vidu ankaŭ la klarigojn
maksimum³·/·o

maksimum³·o

   1.
          Plej~grand·a ating·ebl·a kvant·o  grad·o: maksimum³·o da mal·varm·o dum
          vintr·o est·is 32 grad·oj sub nul·o; tio est·as maksimum³·a prez·o; mi
          for·est·os maksimum³·e du tag·ojn; vi dev·os maksimum³·e pen·ad·i; post
          ĉiu histori·a maksimum³·o rapid·e ven·as nov·a prez-alt·iĝ·o ; demokrati⁸·o
          est·as la reg-manier·o, kiu al la plej~part·o de iu ajn popol·o
          garanti·as ebl·an maksimum³·on de just·ec·o kaj bon~fart·o ;
          mal·trankvil·ig·as la fakt¹·o, ke la jar·a inflaci⁹·a indic⁽⁺⁾·o en la land·o
          pov·as super·i la maksimum³·on, permes·at·an laŭ la Traktat¹·o de
          Mastriĥt⁽⁺⁾·o . {minimum³·o.}

   2.
          (de {ord·a ar·o}  ) Tia element¹·o  en  , ke ĉiu·j ali·aj
          est·as mal·pli grand·aj ol ĝi (  por ĉiu ajn  en  );
          simb.  : la reel⁽⁺⁾·a interval⁽⁺⁾·o  ne hav·as
          maksimum³·on; la eventual¹·a maksimum³·o est·as unik³·a; (absolut·a)
          maksimum³·o de funkci¹·o (t.e. de ĝi·a bild¹·ar·o); (lok·a) maksimum³·o de
          funkci¹·o (t.e. de la bild¹·o de iu ĉirkaŭ·aĵ·o). {minimum³·o;}
          {ekstrem·um·o.}

          Rim.: La difin·o de Bricard est·as pli larĝ·a ol ni·a. Li disting·as
          intertuŝ·at·a maksimum³·o“ (ni·amaksimum³·o“) kajne·tuŝ·at·a
          maksimum³·o“ (ni·asuprem⁽⁺⁾·o“, se ĝi ne est·as ankaŭ maksimum³·o).

maksimum³·a

   1.
          Ating·ant·a la plej alt·e ating·ebl·an grad·on: la maksimum³·a
          temperatur¹·o de forn·o; reptili⁽⁺⁾·oj kresk·as dum si·a tut·a viv·o, ĝis
          kiam ili·a korp·o-volumen⁴·o ·as tiom ĝen·a ke ili sufer·as (kaj
          mort·as) pro ĝi, tio lim·ig·as ili·an maksimum³·an grand·ec·on ; la
          maksimum³·a al·mont·a rapid·ec·o est·as 10 km/h, val·en nur 8 km/h ; ĝi
          regul·e dis·tranĉ·is la vort·ojn ĝis·ating·e de maksimum³·a mistifik⁸·o ;
          histori·o instru·as ni·n, ke la voj·o demaksimum³·a naci·a interes·ogvid·as popol·on al la lim·o de ekzist·a minimum³·o . {minimum³·a.}

   2.

        a)
                (p.p. element¹·o de {ord·a ar·o}  ) Tia, ke ne ekzist·as
                element¹·o de  strikt⁽⁺⁾·e pli grand·a ol ĝi: la eventual¹·a
                maksimum³·o de ord·a ar·o est·as maksimum³·a, sed maksimum³·a
                element¹·o ne nepr·e est·as maksimum³·o. {minimum³·a.}

        b)
                (p.p. {ideal¹·o} de ring·o  ) Tia, ke ĝi est·as maksimum³·a
                ^2.a rilat·e inkluziv²·ec·on en la ar·o de ĉiu·j ideal¹·oj strikt⁽⁺⁾·e
                inkluzivitaj en  .

          Rim.: Trov·ebl·as tiu termin·o en , sed sen difin·o est·as mal·facil·e
          taks·i, ĉu la intenc·at·a senc·o est·as nurplej grand·a, est·ant·a
          maksimum³·o“ (kiel enekvaci²·ar·o de maksimum³·a ord·o“),  ĉu ĝi
          pov·as aplik³·iĝ·i ankaŭ en la supr·e menci³·it·aj kun·tekst·oj.

maksimum³·e

          Ne pli ol: du×dek spes⁽⁺⁾-dek·oj, maksimum³·e tri×dek spes⁽⁺⁾-dek·oj por hor·o
          ; mi aŭskult·as maksimum³·e ses  dek [hom·ojn], sed tio ne est·as
          pet·ant·oj, ili est·as la grand·aj skrib·ist·oj, intendant²·oj kaj
          ministr¹·oj ; la roz·oj taŭg·as nur por rigard·i ili·n kaj flar·i ili·n,
           maksimum³·e por met·i ili·n sur la ĉapel·on .

maksimum³·ej·o

          {maksimum³·ig·ant·o.}

maksimum³·ig·ant·o

          (de {bild¹·ig·o} kun valor·oj en {ord·a ar·o} ) Punkt·o de la
          font·o-ar·o, ĉe kiu la bild¹·ig·o ating·as maksimum³·on.

          Rim.: Ial prefer·as nom·i tio·nmaksimum³·ej·o“, ebl·e imit·e al la
          german·a. Ni tamen ne vid·as firm·an kial·on por romp·i la tradici¹·on
          ĉi-koncern·e, des mal·pli ke „-ej·olok·opens·ig·as pli pri ar·o
          da punkt·oj, ol pri unu-nur·a punkt·o.

   [artikol-versi⁹·o: 1.45 2024/01/25 20:10:33 ]
     __________________________________________________________________