vidu ankaŭ la klarigojn
man·/·o

man·o

   1.
          Ekstrem·a part·o de ambaŭ brak·oj de la hom·o, pro·vizit·a per kvin
          fingr·oj kaj serv·ant·a por kapt·i kaj palp·i: mi met·is la man·on sur
          la tabl·on ; etend·i la man·on al iu , al la buŝ·o , al la glav·o ,
          al flor·o , al kovert·o ; per kor·a mov·o etend·i la man·on por
          man-prem·o ; etend·i la man·on kontraŭ iu (atak·ant·o  atak·at·o) ;
          ten·i io·n per la man·o , en la (mal·dekstr·a) ~o ; ŝi pren·is la
          infan·ojn per la man·o kaj konduk·is ili·n en la dom·et·on .

   2.
          Tiu sam·a organ¹·o rigard·at·a kiel il·o de ag·ad·o: ankoraŭ la gajn·o ne
          est·as en la man·o (= cert·a, vd {tro fru·e} ) ; hav·i io·n sub la
          man·o (tut·e dispon·ebl·an kaj pret·an) ; ni hav·os en la man·oj
          pruv·ojn, ke la ĉef·pastr·oj est·as perfid·ul·oj ; (ek·kapt·i iu·n) kun
          la pek·o en man·o (vd {freŝ·a} ); kiel per turn·o de la man·o
          (rapid·eg·e, subit·e) ĉio for·pas·is ; las·i fal·i la man·ojn
          (sen·kuraĝ·iĝ·i; {paraliz·i} ) ; energi·e met·i la man·on al
          (ek·part·o-pren·i en) la labor·o; lig·i la man·ojn al iu (sen·ig·i iu·n je
          la liber·a ag·ad·o).

   3.
          Tiu sam·a organ¹·o rigard·at·a kiel il·o de pov·o, potenc·o: pren·i la
          re·gad·on en la man·ojn ; la afer·o sid·as en bon·aj man·oj (sub bon·a
          gvid·ad·o); ten·i (pren·i ) en si·aj man·oj la sort·on de [...]; la
          sort·o de l' afer·o est·as nun […] en la man·oj (de·pend·as) de ni
          ĉiu·j ; fal·i en la man·ojn (sub la pov·o) de iu . {dispon·i} ,
          {estr·i} , {mastr·i} , {posed·i} , {reg·i}

man·eg·o

          Grand·a, dik·a man·o: la grak⁽⁺⁾·ant·a ĉifon·ul·in·o hav·is en la man·eg·o
          krizantem²·on tiel blu·an, kia·n vi pov·as nur dezir·i .

man·um·i

   (tr)

          Tuŝ·ad·i, pren·ad·i, turn·ad·i, mov·i per·man·e; man-uz·i, {manipul²·i^1} :
          man·um·i baston·eg·on .

man·um·o

          Ekstrem·a part·o de la {manik·o} , kiu ĉirkaŭ·as la man-radik·on, 
          apart·a pec·o da tol·o al·met·ebl·a al la manik·o kaj ĉirkaŭ·ant·a la
          radik·on: ĉemiz·ojn, kol·um·ojn, man·um·ojn kaj ceter·ajn simil·ajn
          objekt·ojn ni nom·as tol·aĵ·o, kvankam ili ne ĉiam est·as far·it·aj el
          tol·o ; man·oj, kiu·j, blank·aj kaj mal·grand·aj, el·ŝov·iĝ·is el la
          blank·aj man·um·oj .

dekstr·a+man·a

   1.
          Uz·ant·a si·an dekstr·an man·on pli facil·e ol la mal·dekstr·an: oni
          est·as dekstr·a-  mal·dekstr·a+man·a sam·e de·nask·e kiel oni est·as in·a
           mal·in·a .

   2.
          Rilat·a al la dekstr·a man·o: seri·o de bat·oj per altern·e
          dekstr·a+man·a kaj mal·dekstr·a+man·a baston·et·oj inter·romp·it·a de du
          sin⁸+sekv·aj bat·oj per la sam·a man·o .

du·a+man·a

          Jam uz·it·a, ne nov·a, brokant²·a; raport·at·a, oni+dir·a: ebl·as mult·on
          far·i […] aĉet·i mal·pli, aĉet·i du·a+man·ajn afer·ojn, part·o-pren·i en
          sen·mon·aj inter·ŝanĝ·aj ret·oj ; la hom·oj sur·strat·e ekster·e dev·os
          de·pend·i de du·a+man·a raport·o .

mal·dekstr·a+man·a

   1.
          Uz·ant·a si·an mal·dekstr·an man·on pli facil·e ol la dekstr·an: oni
          est·as dekstr·a-  mal·dekstr·a+man·a sam·e de·nask·e kiel oni est·as in·a
           mal·in·a .

   2.
          Rilat·a al la mal·dekstr·a man·o: seri·o de bat·oj per altern·e
          dekstr·a+man·a kaj mal·dekstr·a+man·a baston·et·oj inter·romp·it·a de du
          sin⁸+sekv·aj bat·oj per la sam·a man·o .

ĉe·man·e

          Sufiĉ·e proksim·e, ke per la man·o oni tuŝ·as  facil·e pov·as
          ating·i: jun·a vidv-in·o est·is sur·voj·e al tomb·o kun si·a knab·et·o
          ĉe·man·e ; ĉu vi hav·as tri fotograf·aĵ·ojn ĉe·man·e ?

