majstr⭑·/·o

majstr⭑·o

   1.
          Kompetent⭑·a special⭑·ist·o:

        a)
                Korporaci⭑·e agnosk⁽⁺⁾·it·a {meti⭑·ist·o} kaj⭑ estr⭑·o de⭑ grup⭑·o da⭑
                labor⭑·ist·oj aŭ⭑ disĉipl³·oj: nun⭑ mi send⭑·is hom⭑·on saĝ⭑·an kaj⭑
                kompetent⭑·an, mi⭑·an majstr⭑·on  ; la⭑ patr⭑·o re·komenc⭑·is
                si⭑·an tajlor⭑·an labor⭑·on, kaj⭑ la⭑ fil⭑·o ek·labor⭑·is ĉe⭑ majstr⭑·o .

        b)
                Person⭑·o lert⭑·a kaj⭑ spert⭑·a en⭑ iu meti⭑·o, fak⭑·o, okup⭑·o: cert⭑·e,
                ŝi daŭr⭑·ig·is, tiu kombin⭑·o est⭑·as majstr⭑·e el·pens⭑·it·a sed⭑,
                krim⭑·ul·o, ci ne⭑ mi·n kalkul⭑·is en⭑ la⭑ plen⭑·um·ad·o de⭑ ci⭑·a
                projekt⭑·o ; tie star⭑·is nud⭑·a bel⭑·eg·a vir⭑·in·o, tiel⭑ bel⭑·a, kiel⭑
                pov⭑·is kre⭑·i nur⭑ la⭑ natur⭑·o kaj⭑ la⭑ plej⭑ grand⭑·a majstr⭑·o de⭑
                marmor⭑·o ; „Etern⭑·a buked⭑·o“ rest⭑·is dum⭑ jar⭑·oj la⭑ libr⭑·o, kiu·n
                mi plej⭑ oft⭑·e util⭑·ig·is por⭑ montr⭑·i al⭑ kler⭑·aj pri·demand⭑·ant·oj,
                kio·n kapabl⭑·as esperant⭑·o en⭑ la⭑ man⭑·oj de⭑ majstr⭑·o ; ali⭑·a tre⭑
                grav⭑·a stil⭑-majstr⭑·o, teori⭑·a kaj⭑ praktik⭑·a, est⭑·is la⭑ lingv⭑·ist·o
                 ; kiel⭑ inteligent¹·a vort⭑-majstr⭑·o kaj⭑ bon⭑·e
                inform¹·it·a aktiv⭑·ul·o li viv⭑·ig·us la⭑ diskut¹·ojn tie ; okaz⭑·e
                kun·ven⭑·is kvar⭑ sinjor⭑·oj, grand⭑·aj majstr⭑·oj kaj⭑ am⭑·ant·oj de⭑
                mensog⭑·ad·o ; kon⭑·iĝ·as majstr⭑·o laŭ⭑ si⭑·a verk⭑·o .

   2.
          Respekt⭑·o {titol⭑·o} : „Viv⭑·o kaj⭑ opini⭑·oj de⭑ majstr⭑·o  “
          (roman¹·o de⭑  ) .

        a)
                Respekt⭑·o-titol⭑·o don⭑·at·a de⭑ la⭑ publik⭑·o al⭑ grand⭑·a bel⭑~art⭑·ist·o,
                ekzempl⭑·e muzik⭑·ist·o aŭ⭑ pentr⭑·ist·o: la⭑ mal·nov⭑·aj majstr⭑·oj
                (grand⭑·aj pentr⭑·ist·oj de⭑ la⭑ 13a–17a jar⭑-cent⭑·oj); ankaŭ⭑ la⭑
                konsil⭑·ist·o konsent⭑·is, des⭑ pli⭑ ĉar⭑ la⭑ kompon¹·aĵ·oj de⭑ la⭑ jun⭑·a
                majstr⭑·o trov⭑·is favor⭑·on antaŭ⭑ li⭑·a sever⭑·a juĝ⭑·o .

        b)
                Respekt⭑·o-titol⭑·o don⭑·at·a de⭑ disĉipl³·oj al⭑ si⭑·a instru⭑·ist·o: kaj⭑
                ili dir⭑·is al⭑ li: Raben⭑·o (tio est⭑·as, majstr⭑·o), kie vi loĝ⭑·as
                ?

        c)
                Respekt⭑·o-titol⭑·o kiu·n iu·j esperant⭑·ist·oj don⭑·as al⭑ Zamenhof⭑·o:
                nom⭑·u mi·n per⭑ mi⭑·a nom⭑·o, nom⭑·u mi·n fond⭑·int·o de⭑ la⭑ lingv⭑·o, aŭ⭑
                kiel⭑ vi vol⭑·as, sed⭑ mi pet⭑·as vi·n, ne⭑ nom⭑·u mi·n plu⭑
                „majstr⭑·o“, ĉar⭑ per⭑ tiu moral¹·e tro⭑ lig⭑·ant·a nom⭑·o vi
                mal·liber⭑·ig·as ni⭑·an afer⭑·on ; La⭑ fam⭑·on, ne⭑ bru⭑·e, Nur⭑ post⭑·e,
                mal·fru⭑·e, Simil⭑·e al⭑ eĥ⭑·o de⭑ mort⭑-kri⭑·o Mal·long⭑·a sci⭑·ig·o
                al·port⭑·is: „La⭑ Majstr⭑·o mort⭑·is!“ .

