mani¹·/·o

mani¹·o

   1.
          For·teg⭑·a ne·normal¹·a konstant⭑·a {inklin⭑·o} al⭑ io, al⭑ iu ĉiam·sam⭑·a
          ag⭑·ad·o: mi sent⭑·is, ke⭑ ek·reg⭑·as mi·n tiu spec⭑·o de⭑ fort⭑·a mir⭑·eg·o, kiu
          konduk⭑·as al⭑ mani¹·o ; ĝi flam⭑·ig·is vi⭑·an infan⭑·an fantazi¹·on kaj⭑
          infekt⭑·is vi·n per⭑ la⭑ mani¹·o far⭑·iĝ·i grand⭑·a hom⭑·o .

   2.
          Strang⭑·a aŭ⭑ rid⭑-ind⭑·a {kutim⭑·o} : nun⭑·a ne⭑-evit⭑·ebl·a mod⭑·a mani¹·o .
          {kapric⭑·o} , {obstin⭑·ec·o} , {rutin¹·o} , {tik⁽⁺⁾·o}

gigant¹·o-mani¹·o

          Dezir⭑·eg·o de⭑ potenc⭑·o, fam⭑·o, grand⭑·aj plen⭑·um·oj, aŭ⭑ mem·iluzi¹·o pri⭑
          ties⭑ re·al·ec⭑·o: evident¹·e, oni nom⭑·us li·n uson⁹·a spion⭑·o; ja⭑ li
          vojaĝ⭑·is en⭑ Uson⁹·on kaj⭑ ŝat⭑·is ĝi⭑·an gigant¹·o-mani¹·on; la⭑ kost⭑·oj por⭑ la⭑
          projekt⭑·o eksplod⭑·is jam⭑ en⭑ la⭑ plan⭑·a faz¹·o, kaj⭑ fin⭑·e ankaŭ⭑
          politik¹·ist·oj dev⭑·is agnosk⁽⁺⁾·i, ke⭑ ili⭑·a gigant¹·o-mani¹·o est⭑·is utopi¹·a,
          kaj⭑ halt⭑·ig·is la⭑ projekt⭑·eg·on . {megalomani⁽⁺⁾·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.27 2024/01/25 20:10:34 ]
     __________________________________________________________________