vidu ankaŭ la klarigojn
manier⭑·/·o
manier⭑·o
1.
Apart⭑·a spec⭑·o de⭑ ag⭑·ad·o inter⭑ plur⁴·aj ebl⭑·aj.
a)
Rimed⭑·o, proced³·o, metod¹·o uz⭑·at·a por⭑ far⭑·i: ag⭑-manier⭑·o,
re·ag⭑-manier⭑·o, vojaĝ⭑-manier⭑·o; tia manier⭑·o de⭑ ag⭑·ad·o est⭑·as la⭑
sol⭑·a, kiu [...] al·konduk⭑·os ni·n al⭑ ni⭑·a cel⭑·o ; ili far⭑·u la⭑
efod⁽⁺⁾·on el⭑ or⭑·o, el⭑ blu⭑·a, purpur⭑·a, kaj⭑ ruĝ⭑·a teks⭑·aĵ·o, kaj⭑ el⭑
tord⭑·it·a bisin⁽⁺⁾·o, en⭑ art⭑·ist·a manier⭑·o ; far⭑·u tabul⭑·et·on el⭑
pur⭑·a or⭑·o, kaj⭑ gravur⭑·u sur⭑ ĝi en⭑ sigel⭑·il·a manier⭑·o: „Sankt⭑·a
al⭑ la⭑ Etern⭑·ul·o“ ; kiam⭑ hom⭑·o trov⭑·as si⭑·an mal·amik⭑·on, ĉu⭑ li
for·liber⭑·ig·as li·n en⭑ bon⭑·a manier⭑·o ? laŭ⭑ la⭑ manier⭑·o de⭑
mal·pi⭑·aj parazit⭑·oj, ili kun·frap⭑·is kontraŭ⭑ mi si⭑·ajn dent⭑·ojn
; instru⭑·it·a laŭ⭑ la⭑ preciz⭑·a manier⭑·o de⭑ ni⭑·a pra·patr⭑·a leĝ⭑·o ;
tut⭑·an strat⭑·on […] li pov⭑·us plen⭑~pavim⭑·i sol⭑·e per⭑ grand⭑·aj
arĝent⭑·aj mon⭑·er·oj, tamen⭑ tio·n li ne⭑ far⭑·is, li uz⭑·ad·is si⭑·an
mon⭑·on en⭑ ali⭑·a manier⭑·o, kiam⭑ li el·spez⭑·is spes⁽⁺⁾-dek⭑·on, li
ricev⭑·is spes⁽⁺⁾-mil⭑·on re·turn⭑·e ; li rakont⭑·is en⭑ plej⭑ interes⭑·a
manier⭑·o pri⭑ la⭑ fier⭑·aj nord⭑·aj rok³·oj kaj⭑ pri⭑ la⭑ fal⭑-akv⭑·oj,
kiu·j ŝaŭm⭑·ant·e fal⭑·eg·as mal·supr⭑·en kun⭑ bru⭑·o . {kiel⭑·o}
b)
Karakter⭑·o laŭ⭑ kiu aspekt¹·as ag⭑·o: ĉiu tajlor⭑·o hav⭑·as si⭑·an
tranĉ⭑-manier⭑·on ; sur⭑ la⭑ tut⭑·a ter⭑·o est⭑·is unu⭑ lingv⭑·o kaj⭑ unu⭑
parol⭑-manier⭑·o ; li pov⭑·o-sci⭑·is mok⭑-imit⭑·i la⭑ manier⭑·on de⭑
parol⭑·ad·o kaj⭑ de⭑ ir⭑·ad·o de⭑ ĉiu·j hom⭑·oj sur⭑ la⭑ tut⭑·a strat⭑·o ;
ĉiu·j rigard⭑·is li·n en⭑ strang⭑·a manier⭑·o ; ni danc⭑·u laŭ⭑ rus⭑·a
manier⭑·o ; la⭑ manier⭑·o de⭑ don⭑·ad·o pli⭑ valor⭑·as ol⭑ la⭑ don⭑·aĵ·o
mem⭑; iu tip¹·o de⭑ vual⭑·o plen⭑·e kovr⭑·as la⭑ figur⭑·on ek⭑~de⭑ la⭑
kap⭑·--pint⭑·o ĝis⭑ la⭑ pied⭑·--fingr⭑·oj, ali⭑·a nur⭑ la⭑ figur⭑·on sen⭑
vizaĝ⭑·o kaj⭑ man⭑·oj, tri⭑·a nur⭑ la⭑ kap⭑·on kaj⭑ la⭑ harar⁽⁺⁾·on – […]
laŭ⭑ plur⁴·aj divers⭑·aj naci⭑·aj vest⭑-manier⭑·oj . {stil⭑·o} ,
{fason⭑·o}
2.
