vidu ankaŭ la klarigojn
Manĵusr⁽⁺⁾·/·o

Manĵusr⁽⁺⁾·o

          Iu el la {bodisatv⁽⁺⁾·o} j, simbol¹·o de {saĝ·o} kaj {en·lum·iĝ·o} :
          meti·ist·o: „konsent·it·e! mi far·u Manĵusr⁽⁺⁾·on, kiu gard·os vi·n en viv·o
          kaj post·mond·o“ ; antaŭ la statu¹·o de Manĵusr⁽⁺⁾·o [li] absorb³·iĝ·is en
          si·a cit·ad·o de sutr⁽⁺⁾·o .

   [artikol-versi⁹·o:]
     __________________________________________________________________