          {magistr⁽⁺⁾·o}

majstr⭑·aĵ·o, majstr⭑·o-verk⭑·o

          Verk⭑·o ind⭑·a je⭑ majstr⭑·o, origin¹·e la⭑ labor⭑·aĵ·o far⭑·it·a kiel⭑ fin⭑·a
          ekzamen⭑·o por⭑ far⭑·iĝ·i majstr⭑·o: majstr⭑·aĵ·oj el⭑ kupr⭑·o kaj⭑ fer⭑·o ; vi⭑·a
          majstr⭑·o-verk⭑·o ne⭑ valor⭑·as mult⭑·e, ĝi est⭑·as mal·nov⭑·a kaj⭑ mal·bon⭑·a
          tabl⭑·et·o ; pomad¹·it·aj, parfum⭑·it·aj, bril⭑·ant·aj, bon⭑~odor⭑·ant·aj,
          tord⭑·it·aj en⭑ form⭑·o de⭑ mister⭑·aj ring⭑·oj […] ili prezent⭑·is
          majstr⭑·aĵ·on de⭑ la⭑ friz⭑·a art⭑·o ; la⭑ aĉet⭑·ant·o hav⭑·is vizaĝ⭑·on […] iom⭑
          embaras⭑·it·an, kred⭑·ebl·e de⭑ la⭑ elekt⭑·o, kiu·n li dev⭑·is far⭑·i inter⭑ la⭑
          objekt⭑·oj, el⭑ kiu·j ĉiu est⭑·is majstr⭑·aĵ·o ; Viktor⁽⁺⁾·o, est⭑·is la⭑ plej⭑
          grand⭑·a ĝoj⭑·o de⭑ li⭑·a viv⭑·o […] la⭑ majstr⭑·aĵ·o de⭑ li⭑·a tut⭑·a karier³·o ;
          „Ĝi est⭑·as majstr⭑·o-verk⭑·o.“ „Majstr⭑·o-verk⭑·o – ĉu⭑? Tio est⭑·as
          interes⭑·a.“ Li rid⭑·is sku⭑·ant·e la⭑ ventr⭑·on .

sub·majstr⭑·o

   1.
          Meti⭑-lern⭑·ant·o, sukces⭑·e fin⭑·int·a si⭑·an lern⭑·o-temp⭑·on per⭑ farad⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑
          sub·majstr⭑·a labor⭑·aĵ·o, kaj⭑ ordinar⭑·e, por⭑ pli·spert⭑·iĝ·i ek·migr⭑·as: ju⭑
          pli⭑ al·proksim⭑·iĝ·is la⭑ temp⭑·o, kiam⭑ li est⭑·is far⭑·iĝ·ont·a sub·majstr⭑·o,
          des⭑ pli⭑ klar⭑·e li sent⭑·is en⭑ si⭑·a anim⭑·o, ke⭑ li kor⭑·e am⭑·as A⭑·nj·on ;
          morgaŭ⭑, tio est⭑·as kiam⭑ mi far⭑·iĝ·os sub·majstr⭑·o, mi ir⭑·os mi⭑·an
          propr⭑·an voj⭑·on, kaj⭑ tiam⭑ la⭑ ali⭑·aj mi·n plu⭑ ne⭑ interes⭑·os ;
          labor⭑·int·e unu⭑ jar⭑·on kiel⭑ sub·majstr⭑·o kaj⭑ ŝpar⭑·int·e kelk⭑·ajn
          dolar¹·ojn, mi edz⭑·iĝ·is kun⭑ mi⭑·a Mari⭑·o . {meti⭑-lern⭑·ant·o}

   2.
          La⭑ mez⭑·a el⭑ la⭑ tri⭑ framason⭑·aj rang⭑·oj.

eklezi¹-majstr⭑·o, ekumen⁽⁺⁾·a majstr⭑·o

          En⭑ la⭑ orient⭑·a krist⭑·an·ism·o, person⭑·o kiu grav⭑·e influ⭑·is la⭑ eklezi¹·an
          doktrin¹·on: Johan⭑·o la⭑ Or⭑+buŝ⭑·a est⭑·as ekumen⁽⁺⁾·a majstr⭑·o kaj⭑ patr⭑·o de⭑
          la⭑ Eklezi¹·o; en⭑ ortodoks²·ism·o la⭑ titol⭑·o „patr⭑·o de⭑ la⭑ Eklezi¹·o“
          est⭑·as pli⭑ honor⭑·a ol⭑ „eklezi¹-majstr⭑·o“; en⭑ ortodoks²·ism·o la⭑ last⭑·a
          „patr⭑·o de⭑ la⭑ Eklezi¹·o“ est⭑·as Johan⭑·o la⭑ Damask⁽⁺⁾·an·o, post⭑ kiu aper⭑·is
          grand⭑·aj eklezi¹-majstr⭑·oj Simeon⁽⁺⁾·o la⭑ Nov⭑·a Teolog¹·o kaj⭑ Gregori⁽⁺⁾·o
          Pal⭑~am⭑·o.

koncert¹-majstr⭑·o

          La⭑ lud⭑·ant·o de⭑ la⭑ unu⭑·a {violon⭑·o} en⭑ {koncert¹·o} , okaz⭑·e
          trans·pren⭑·ant·a funkci¹·on de⭑ {dirigent⁽⁺⁾·o} : de⭑ temp⭑·o al⭑ temp⭑·o ili
          rigard⭑·is al⭑ la⭑ koncert¹-majstr⭑·o (la⭑ unu⭑·a violon⭑·ist·o), kaj⭑ ĉio
          plu·ir⭑·is glat⭑·e, ĝis⭑ tiam⭑ ili est⭑·is lud⭑·int·aj mal·cert⭑·e, van⭑·e
          atend⭑·ant·e la⭑ dirigent⁽⁺⁾·an gest⭑·on, sed⭑ nun⭑ ili ek·lud⭑·is mem·star⭑·e,
          sekur⁴·e, perfekt⭑·e .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.40 2024/01/25 20:10:33 ]
     __________________________________________________________________