Ekster⭑·aj form⭑·oj de⭑ {kondut⭑·o} , {sin⁸-ten⭑·ad·o} en⭑ soci³·aj
inter·rilat⭑·oj: teatr⭑-am⭑·ant·o oft⭑·e vizit⭑·as la⭑ teatr⭑·on kaj⭑ ricev⭑·as
baldaŭ⭑ teatr⭑·ajn manier⭑·ojn ; elegant¹·aj, ĝentil⭑·aj manier⭑·oj; montr⭑·u
al⭑ mi, ke⭑ vi kompren⭑·as instru⭑·i al⭑ ili bon⭑·ajn manier⭑·ojn .
manier⭑·ism·o
Pentr⭑+art⭑·a stil⭑·o ital⁸-de·ven⭑·a, influ⭑·a en⭑ Eŭrop⭑·o en⭑ la⭑ 16a jar⭑-cent⭑·o,
favor⭑·ant·a preciz⭑·ajn bild¹·ojn, ne·kutim⭑·ajn kolor⭑·--akord¹·ojn kaj⭑
perspektiv¹·ojn, simbol¹·ajn tem⭑·ojn: manier⭑·o karakteriz¹·iĝ·as per⭑
streb⁶·ad·o al⭑ disting⭑·a manier⭑·o kaj⭑ al⭑ simetri¹·o laŭ⭑ duk⭑+urb⭑·aj
lini⭑·oj, ĝi·n oni oft⭑·e nom⭑·as ankaŭ⭑ mal·fru⭑·a renesanc²·o .
ag⭑-manier⭑·o
Manier⭑·o, kiel⭑ iu ag⭑·as, ĝeneral¹·e aŭ⭑ en⭑ apart⭑·a cirkonstanc⭑·o: se⭑
ili lern⭑·os la⭑ ag⭑-manier⭑·on de⭑ Mi⭑·a popol⭑·o […] tiam⭑ ili est⭑·os
konstru⭑·e aranĝ⭑·it·aj inter⭑ Mi⭑·a popol⭑·o, sed⭑ se⭑ ili ne⭑ aŭskult⭑·os,
tiam⭑ Mi tut⭑·e el·ŝir⭑·os tiu·n popol⭑·on kaj⭑ eksterm⭑·os ĝi·n ; tial⭑ ke⭑ vi
est⭑·as sci⭑·ig·it·aj pri⭑ la⭑ cerb⭑·a stat⭑·o de⭑ sinjor⭑·in·o Herb⭑-en⭑·o […] ŝi⭑·aj
ag⭑-manier⭑·oj ne⭑ vi·n mir⭑·ig·os plu⭑ ; [li] prav⭑·ig·is si⭑·an ag⭑-manier⭑·on
koment⁹·ant·e: mi ne⭑ parol⭑·as kun⭑ tia·j hom⭑·oj ; en⭑ la⭑ fikci⁴·a ŝtat⭑·o
venk⭑·is ne⭑ la⭑ rajt⭑·oj de⭑ honest⭑·aj hom⭑·oj, sed⭑ la⭑ […] korupt³·aj
ag⭑-manier⭑·oj, nom⭑·e de⭑ demokrati⁸·o ; la⭑ reg⭑·ist·ar·o fundament⭑·e ŝanĝ⭑·is
si⭑·an ag⭑-manier⭑·on rilat⭑·e al⭑ tiu ar⭑·o da⭑ etn⁹·aj lingv⭑·oj ; se⭑ vask⁽⁺⁾·a
popol⭑·o ver⭑·e apog⭑·as et⭑·an, laŭ⭑ radikal¹·e sen·de·pen⭑+dent⭑·ism·a mesaĝ⁹·o,
kial⭑ et⭑·a bezon⭑·as tia·jn per·fort⭑·ajn ag⭑-manier⭑·ojn ? {procedur²·o}
ali⭑+manier⭑·e
En⭑ ali⭑·a manier⭑·o, per⭑ ali⭑·aj rimed⭑·oj, per⭑ mal·sam⭑·a metod¹·o: ĉar⭑ li⭑·a
sankt⭑·ec·o ne⭑ konsent⭑·is ced⭑·i Fenici⁽⁺⁾·on al⭑ Asiri⁽⁺⁾·an·oj, vi vol⭑·as
