vidu ankaŭ la klarigojn
long·/·a

long·a

   1.
          Grand·a laŭ la dimensi⁴·o long·o; hav·ant·a difin·it·an grand·on laŭ tiu
          dimensi⁴·o: long·a baston·o, ŝnur·o, strat·o, strek·o; ĉambr·o vast·a,
          pli long·a ol larĝ·a ; (analog¹⁹²³·e) ne skrib·u al mi tia·jn long·ajn
          leter·ojn ; long·a je du×dek centimetr¹·oj, je tri paŝ·oj; tio est·is
          ale¹·o, du kilometr·ojn long·a ; kilometr·e long·a titol·o.

   2.
          Hav·ant·a grand·an daŭr·on: la viv·o ne est·as long·a ; long·a vojaĝ·o,
          labor·o, parol·ad·o, mal·san·o, pacienc·o; long·aj somer·aj tag·oj; long·a
          kri·o, ĝem·o; pli·long·ig·i parol·ad·on, kun·ven·on. {daŭr·a ^1} ,
          {etern·a} , {tir·at·a}

   3.
          (p.p. {silab·o} ) {Ferm·it·a}  {akcent·a} : en la vort·ome-lan-ko-li-ola long·aj silab·oj est·aslankajli“.

          Rim.: Ĉi tiu noci⁽⁺⁾·o est·as esenc·e fremd·a al Esperant·o, sed
          Kalocsay far·is ampleks·an teori·on pri ĝi·a uz·o en poezi¹·o, ĉar li
          opini·is la klasik¹·an metrik²·on, baz¹·it·an sur long·ec·o de silab·oj,
          pli bel+son·a ol la akcent·a. La don·it·a difin·o est·as adapt³·it·a al la
          specif⁹·aj ec·oj de Esperant·o, kiu ne firm·e kon·as long·ec·on de
          vokal·oj, sed por lingv·oj kun klar·a disting·o inter long·aj kaj
          mal·long·aj vokal·oj, kiel la latin⁽⁺⁾·a, helen⁽⁺⁾·a, sanskrit⁽⁺⁾·a, arab⁸·a
          k.a., la difin·o est·u prefer·ebl·e: ferm·it·a,  kies vokal·o est·as
          long·a.

long·e

   1.
          Dum mult·e da temp·o: la plej jun·a […] dev·is ankoraŭ la plej long·e
          atend·i ; long·e ŝi dev·is atend·i, kaj temp·o de atend·ad·o daŭr·as
          tiel sen·fin·e long·e ; est·as bon·e long·e rest·i maten·e en la lit·o,
          se oni hav·as mult·e por far·i, dir·as la mal·diligent·ul·o ; la pastr·o
          [...] loĝ·is long·e en ni·a urb·o ; li·a koler·o long·e daŭr·is ; mi·a
          or·a ring·o ne est·us nun tiel long·e serĉ·at·a, se ĝi ne est·us tiel
          lert·e kaŝ·it·a de vi ; ili insist¹·is tiel long·e, ĝis li hont·is .

   2.
          {De·long·e} : mi·a dom·o est·is jam long·e konstru·it·a .

   3.
          Tiel, ke la koncern·aĵ·o est·as long·a ^1: etend·u pli long·e vi·ajn
          ŝnur·ojn, kaj vi·ajn palis·ojn fortik·ig·u .

long·o

   1.
          Plej grand·a {dimensi⁴·o} de objekt·o: tri×cent uln·oj est·u la long·o
          de la arke⁽⁺⁾·o, kvin×dek uln·oj ĝi·a larĝ·o, kaj tri×dek uln·oj ĝi·a alt·o
          ; fald·i paper-foli·on laŭ la long·o; tiu ĉi river·o hav·as du×cent
          kilometr·ojn da long·o ; ĉiu·j li·aj administrator⁽⁺⁾·oj kaj farm·ant·oj
          ne don·as al li […] pli ol pec·on da ter·o, hav·ant·an la long·on kaj
          larĝ·on de par·o da kontrakt·aj paper·oj ; la korp·o fal·is kaj
          etend·iĝ·is laŭ si·a tut·a long·o ; grad·o de long·o (distanc¹·o de iu
          lok·o al iu difin·it·a meridian²·o akcept·it·a kiel de·ir-punkt·o, t.e.
          {longitud⁸·o} ).

          Rim.: Oni pli volont·e parol·as pri long·o de objekt·o kuŝ·ant·a.
          Tamenlong·opov·as ankaŭ altern·i kunalt·opri star·a ·o, kiel
          montr·as jen·a ekzempl·o: ili star·is fier·e unu apud la ali·a,
          kvankam ili·a long·o est·is tre mal·egal·a .

