vidu ankaŭ la klarigojn
mantil⁽⁺⁾·/·o

mantil⁽⁺⁾·o

          Punt·a {kovr·o-tuk·o} kovr·ant·a kap·on kaj ŝultr·ojn, popular²·a ĉe
          hispan-in·oj ĝis en la 19a jar-cent·o: la butik·ist·o pren·is si·ajn
          valor·ajn paper·ojn kaj la serv·ist·in·o si·an silk·an mantil⁽⁺⁾·on, kiu·n
          ŝi·aj rimed·oj permes·is al ŝi aĉet·i ; Mari·o en·ven·as […] Ludovik·in·o
          de·met·as al ŝi la mantil⁽⁺⁾·on . {kap-tuk·o} , {ŝal·o} , {skarp·o^1}

          Rim.: En unu verk·o aper·as la form·oman-tili·o“: ĵet·int·e rapid·e
          man-tili·on sur si·an kap·on, la markiz¹-in·o mal·supr·en~ir·is en la
          park·on .

   [artikol-versi⁹·o: 1.22 2024/02/11 12:33:47 ]
     __________________________________________________________________