mal·for·tig⁸·i la⭑ ŝtat⭑·on ali⭑+manier⭑·e: dis·pel⭑·ant·e la⭑ dung⭑·it·ojn kaj⭑
kaŭz⭑·ant·e milit⭑·on ĉe⭑ ni⭑·a okcident⭑·a lim⭑·o ; vi do⭑ ne⭑ sci⭑·as, Sar⁽⁺⁾·a,
kiom⭑ valor⭑·as ĉi⭑ tiu pokal⭑·o […] ‐ mi ne⭑ pov⭑·as akcept⭑·i... ‐ […]
sen·senc⭑·aĵ·o!... vi, Sar⁽⁺⁾·a, pag⭑·os al⭑ mi por⭑ ĉi⭑ tiu pokal⭑·o
ali⭑+manier⭑·e […] vir⭑·in·o tiel⭑ bel⭑·a kiel⭑ vi […] ‐ mi ne⭑ pov⭑·as!... ‐
murmur⭑·et·is Sar⁽⁺⁾·a, ne⭑ kaŝ⭑·ant·e abomen⭑·on ; vi parol⭑·us ali⭑+manier⭑·e, se⭑
vi est⭑·us iom⭑ pli⭑ rigard⭑·int·a ĉirkaŭ⭑ vi en⭑ ĉi⭑ tiu mond⭑·o ; kutim⭑·e
oni manipul²·as balot²·il·ojn sed⭑ ĉi⭑-foj⭑·e la⭑ reg⭑·ist·ar·o ali⭑+manier⭑·e
ag⭑·is .
divers⭑+manier⭑·e
Laŭ⭑ mal·sam⭑·a manier⭑·o: divers⭑·aj hom⭑·oj parol⭑·os divers⭑+manier⭑·e ; la⭑
skrib⭑·ist·o kolekt⭑·is ŝton⭑·et·ojn, met⭑·is ili·n divers⭑+manier⭑·e ; ĉiu·n
aper⭑·on, kiu serv⭑·as kiel⭑ objekt⭑·o por⭑ rakont⭑·o, oni pov⭑·as trakt⭑·i
divers⭑+manier⭑·e (vd {perspektiv¹·o^1} , {aspekt¹·o} ) ; al·port⭑·i help⭑·on
al⭑ ĉiu·j, kiu·j bezon⭑·as nov⭑·ajn vort⭑·ojn kaj⭑ ne⭑ vol⭑·as ili·n kre⭑·i ĉiu
arbitr⭑·e kaj⭑ divers⭑+manier⭑·e laŭ⭑ si⭑·a bon⭑~trov⭑·o . {sam⭑+manier⭑·e}
ia+manier⭑·e, en⭑ ia⭑ manier⭑·o, cert⭑·a+manier⭑·e
En⭑ ia⭑ manier⭑·o, per⭑ ia⭑ aŭ⭑ ali⭑·a rimed⭑·o; {iel⭑} : nek⭑ kontraŭ⭑ la⭑
templ¹·o, nek⭑ kontraŭ⭑ Cezar⁽⁺⁾·o mi ia+manier⭑·e ofend⭑·is ; neniu vi·n
tromp⭑·u ia+manier⭑·e, ĉar⭑ nepr⭑·e antaŭ⭑·e okaz⭑·os […] ; [ili] tio·n ne⭑
permes⭑·us, tamen⭑ ne⭑ plor⭑·u, vi ia+manier⭑·e jam⭑ ven⭑·os tie·n, mi⭑·a
am⭑·at·in·o kon⭑·as mal·grand⭑·an mal·antaŭ⭑·an ŝtup⭑·ar·on ; fantazi¹·o kre⭑·is
tiu·n mond⭑·on […] tamen⭑ li sent⭑·as, ke⭑ ĝi en⭑ ia⭑ manier⭑·o est⭑·as tut⭑·e
ver⭑·a ; la⭑ plej⭑ fort⭑·a religi⭑·o […] dev⭑·ig·os ali⭑·ajn cert⭑·a+manier⭑·e
akcept⭑·i du⭑·a+grad⭑·an pozici¹·on .
