vidu ankaŭ la klarigojn
maksim³·/·o

maksim³·o

          Moral¹·a {princip·o} met·it·a super ĉiu·jn ali·ajn por gvid·i la propr·an
          kondut·on: ĉu vi kon·as la maksim³·ojn de la  ?
          […laŭ] la grandioz¹·a kvar×dek-du·a: „ni ne hav·as sufiĉ·e da fort·o por
          tut·e sekv·i ni·an raci¹·on“ ; mi dev·as ten·i mi·n al la maksim³·o: ‚far·u
          kio·n la ali·ul·o ne far·us‘ ! {epifonem⁽⁺⁾·o} […] en·ten·as profund·an
          pens·on  ĝeneral¹·an maksim³·on, kiel rezult²·on de la antaŭ·a
          rezon¹·ad·o ; „Arab⁸·aj maksim³·oj de la sep·a jar-cent·o“ ; sekv·u la
          saĝ·an maksim³·on de la antikv·ul·oj: „simil·an kurac·u per simil·a“ ;
          valid⁴·as plu la […] maksim³·o de objektiv²·a ĵurnal·ism·o: skeptik¹·o kaj
          distanc¹·o pri kaj al ĉio kaj ĉiu ; baz¹·a maksim³·o ĵurnal·ism·a est·as
          la jen·a: se iu, ie, dezir·as io·n kaŝ·i, jen ĵurnal·ism·o: ĉio ali·a
          est·as reklam¹·ad·o . {mot⁽⁺⁾·o}

          Rim.: Maksim³·o est·as moral¹·a princip·o, kiu·n oni sekv·as privat·e por
          decid·i en iu·j situaci·oj. Oni kutim·e ne prezent·as ĝi·n publik·e kaj
          disting·e kiel {deviz·o} n.

   [artikol-versi⁹·o: 1.29 2024/01/25 20:10:33 ]
     __________________________________________________________________