu la viktim³·oj hav·is ia·n lig·on inter si . {asoci¹·o^2} ,
          {koneks⁽⁺⁾·o} , {konekt⁹·o} , {rilat·o^2}

   2.
          La tut·o de la person·oj lig·it·aj por komun·a cel·o: la Lig·o de
          Naci·oj ; la Franc·a Lig·o de Instru·ad·o ; Skolt⁹·a Esperant·ist·a Lig·o
          . {asoci¹·o^1} , {societ·o}

   3.
          La fort·o, kiu lig·as atom¹·ojn en·e de molekul¹·o; la manier·o, laŭ kiu
          tiu·j atom¹·oj lig·iĝ·as: la grup·iĝ·on de akv·aj molekul¹·oj, for·mit¹·an
          per lig·oj inter la hidrogen·aj atom¹·oj, oni nom·as  , en
          la angl·a .

lig·iĝ·i

   (ntr)

   1.
          {Fiks¹·iĝ·i} per fizik·a rimed·o al io: la protein⁹·a toksin⁽⁺⁾·o lig·iĝ·as
          al la membran·o de ĉel·oj en la mez-intest·o de la larv·o,
          mal·help·ant·e ĝi·an normal¹·an funkci¹·ad·on ; adenozin⁽⁺⁾·o […] lig·iĝ·as al
          unu ĝis tri fosfat⁽⁺⁾·aj grup·oj .

   2.
          {Lim⁽⁺⁾·iĝ·i} en si·a liber·ec·o per moral¹·a dev·o pro mens³·a lim·ig·o:
           , kiel mi·a edz·in·o, est·os post dek jar·oj […] kred·ebl·e
          pli riĉ·a, ol se ŝi lig·iĝ·os kun  ; vi nur
          vol·us romp·i la katen·ojn, per kiu·j vi·aj spirit·oj lig·iĝ·is al tro
          mal·vast·aj koncept²·oj ; kamp·ul·oj, kiu·j vol·as lev·iĝ·i super si·an
          stat·on kaj edz·o-lig·iĝ·i kun dom·o de nobel·o ; por kio lig·iĝ·i kun
          ili por long·e? kraĉ·u sur ili·n ! fianĉ·iĝ·ispor ĉiam lig·iĝ·is .

   3.
          Rilat·iĝ·i, asoci¹·iĝ·i: kun tiu ·o de longepasintaĵa re·memor·o
          lig·iĝ·is la mal·facil·a, trem·ant·a de mal·varm·o spir·ad·o de ŝi·a infan·o
          ; se la adverb·o anstataŭ·as vort·on, kiu pov·as lig·iĝ·i kun
          substantiv·o nur per ia prepozici·o, tiam ankaŭ la adverb·o
          akcept·as post si tiu·n prepozici·on .

lig·il·o

   1.
          Ĉio, kio serv·as por lig·i^1: kiu don·is liber·ec·on al la sovaĝ·a
          azen·o, kaj kiu mal·lig·is ĝi·ajn lig·il·ojn ? vi perd·us lig·il·on de
          ŝu·o ; kiam mi tranĉ·is la lig·il·ojn li profund·e ek·ĝem·is ;

   2.
          Ĉio, kio serv·as por mal·help·e  kun·ig·e lig·i^2  ^3: Mi pas·ig·os
          vi·n sub verg·o kaj ven·ig·os vi·n en la lig·il·ojn de la inter·lig·o ;
          lig·il·oj de am·o ; super ĉio·n tio·n sur·met·u am·on, kiu est·as lig·il·o
          de perfekt·ec·o ; la lig·il·o de li·a lang·o mal·streĉ·iĝ·is, kaj li
          parol·is klar·e ; lig·il·oj de solidar¹·ec·o ; dank·' al la parenc·aj
          lig·il·oj, kiu·j ni·n kun·ig·as, mi pov·os ŝi·n oft·eg·e vizit·ad·i en
          intim·ec·o de famili·o ; ni·a lingv·o […] serv·u kiel lig·il·o inter la
          popol·oj ; lig·il·oj inter pas·int·ec·o kaj est·ont·ec·o .

          Rim.: En ĝi·a figur·a senc·olig·il·oest·as oft·e anstataŭ·at·a delig·o“. Oni tamen ĝi·n uz·as por emfaz³·i la fort·on de la mal·help·o,
          kiu·n ĝi est·ig·as.