ĉirkaŭ·man·o

          {Bracelet²·o} port·at·a ĉe la man-radik·o: Sar⁽⁺⁾·a est·is kvazaŭ al·najl·it·a
          al la lok·o ĉe la vid·o de la […] or·aj ĉirkaŭ·man·oj kaj
          ĉirkaŭ·kol·oj, de la tut·a bril·aĵ·ar·o ; ŝi port·is grand·ajn
          briliant·ojn, […] sonor·ig·is dek ĉirkaŭ·man·ojn .

   Rim.: Kvankam fundament·a, tiu form·o kontraŭ·as la 11-an regul·on. Ceter·e
   ĝi ne apenaŭ la man·on, sed la man-radik·on  mal·supr·an brak·on. Do
   prefer·e uz·u „ {brak-ring·o} “  „ {bracelet²·o} “

en·man·ig·i

   (tr)

   1.
          Met·i en la man·on: en·man·ig·i leter·on, skatol·on al iu; li en·man·ig·is
          al mi pak·aĵ·et·on da buter-pan·oj ;

   2.
          Met·i sub la pov·on de iu: al mi vi·n la di-in·o en·man·ig·is (vi·an
          sort·on komisi·is) . {konfid·i}

man·en~man·e kun, man·--en⁽⁺⁾·--man·e kun

   (prepozici·aĵ·o)

          {Kun} , fid·e kaj akord¹·e, per reciprok·a help·o: man·--en⁽⁺⁾·--man·e ili
          ir·as tra l' dimanĉ·o plu kaj plu ; Medicin¹·a Terminologi⁽⁺⁾·a Centr·o,
          kiu labor·u man·--en⁽⁺⁾·--man·e kun la Terminologi⁽⁺⁾·a Centr·o de I.S.A.E .

pet·i ies man·on

          {Svat·i} : kun flam·o en la brust·o mi pet·as vi·an man·on .

plen~man·o

          {Man-plen·o} : la pastr·o pren·u el ĝi plen~man·on el la farun·o ; pli
          bon·a est·as plen~man·o da trankvil+anim·ec·o, ol ambaŭ·man·o da pen·ad·o
          kaj vent·aĵ·o .

propr·a+man·e

          Per si·a man·o, {mem^2} , sur·pren·ant·e la task¹·on, la respond·ec·on:
          propr·a+man·e mi mort·ig·is la drak·on .

sub·man·aĵ·o

          Du·on-mol·a mat·o, kiu·n oni kuŝ·ig·as sur skrib·o-tabl·o por facil·ig·i
          skrib·ad·on: sur mi·a skrib·o-tabl·o kuŝ·as, kiel sub·man·aĵ·o, map⁸·o de
          Eŭrop·o .

trans·man·ig·i

   (tr)

          Trans·don·i de man·o al man·o: _Kutim·e_ el·pren·is el si·a buŝ·o la
          fiŝ-hok·on, kaj trans·man·ig·is ĝi·n al li .

man-artik·o

          Artik·o de man·o kun brak·o: tiel mal·long·a jak·o, ke oni pov·is tre
          bon·e vid·i la long·on de li·aj man-artik·oj ; la elf²-knab·in·o pren·is
          li·n je man-artik·o, kaj li rid·is […] .

man-dors·o

          Ekster·a flank·o de {man·o} : lentug·oj sur man-dors·o ; ni met·is li·n
          en la ĉerk·on, kaj en ĝi ni met·is neces·aĵ·ojn por li·a ek·vojaĝ·o,
          nom·e man-dors·o-kovr·il·ojn, sur·o-bend⁸·ojn, ŝtrump·et·ojn, pajl·ajn
          sandal¹·ojn, baston·on kaj glav·on .

man-plen·o

          Tiom da io, kiom pov·as en·ten·i {mank-av·o} : man-plen·o da ĉeriz·oj;
          la di·oj far·u al mi tio·n kaj pli, se la polv·o de Samari⁽⁺⁾·o sufiĉ·os,
          ke ĉiu·j hom·oj, kiu·j mi·n sekv·as, pov·u pren·i man-plen·on da ĝi ; li
          pren·is el la tek⁽⁺⁾·o man-plen·on da ĉervonc⁽⁺⁾·oj ; la man-plen·o da
          aktiv·ul·oj loĝ·is dis·e, kun·ven·is 1–2-foj·e jar·e por kelk·aj hor·oj .

   {mezur-unu·o}

man-radik·o

          {Man-artik·o} : kiel suflor¹+slip⁵·et·o serv·as ankaŭ propr·a polm⁽⁺⁾·o 
          man-radik·o de tromp·em·a lern·ant·o ; la pteroido, ost·o trov·ebl·a nur
          ĉe flug-saŭr⁽⁺⁾·oj, konekt⁹·iĝ·is al la man-radik·o kaj help·is sub·ten·i
          membran·on, la propatagion, inter la man-radik·o kaj la ŝultr·o .

man-supr·o

          {Man-dors·o} : ĥamso est·as sam·e simbol¹·o por daŭr·em·ec·o, kuraĝ·o,
          part·e lojal¹·ec·o kaj pent·o, ĝi est·as oft·e port·at·a kiel talisman²·o
          en form·o de man·o, oft·e kun okul·o mez·e de la man-supr·o .

   [artikol-versi⁹·o: 1.151 2024/01/25 20:10:34 ]
     __________________________________________________________________