kia·mani¹·er·e
(demand⭑·a adverb⭑·o)
{Kiel⭑^1} ; per⭑ kiu proced³·o, per⭑ kiu rimed⭑·o aŭ⭑ ag⭑·ad·o: jen⭑
kia·mani¹·er·e ni est⭑·os liber⭑·aj de⭑ vi⭑·a ĵur⭑·o, per⭑ kiu vi ĵur⭑·ig·is ni·n
; dir⭑·u, kia·mani¹·er·e okaz⭑·is tiu mal·bon⭑·aĵ·o ? kia·mani¹·er·e ni re·send⭑·u
ĝi·n sur⭑ ĝi⭑·an lok⭑·on ? kia·mani¹·er·e help⭑·os ni·n ĉi⭑ tiu ? se⭑ mi sci⭑·us,
kia·mani¹·er·e mi pov⭑·as li·n trov⭑·i ; kia·mani¹·er·e vi ven⭑·is en⭑ ni⭑·an
dom⭑·on ? la⭑ hom⭑·o ne⭑ plu⭑ vol⭑·is memor⭑·i, kia·mani¹·er·e li akir⭑·is ili·n,
ne⭑ re·vok⭑·i la⭑ event⁸·ojn, kiu·j kost⭑·is preskaŭ⭑ li⭑·an viv⭑·on .
sam⭑+manier⭑·e
Laŭ⭑ sam⭑·a manier⭑·o: mi ne⭑ vol⭑·as taks⭑·i ĉi⭑ tiu·n dram¹·on, ĉar⭑ mi
sci⭑·as, ke⭑ neniu·j du⭑ hom⭑·oj sam⭑+manier⭑·e koncept²·os ĝi·n ; mi tuj⭑
konsci⭑·iĝ·is, ke⭑ mult⭑·aj krist⭑·an·oj sam⭑+manier⭑·e parol⭑·as pri⭑ Jesu³·o,
kvazaŭ⭑ simpl⭑·e Di⭑·o li est⭑·us ; tranĉ⭑·is sufiĉ⭑·e grand⭑·an
pec⭑·on de⭑ la⭑ trunk⭑·o, for·ig⭑·is ĝi⭑·an intern⭑·aĵ·on, met⭑·is sur⭑ ĝi·n
fojn⭑·an tegment⭑·on, el·labor⭑·is fenestr⭑·et·ojn, pord⭑·on kaj⭑ en⭑·e aranĝ⭑·is
et⭑·an ej⭑·on […], post⭑ dek⭑ du⭑ jar⭑·oj decid⭑·is sam⭑+manier⭑·e
el·labor⭑·i la⭑ du⭑·an kverk⭑·an ej⭑·on nur⭑ iom⭑ pli⭑ et⭑·an .