   3.
          Rimed·o por konekt⁹·i element¹·ojn en dat·um~struktur¹·o (lig·il-list¹·o,
          hipertekst⁽⁺⁾·o),  komand·ojn  sub·program¹·ojn: rekt·a lig·il·o (en
          Uniks⁽⁺⁾·o, dosier⁽⁺⁾·uj·an·o indik³·ant·a la sam·an indeks⁴-nod¹·on); simbol¹·a
          lig·il·o; la mal·nov·a tarif¹·o […] aper·as mal·dekstr·e sub la lig·il·o
          Kotiz¹·oj ; vi pov·is registr·i mult·ajn vizit·ojn de vi·a ret-paĝ·ar·o
          […] la lig·il·o de La Ond·o est·as tiel popular²·a . {adres·o^1.b} ,
          {montr·il·o} , {referenc³·o^2}

   4.
          En logik¹·o (propozici²·a kalkul·o), simbol¹·o kiu serv·as por far·i unu
          nov·an {propozici²·on^2.a} el unu  plur⁴·aj don·it·aj: _ne, kaj, ,
          se...tiam_ est·as tip¹·aj logik¹·aj lig·il·oj. semantik⁽⁺⁾·e al ĉiu logik¹·a
          lig·il·o respond·as logik¹·a funkci¹·o (, ali+vort·e, {logik¹·a operaci¹·o}
          ).

          Rim.: Mem·trud·iĝ·ant·a analogi⁽¹⁾·o est·as kompar·i logik¹·ajn lig·il·ojn kun
          la gramatik·aj {konjunkci·oj} ; bedaŭr·ind·e, la inter·naci·a
          termin·ar·o matematik¹·a romp·as la propozici²·an metafor¹·on, kaj tut·e
          konfuz·e atribu¹·as al la vort·okonjunkci·ospecial·an senc·on de
          {kaj¹·o} .

lig·e kun

   (prepozici·aĵ·o)

          En ia rilat·o kun, {okaz·e de} , inter·de·pend·e kun: neces·is
          re·konsider·i la neŭtral²·ec·on de UEA kaj lig·e kun tio la
          mond-koncept²·on de la oficial·a Esperant·o-mov·ad·o ; la jubile¹·a
          simbol¹·o (Esperant·o-melon·o) est·as alternativ²·a simbol¹·o por
          Esperant·o kre·it·a lig·e kun ĝi·a cent+jar·iĝ·o en 1987 .

al·lig·i

   (tr)

   1.
          {Fiks¹·i} io·n lig·ant·e al io: li al·lig·as al la vin-ber-trunk·o si·an
          azen·id·on ; la akuŝ·ist·in·o pren·is kaj al·lig·is al la man·o ruĝ·an
          faden·on, dir·ant·e: ĉi tiu el·ir·is la unu·a ; zon·u vi·n, kaj al·lig·u
          vi·ajn sandal¹·ojn ; [la] kuk·ist·in·oj al·lig·is nigr·an krep·on al si·aj
          suker-pup·oj .

   2.
          Kun·ig·i du afer·ojn per intim·a rilat·o: al·lig·i mult·e da grav·ec·o al
          io (rigard·i kiel tre grav·an) ; avid·e ni al·lig·as ni·n al leĝ·o ; al
          [la urb·o] oni al·lig·is apud·ajn kamp·ar·ajn komun·um·ojn ; al la rus·a
          imperi·o oni al·lig·is Krime⁽⁺⁾·on nur april⁽⁺⁾·e 1783 .

   3.
          Kun·ig·i du person·ojn per fort·a sent·o: bon·e, ke Di·o ne al·lig·is al
          mi la kor·on de  ; amik·ec·o […] al·lig·is la du amik-in·ojn […]
          tiel sen·per·e ; van·e mi esper·is, ke mi ŝi·n al mi al·lig·os ;
          al·lig·it·ec·o al famili·o. {sin⁸+don·em·o} , {fidel·ec·o} .

am-lig·o

          {Am-rilat·o} :  fum·is jam de·long·e, sed last·a+temp·e, pro
          si·a am-lig·o kun komiz·o kaj pro tio, ke li for·las·is ŝi·n, ŝi
          al·kutim·iĝ·is drink·i .

ĉirkaŭ·lig·i

   (tr)

          Ĉirkaŭ·volv·i io·n per lig·il·o: ĉirkaŭ·lig·i membr·on per bandaĝ²·o,
          bandaĝ²·on ĉirkaŭ membr·o; el·star·iĝ·as ia figur·o [... kun]
          ŝvel·iĝ·int·a lip·o kaj ĉirkaŭ·lig·it·a vang·o ; skarlat·a silk·a tuk·o
          ĉirkaŭ·lig·is li·ajn korv·o-kolor·ajn har·ojn ; ĉu virg·ul·in·o forges·as
          si·an ornam·on,  fianĉ·in·o si·an ĉirkaŭ·lig·on (ĉirkaŭ·lig·ant·an ·on,
          ekz-e zon·on) ?