   2.
          Baz¹·a {fizik·a grand·o} , esprim·ant·a la distanc¹·ojn inter du
          punkt·oj: la {dimensi⁴·oj} de long·o est·as  ; la
          deriv⁴·it·a grand·o are⁹·o (respektiv²·e volumen⁴·o) est·as kvadrat¹·o
          (respektiv²·e kub·o) de long·o. {metr·o}

long·ec·o

   1.
          Ec·o de tio, kio est·as long·a: mi rigard·is la [...] orel·ojn de la
          lepor·o, est·as plezur·o admir·i ili·an long·ec·on! ; ĝi est·is bel·a per
          si·a grand·ec·o kaj per la long·ec·o de si·aj branĉ·oj ;  tuj
          fal·is laŭ si·a tut·a long·ec·o sur la ter·on ; mal·egal·a long·ec·o de la
          vokal·oj ; la long·ec·o de la labor·o lac·ig·is li·n.

   2.
          {Long·o ^1} : naŭ uln·oj est·as ĝi·a long·ec·o kaj kvar uln·oj est·as
          ĝi·a larĝ·ec·o ; ŝi konsider·is la long·ec·on de la voj·o kaj
          pri·kalkul·is, ke, se ŝi ne sekv·os la land-voj·on, sed ir·os laŭ·long·e
          de la mar-bord·o, ŝi ŝpar·os preskaŭ du mejl·ojn ; tiu·j best·oj pov·as
          ating·i long·ec·on de pli ol 3 metr·oj ; Stiri⁽⁺⁾·o […] propon·as al
          sport¹·em·aj mont-bicikl¹·ant·oj unik³·an alp⁽⁺⁾·an itiner⁽⁺⁾·on […], kiu
          ĉi-moment·e ampleks·as long·ec·on de 1138 km kaj sum·an alt·ec·on de
          en·tut·e 31 305 m .

antaŭ·long·e

          Mult·e da temp·o antaŭ·e: jar·oj antaŭ·long·e pas·int·aj ; kio
          antaŭ·long·e est·is profet·it·a, jen ĝi plen·um·iĝ·is .

antaŭ ne long·e, antaŭ~ne·long·e, antaŭ ne·long·e, antaŭ ne·long·a temp·o

          En pas·int·a, ne tre mal·proksim·a temp·o: gent·o, antaŭ ne long·e
          ven·int·an el Ital⁸·uj·o ; pri tio mi antaŭ ne long·e jam mem pens·is ;
          antaŭ ne long·e la fiŝ·o donac·is al ni dom·et·on ; ankoraŭ antaŭ ne
          long·e oni tut·e silent·is pri ni kaj post·e oni ni·n mok·is ; se iu
          antaŭ ne·long·e edz·iĝ·is, li ne ir·u en milit·on ; mi parol·as pri
          tiu·j nov·aj roman¹·oj, kiu·j aper·is antaŭ ne·long·e ; tiel freŝ·a,
          kvazaŭ ĝi nur antaŭ~ne·long·e est·us en·met·it·a tie·n ; kun ĉagren·a
          mien·o al·parol·is mi·n antaŭ~ne·long·e iu Kamarad·o .

de·long·a

          De long·a temp·o est·ant·a, funkci¹·ant·a, valid⁴·a...: li est·as de·long·a
          serv·ist·o de ni·a dom·o, do mi pov·as send·i per li tiu·n ĉi leter·on
          kun plen·a fid·o ; ĉi tiu team⁽⁺⁾·o est·as de·long·a ĉampion⁹·o en Hungari⁽⁺⁾·o
          .

de·long·e

          De {antaŭ·long·e} kaj plu ĝis la koncern·a moment·o:  unu bird·on
          oni ne aŭd·is, ĉiu·j jam de·long·e ripoz·is, kaj la strig·o ne est·is
          ankoraŭ hejm·e ; en la tut·a region·o oni jam de·long·e rigard·is li·n
          kiel indiĝen⁴·on ; ni esperant·ist·oj, ceter·e, kon·as tiu·n ĉi
          fenomen¹·on jam de·long·e .

laŭ·long·e

          Laŭ la dimensi⁴·o long·o, laŭ la pli grand·a direkt·o: tra·ir·u la
          land·on laŭ·long·e kaj laŭ·larĝ·e ; sur la nord·a flank·o laŭ·long·e est·u
          kurten·oj, hav·ant·aj la long·on de cent uln·oj ; fend·i lign·on
          laŭ·long·e.