dir⭑-manier⭑·o, esprim⭑-manier⭑·o
Apart⭑·a vort⭑·a {esprim⭑·o} de⭑ ia+spec⭑·a pens⭑·o; {parol⭑-turn⭑·o} : tia
dir⭑-manier⭑·o tut⭑·e ne⭑ est⭑·as _tre⭑ oft⭑·a_, sed⭑ mal⭑·e escept⭑·a ; eĉ⭑
grand⭑+valor⭑·aj verk⭑·ist·oj fal⭑·is en⭑ la⭑ kapt⭑·il·on, el·las⭑·ant·e
sen·pri·pens⭑·e la⭑ erar⭑·ajn dir⭑-manier⭑·ojn ; tia dir⭑-manier⭑·o est⭑·as tut⭑·e
ne·ebl⭑·a en⭑ la⭑ franc⭑·a lingv⭑·o ; plen⭑·um·iĝ·as la⭑ franc⭑·a dir⭑-manier⭑·o
„ekstrem⭑·oj tuŝ⭑·as unu⭑ la⭑ ali⭑·an” ; [li] kri⭑·is kaj⭑ pro⭑ zorg⭑·o li
forges⭑·is ĉia·n respekt⭑·o-plen⭑·an esprim⭑-manier⭑·on ; laŭ⭑ la⭑ pens⭑-manier⭑·o
de⭑ la⭑ pli·mult⭑·o de⭑ la⭑ lingv⭑·ist·oj la⭑ lingv⭑·o est⭑·as esprim⭑-manier⭑·oj,
kiu·j ebl⭑·ig·as inter·kompren⭑·iĝ·on, post⭑ iom⭑ da⭑ adapt³·iĝ·a temp⭑·o .
est⭑-manier⭑·o
Manier⭑·o kiel⭑ iu aŭ⭑ io est⭑·as, aper⭑·as, si·n (viv)ten⭑·as: natur⭑·a
est⭑-manier⭑·o ; la⭑ baz¹·a noci⁽⁺⁾·o de⭑ „gej⁽⁺⁾·a fier⭑·o“ dir⭑·as ke⭑ neniu hom⭑·o
dev⭑·as hont⭑·i pro⭑ li⭑·a / ŝi⭑·a est⭑-manier⭑·o, sen·konsider⭑·e de⭑ la⭑ seks⭑·o
aŭ⭑ seks⭑·a orient⭑·iĝ·o .
pag⭑-manier⭑·o
Metod¹·o aŭ⭑ rimed⭑·o, form⭑·o per⭑ kiu oni pag⭑·as: ĉirkaŭ⭑ 20% de⭑ la⭑
salajr⭑·oj est⭑·as pag⭑·at·aj „en⭑ kovert⭑·oj” […], la⭑ metod¹·o est⭑·as tre⭑
favor⭑·a por⭑ entrepren⭑·oj, […] dung⭑·it·oj ne⭑ protest¹·as kontraŭ⭑ tia
pag⭑-manier⭑·o ; ĉionfaraj poŝ⭑-telefon¹·oj, kiu·j est⭑·as io ajn⭑
(poŝ⭑-lamp⭑·o, agend⁽⁺⁾·o, termometr¹·o, skan⁹·il·o, eĉ⭑ sekur⁴·a pag⭑-manier⭑·o)
krom⭑ simpl⭑·aj telefon¹·oj {kontant⭑·a} , {ĉek¹·o} , {ĝir⁸·o^1} , {kambi⭑·o}
pens⭑-manier⭑·o
Kutim⭑·a opini⭑·o, rezon¹·o, {vid⭑-punkt⭑·o} de⭑ hom⭑·o aŭ⭑ hom⭑-grup⭑·o pri⭑ iu
tem⭑·o: konserv⭑·u ĝi·n por⭑ ĉiam⭑, ĉi⭑ tiu·n pens⭑-manier⭑·on de⭑ la⭑ kor⭑·o ;
la⭑ pens⭑-manier⭑·o de⭑ la⭑ mal·pi⭑·ul·oj est⭑·as mal·proksim⭑·a de⭑ mi ; la⭑
gard⭑·ist·o plen⭑·e trans·ir⭑·is en⭑ la⭑ person⭑·on kaj⭑ pens⭑-manier⭑·on de⭑ la⭑
leŭtenant⭑·o ; sed⭑ al⭑ li⭑·a kant⭑·ad·o mank⭑·is la⭑ alt⭑·a pens⭑-manier⭑·o, ĉar⭑
la⭑ poet¹·a natur⭑·o mal·aper⭑·is ; kelk⭑·aj viv⭑·is tut⭑·e sol⭑·ec·e […] kaj⭑
hav⭑·is tut⭑·e original¹·an pens⭑-manier⭑·on kaj⭑ strang⭑·ajn kutim⭑·ojn ;
sukces⭑·a organiz¹·ant·o pov⭑·as est⭑·i nur⭑ [...], kiu en·kalkul⭑·as la⭑
hom⭑·an sin⁸-ten⭑·on, la⭑ hom⭑·an pens⭑-manier⭑·on, la⭑ hom⭑·an anim⭑-stat⭑·on .