inter·lig·i

          Reciprok·e lig·i unu kun la ali·a; lig·i du afer·ojn per io tri·a
          inter ili: ĉiel~ark·o […] inter·lig·as la ter·on kun la ĉiel·o ; la
          unu·a prov·o pli intim·e inter·lig·i la ambaŭ mov·ad·ojn don·is grav·an
          bat·on al jun·a sen·fort·a ankoraŭ esperant·o ; De la edzinunu·aLa mal·am·oLa frat·ojn inter·lig·is ; pend·aj pont·oj […] inter·lig·is
          la Templ¹·on kun la tim·ig·a Fortres⁽⁺⁾·o ; Sud·an Germani⁽⁺⁾·on kaj nord·an
          Itali⁽⁺⁾·on inter·lig·as la aŭt⁸·o-ŝose³·o „  “ ; ili ne·klar·e
          sent·is, ke ili·n inter·lig·as io komun·a, io sent·at·a sed ne dir·ebl·a
          . {konekt⁹·i^1}

inter·lig·o

   1.
          Reciprok·a lig·o  {rilat·o} de divers·aj afer·oj: mal·pacienc·a
          ribel·o de spirit·o, kiu·n prem·as ia fatal¹·a neces·o, kun kiu la
          spirit·o tamen ĝis nun ne far·is ankoraŭ konstant·an inter·lig·on ;
          neŭron⁽⁺⁾·oj [hav·as] astronomi¹·e grand·an nombr·on da inter·lig·oj ; li
          parol·as sen senc·o kaj sen inter·lig·o .

   2.
          Ĵur·a  kontrakt·a inter·konsent·o pri reciprok·a help·ad·o, komun·a
          defend·o de plur⁴·aj regn·oj, grup·oj, hom·oj; {alianc⁽⁺⁾·o} , {kartel⁽⁺⁾·o} ,
          {koalici⁽⁺⁾·o} , {konzern⁽⁺⁾·o} : inter·lig·o de apart·aj korporaci·oj .

   3.
          {Kontrakt·o} inter Di·o kaj li·a popol·o, en kiu Di·o far·as promes·ojn
          kaj postul·as cert·an kondut·on de la popol·o: kaj Mi star·ig·os Mi·an
          inter·lig·on inter Mi kaj vi kaj vi·a id·ar·o post vi en ili·aj
          generaci·oj ; ĉu vi hav·as inter·lig·on kun la ĉiel·o  kun la
          infer·o ? {testament·o}

kor-lig·o

          Lig·o, rilat·o, kiu en·hav·as bon+vol·an, kor·an sent·on: ŝi hav·is al li
          rilat·on mult·e pli kor+lig·an ol de simpl·a onkl·in·o al nev·o .

kor-lig·it·a

          {Lig·at·a^3.b} per kor·a, favor·a rilat·o: agrikultur⁽⁺⁾·ist·oj tre
          kor-lig·it·aj al si·a ter·o .

kun·lig·i

   (tr)

          Kun·ig·i lig·ant·e: la paper·o […] ven·is al la pres·ist·o, kie ĉio·n,
          kio est·is skrib·it·a sur ĝi, oni pres·is kaj kun·lig·is en libr·on ;
          kun·lig·i […] la sort·on de l' lingv·o inter·naci·a kun la est·ont·a
          kongres·o est·us tre mal·prudent·a ; [li] for·met·is per si·a man·o la
          ŝnur·on, kiu kun·lig·is la bel·ajn man·ojn de la maŭr⁽⁺⁾-in·o ; li adiaŭ·is
          li·n, kun·lig·is si·ajn arm·il·ojn sur mul·on, kaj tuj li el·ir·is ; ili·n
          kun·lig·as nur ili·a labor·o ; li·a pens·o kaj fantazi¹·o kun·lig·is la
          dis·ajn epizod¹·ojn ; li […] je la nom·o de la leĝ·o, kun·lig·os la
          jun·ajn ge·edz·ojn per ne·romp·ebl·aj lig·il·oj ; intim·aj inter·parol·oj
          kun·lig·is la kor·ojn de la du vir·oj ; tiu dolor·o […] sam+temp·e
          dis·ig·is kaj kun·lig·is ili·n .

kun·lig·o

   1.
          Ag·o kun·lig·i kaj tiel est·iĝ·ant·a rilat·o: [neniu] pov·us ten·i en la
          kap·o tiu·jn ĉi kun·lig·ojn de liter·oj ; la fil·o est·is al li ia
          kun·lig·o kun la est·ont·o ; strang·e […] mi sent·as, ke ekzist·as
          kun·lig·o inter ni kaj ĉiu·j hom·oj de la mond·o ; al ili mank·is
          kun·lig·o kun la ĉiu+tag·a kaj real¹·a viv·o ; tiu vir·o ne suspekt·u la
          kun·lig·on far·it·an inter ni ; kri·ojn  interjekci·ojn, en kun·lig·o
          kun la gest·oj, plur⁴·aj filozof¹·oj kaj lingv·ist·oj prezent·is kiel la
          font·ojn de la lingv·o ; nud·aj ekzerc·aj fraz¹·oj sen ia reciprok·a
          kun·lig·o .

