liut⭑·/·o

liut⭑·o

          Iu el⭑ divers⭑·aj {kord⭑-instrument¹·oj} kun⭑ son⭑-kest⭑·o, unu⭑+man⭑·e ten⭑·ebl·a
          kol⭑·o kaj⭑ pluk⁽⁺⁾·e, plektr⁽⁺⁾·e aŭ⭑ arĉ⭑·e son⭑·ig·ebl·aj kord⭑·oj streĉ⭑·it·aj
          laŭ·long⭑·e de⭑ la⭑ kol⭑·o: mi lud⭑·os la⭑ liut⭑·on kaj⭑ vi bat⭑·os la⭑ tambur⭑·on
          ; li for·met⭑·as la⭑ liut⭑·on kaj⭑ marŝ⭑·as tie·n kaj⭑ re⭑·en, profund⭑·e
          medit⭑·ant·e ; per⭑ la⭑ fort⭑·o de⭑ si⭑·aj kant⭑·o kaj⭑ liut⭑·o li mal·sovaĝ⭑·ig·is
          la⭑ plej⭑ sovaĝ⭑·ajn best⭑·ojn ; oni vid⭑·is tie harp⭑·ojn, liut⭑·ojn
          grek⁸·ajn, liut⭑·ojn hebre⭑·ajn kaj⭑ egipt⁽⁺⁾·ajn, lir⭑·ojn, forming⁽⁺⁾·ojn,
          citr⭑·ojn, ŝalm⭑·ojn, long⭑·ajn fleks⭑+form⭑·ajn kron⭑·ojn kaj⭑ cimbal⭑·ojn .
          {citr⭑·o} , {harp⭑·o}

liut⭑·ist·o

          Muzik⭑·ist·o kiu lud⭑·as liut⭑·on: la⭑ patr⭑·o [...] ven⭑·ig·is liut⭑·ist·on,
          kiu dev⭑·is lud⭑·i antaŭ⭑ la⭑ infan⭑·et·o .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2024/01/15 19:02:15 ]
     __________________________________________________________________