skrib⭑-manier⭑·o
1.
{Skrib⭑-karakter⭑·o} , skrib⭑-stil⭑·o: la⭑ kovert⭑·o est⭑·is sur·skrib⭑·it·a per⭑
jun⭑·ec·e ne·stabil⁹·a, kvazaŭ⭑ infan⭑·ec·a skrib⭑-manier⭑·o ; rimark⭑·ind·e, la⭑
skrib⭑-manier⭑·o debofronta est⭑·is sek⭑·a, rigid⭑·a, tro⭑ „traduk⭑·it·a“ ;
dat⭑·oj mank⭑·as, sed⭑ la⭑ mal·sam⭑·aj ink⭑-kolor⭑·o kaj⭑ skrib⭑-manier⭑·o pruv⭑·as,
ke⭑ ĝi est⭑·is skrib⭑·it·a en⭑ mal·sam⭑·aj temp⭑·oj .
2.
Manier⭑·o aranĝ⭑·i skrib⭑·on (ortografi¹·aj konvenci²·oj, skrib⭑·a sistem⭑·o
ktp): dis⭑·a, kun⭑·a, minuskl⁹·a skrib⭑-manier⭑·o; li send⭑·is leter⭑·ojn en⭑
ĉiu·jn land⭑·ojn de⭑ la⭑ reĝ⭑·o, en⭑ ĉiu·n land⭑·on laŭ⭑ ĝi⭑·a skrib⭑-manier⭑·o
kaj⭑ al⭑ ĉiu popol⭑·o en⭑ ĝi⭑·a lingv⭑·o ; sed⭑, se⭑ vi dezir⭑·as anstataŭ⭑·ig·i
la⭑ super·sign⭑·on en⭑ ĉ kaj⭑ ŝ, vi nepr⭑·e dev⭑·as anstataŭ⭑·ig·i ĝi·n ankaŭ⭑
en⭑ ĵ, ĥ kaj⭑ ĝ, ĉar⭑ […] uz⭑·ad·o de⭑ ia⭑ skrib⭑-manier⭑·o miks⭑·it·a est⭑·us
jam⭑ arbitr⭑·aĵ·o kaj⭑ konduk⭑·us al⭑ ĥaos⭑·o .
viv⭑-manier⭑·o
Kutim⭑·a aranĝ⭑·o de⭑ ies⭑ viv⭑·ad·o: vi iam⭑ aŭd⭑·is pri⭑ mi⭑·a est⭑·int·a
viv⭑-manier⭑·o en⭑ Jud³·ism·o, ke⭑ mi fort⭑·e persekut⭑·is la⭑ eklezi¹·on de⭑ Di⭑·o
kaj⭑ ĝi·n atak⭑·is ; tio est⭑·is viv⭑-manier⭑·o cert⭑·e ne⭑ konform⭑·a al⭑ la⭑
regul⭑·oj de⭑ la⭑ higien¹·o, kaj⭑ tamen⭑ la⭑ stri⭑·oj de⭑ mal·san⭑·ec·a flav⭑·o
mal·aper⭑·is de⭑ la⭑ vizaĝ⭑·o ; ambaŭ⭑ sinjor⭑·in·oj montr⭑·is al⭑ spekt⁹·ant·oj
san⭑·an, modest⭑·an sed⭑ feliĉ⭑·an viv⭑-manier⭑·on, kiu perd⭑·iĝ·as en⭑ la⭑ nun⭑·a
soci³·o ; plej⭑ mod⭑·a viv⭑-manier⭑·o de⭑ la⭑ nun·temp⭑·aj japan⁹·aj jun⭑·ul·oj ;
oni pov⭑·as vetur⭑·i ŝip⭑·e aŭ⭑ aviad⁵·il·e al⭑ la⭑ ar⭑·an-insul⭑·oj, kie
konserv⭑·iĝ·is en⭑ plej⭑ pur⭑·a form⭑·o la⭑ tradici¹·a viv⭑-manier⭑·o kaj⭑ la⭑
gael¹⁰·a lingv⭑·o .