   2.
          {Operaci¹·o} , kiu ĵet·as du objekt·ojn al ili·a {kun·lig·aĵ·o ^2} ; la
          kun·lig·aĵ·o mem: la kun·lig·o de bild¹·ig·oj ne est·as komut⁽⁺⁾·ec·a.

kun·lig·aĵ·o

   1.
          Io kun·lig·it·a: kun·lig·aĵ·o de de·ŝir·it·aj flor·oj . {buked·o} , {fask·o}
          , {garb·o}

   2.

        a)
                (de du {rilat·oj}  kaj  ) Rilat·o  ,
                konsist·ant·a el ĉiu·j tia·j element¹·oj  , ke ekzist·as
                almenaŭ unu tia element¹·o  , ke  kaj
                 : la kun·lig·aĵ·on de rilat·oj  kaj  oni
                sign·as per  (leg·u so post ro); la kun·lig·aĵ·o de rilat·o
                 kun {ident¹·o-rilat·o} egal·as al  (  ); la kun·lig·aĵ·o de du {bild¹·ig·oj} mem est·as
                bild¹·ig·o; la kun·lig·aĵ·o de bild¹·ig·o kun ĝi·a {invers⁴·o} egal·as
                al ident¹·o-rilat·o (  ).

        b)
                (de du tia·j {voj·oj}  kaj  , ke la fin·a punkt·o de 
                egal·as al la komenc·a de  ) Tia voj·o  , ke  por ajn·a  , kaj  por ajn·a  .

kun~lig·an·o

          An·o de la sam·a {lig·o^2} , {alianc⁽⁺⁾·an·o} : ili ribel·ig·is kontraŭ ni
          ni·ajn kun~lig·an·ojn .

mal·lig·i, dis·lig·i

   (tr)

          {Liber·ig·i} el lig·il·oj: subit·e, li dis·lig·as la ŝton·on fiks¹·it·an
          sur li·a ĉap·o kaj, si·n klin·ant·e al Roz-lili·o, etend·as al ŝi
          ne·atend·it·e en si·aj kroĉ·aj fingr·oj la grand·eg·an diamant·on ; ŝi
          lev·is unu el la stapl⁽⁺⁾·oj […] kaj pens·em·e mal·lig·int·e ĝi·n, ek·leg·is
          la leter·on el la supr·a kovert·o .

mal·lig·iĝ·i, dis·lig·iĝ·i

   (ntr)

   1.
          Sen·iĝ·i, {liber·iĝ·i} je lig·oj, je embaras·o: ŝi·a har-lig·o mal·lig·iĝ·is
          ; mi re·plen·ig·ad·is sufiĉ·e li·an glas·on, por ke li·a lang·o mal·lig·iĝ·u
          ; tie mal·lig·iĝ·as tia suker·o- kaj kaf·o-sak·o tut·e per si mem, kaj
          la tut·a en·hav·o ŝut·iĝ·as en vi·an dors·o-sak·on .

   2.
          Ĉes·ig·i de·pend·on, rilat·on: la reg·ist·ar·o pen·as mal·lig·iĝ·i de Uson⁹·o
          .

pied-lig·i

   (tr)

          Inter·lig·i ĉe la pied·oj por mal·ebl·ig·i for·kur·on: la rajd·ant·oj
          halt·is, sen·sel·ig·is tri ĉeval·ojn kaj pied-lig·is ili·n .

lig-verb·o

          Verb·o, kies propr·a leksik⁽⁺⁾·a valor·o est·as tre abstrakt¹·a  
          nenia, kaj kiu serv·as precip·e kiel gramatik·il·o lig·ant·a la
          subjekt·on kun {predikativ⁽⁺⁾·o} : la verb·oest·iserv·as kiel la
          ĉef·a lig-verb·o en Esperant·o; ankaŭ „(far)·i“, „rest·i“, „ŝajn·i“,
          „aspekt¹·i“, „ aper·iktp. pov·as aper·i en la funkci¹·o de lig-verb·o.

          Rim.: La predikativ⁽⁺⁾·o ne al·pren·as la fin·aĵ·on -n de la akuzativ·o,
          do ĝi konserv·as la nominativ·on.

   [artikol-versi⁹·o: 1.81 2024/01/15 19:02:14 ]
     __________________________________________________________________