laŭ·long·e de, laŭ·long·e ...-n

   (prepozici·aĵ·o)

          {Laŭ} la pli grand·a flank·o de: ŝi nun ir·is laŭ·long·e de la
          mar-bord·o ; la ŝip·o mal·rapid·e kaj graci·e naĝ·is laŭ·long·e la
          river·on ; laŭ·long·e de strat·o [...] ebl·as vid·i la antikv·ajn
          vestiĝ⁽⁺⁾·ojn de la Romi⁽⁺⁾·a Teatr·o .

mal·long·a

   1.
          Hav·ant·a mal·grand·an etend·on laŭ si·a plej grand·a dimensi⁴·o: rekt·a
          voj·o est·as pli mal·long·a, ol kurb·a ; ŝaf·on, kiu hav·as tro long·ajn
           tro mal·long·ajn membr·ojn, vi pov·as al·port·i kiel ofer·on ;
          mal·long·a ten·il·o, vest·o, barb·o, fraz¹·o.

   2.
          Hav·ant·a mal·grand·an daŭr·on: mal·long·a kun·sid·o, koler·o, feliĉ·o; mi·a
          viv·o est·as ja mal·long·a, ĉes·u do, las·u mi·n liber·a ; la triumf¹·ad·o
          de mal·virt·ul·oj est·as mal·long·a+temp·a kaj la ĝoj·o de hipokrit·ul·o
          est·as nur moment·a ; mal·long·e dir·it·e. {konciz²·a}

   3.
          (p.p. {silab·o} ) {Mal·ferm·it·a} kaj {sen·akcent·a} .

          Rim.: Vid·u {rimark·on} sub long·a ^3. Por lingv·oj kun klar·a
          disting·o inter long·aj kaj mal·long·aj vokal·oj, la difin·o est·u
          prefer·ebl·e: mal·ferm·it·a, kaj kies vokal·o est·as mal·long·a.

mal·long·ig·i

   (tr)

   1.
          Mal·grand·ig·i la long·on, la pli grand·an dimensi⁴·on: okul·oj [...],
          kies palpebr·oj est·as mal·long·ig·it·aj .

   2.
          Mal·pli·ig·i la daŭr·on, rilat·e al la normal¹·a, antaŭ·vid·ebl·a daŭr·o:
          pardon·u, ke ĉi tiu·n foj·on mi mal·long·ig·os mi·an inter·salut·iĝ·on kun
          vi ; la jar·oj de mal·pi·ul·oj est·os mal·long·ig·it·aj .

mal·long·ig·o

   1.
          Mal·grand·ig·o de long·ec·o; pli·rapid·ig·o: mal·long·ig·o de trans·port·a
          temp·o ; per mal·long·ig·o de la temp·o ebl·as akir·i pli·ajn poent·ojn .

   2.
          Skrib·a  parol·a konciz²·ig·o de esprim·o, ekzempl·e, konserv·ant·a nur
          la komenc·ajn  ekstrem·ajn liter·ojn  silab·ojn de vort·oj: „ktpest·as kutim·a mal·long·ig·o dekaj tiel plu“; la plej uz·at·aj
          mal·long·ig·oj, kiels-ro“, „d-ro“, kiu·jn (ne·kred·ebl·e!) en PIV oni
          tut·e ne trov·as ; signif·o de la mal·long·ig·oj est·as: t.e. = tio
          est·as, k.c. = kaj ceter·aj […] . PMEG: El·parol·o de mal·long·ig·oj

ne·long·e

          Dum ne·grand·a temp·o-inter·val·o: est·os ne·long·e vi, tut·e ne long·e
          viv·ant·a ; mal·ŝpar·ul·o ĝu·as ne·long·e, avar·ul·o neniam .

post~ne·long·e, post ne·long·e, post ne long·e

          Post mal·mult·a temp·o: post ne·long·e li mal·aper·is en la mal·lum·o ;
          post~ne·long·e mur·a indik³·il·o ek·lum·is .

tag-long·e

          Dum la daŭr·o de la tag·o, kiel precip·a okup·o, tre long·e: kial vi
          tamen sid·ad·as ĉi tie tag-long·e, kaj nur vesper·e vi hejm·en~ir·as al
          vi·a popol·o en la arb·ar·o? .

   [artikol-versi⁹·o: 1.155 2024/01/15 19:32:00 ]
     __________________________________________________________________