tia·mani¹·er·e
{Tiel⭑^1} ag⭑·ant·e, per⭑ tia far⭑·o aŭ⭑ aranĝ⭑·o: li de·romp⭑·is la⭑ roz⭑·on,
prem⭑-plat⭑·ig·is ĝi·n en⭑ libr⭑·o kaj⭑ for·port⭑·is ĝi·n tia·mani¹·er·e kun⭑ si ;
en⭑ la⭑ tag⭑·o de⭑ en·ter⭑·ig·o de⭑ si⭑·a patr⭑·in·o ŝi ricev⭑·is la⭑ ruĝ⭑·ajn ŝu⭑·ojn
[…], por⭑ funebr⭑·o ili cert⭑·e est⭑·is ne⭑ tre⭑ konven⭑·aj, sed⭑ ŝi ja⭑ ne⭑
hav⭑·is ali⭑·ajn, kaj⭑ tial⭑ ŝi met⭑·is ili·n sur⭑ si⭑·ajn nud⭑·ajn pied⭑·et·ojn
kaj⭑ tia·mani¹·er·e ir⭑·is post⭑ la⭑ mizer⭑·a ĉerk⭑·o ; tia·mani¹·er·e ĉio tio
solv⭑·iĝ·os ; la⭑ apr⭑·o tia·mani¹·er·e akcept⭑·is ili·n kelk⭑+foj⭑·e, ke⭑ ili
tut⭑·e ne⭑ dezir⭑·is renkont⭑·i ĝi·n ; aranĝ⭑·i tia·mani¹·er·e, ke⭑ la⭑ estr⭑·ar·o
vid⭑·u mi⭑·an fervor⭑·on kaj⭑ est⭑·u kontent⭑·a ?
bon⭑·aj manier⭑·oj, elegant¹·aj manier⭑·oj, ĝentil⭑·aj manier⭑·oj
{Bon⭑~ton⭑·o} : amik⭑·oj nom⭑·is li·n „baron¹·o“ pro⭑ li⭑·a trankvil⭑·a
sin⁸-ten⭑·ad·o kaj⭑ ĝentil⭑·aj manier⭑·oj ; la⭑ lul⭑·il·o de⭑ la⭑ konstru⭑·ist·o
est⭑·is star⭑·int·a nur⭑ en⭑ mal·grav⭑·a kaban²·o, sed⭑ nobel⭑·aj mor⭑·oj kaj⭑
nobel⭑·aj manier⭑·oj li·n disting⭑·is ; ĝentil⭑·a kaj⭑ bon⭑+manier⭑·a, sed⭑
sin⁸-de·ten⭑·a kaj⭑ sin⁸+gard⭑·a ; tiam⭑ ĝi de·nov⭑·e ek·kant⭑·is per⭑ si⭑·a dolĉ⭑·a,
en·sorĉ⭑·ant·a voĉ⭑·o, „ĉi⭑ tio est⭑·as la⭑ plej⭑ elegant¹·a manier⭑·o, por⭑
akir⭑·i al⭑ si favor⭑·on,“ dir⭑·is la⭑ sinjor⭑·in·oj ĉirkaŭ⭑·e ; etiket³·o
est⭑·as ar⭑·o de⭑ regul⭑·oj, norm²·oj, ekster⭑·aj manier⭑·oj en⭑ mon⭑+dun⁽⁺⁾·um·o,
nom⭑·it·aj ankaŭ⭑ bon⭑·aj manier⭑·oj. .
{etiket³·o}
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.62 2024/01/25 20:10:34 ]
__________________________________________________________________