maten⭑·/·o

maten⭑·o

          La⭑ unu⭑·a part⭑·o de⭑ la⭑ {tag⭑·o} , kiu sekv⭑·as la⭑ nokt⭑·on: dorm⭑·i ĝis⭑ la⭑
          maten⭑·o ; kiam⭑ ek·lum⭑·is la⭑ maten⭑·o, oni for·send⭑·is la⭑ hom⭑·ojn ; Bon⭑·an
          maten⭑·on ! kiam⭑ far⭑·iĝ·is maten⭑·o kaj⭑ la⭑ infan⭑·oj lev⭑·iĝ·is ; la⭑ ruĝ⭑·o
          de⭑ la⭑ maten⭑·o ricev⭑·ad·is ĉiam⭑ pli⭑ brul⭑·ant·an kolor⭑·on ; la⭑ sekv⭑·ant·an
          maten⭑·on Johan⭑·o kaj⭑ li⭑·a voj⭑-kamarad⭑·o dir⭑·is adiaŭ⭑ al⭑ ĉiu·j ; est⭑·is
          Pask⭑·a maten⭑·o, la⭑ sonor⭑·il·oj sonor⭑·is ; en⭑ la⭑ Krist⭑+nask⭑·a maten⭑·o […]
          la⭑ vent⭑·eg·o kviet⭑·iĝ·is ; la⭑ rest⭑·on de⭑ la⭑ maten⭑·o la⭑ detektiv⁹·o
          pas⭑·ig·is serĉ⭑·ant·e konfirm⭑·on de⭑ fakt¹·oj ; la⭑ lekci³·oj okaz⭑·is en⭑ la⭑
          maten⭑·oj kaj⭑ la⭑ praktik⭑·aj ekzerc⭑·oj post·tag⭑-mez⭑·e ; mi pas⭑·ig·as la⭑
          maten⭑·on en⭑ mi⭑·a ĉambr⭑·o, leg⭑·as kaj⭑ lern⭑·as iom⭑·et·e ; la⭑ tut⭑·an
          maten⭑·on ambaŭ⭑ gast⭑·oj labor⭑·is en⭑ la⭑ legom⭑-ĝarden⭑·o help⭑·ant·e la⭑
          mastr⭑·on ; pel⭑·i tag⭑·ojn sen⭑ afer⭑·o de⭑ maten⭑·o al⭑ vesper⭑·o ; vesper⭑·o
          lac⭑·ig·as, maten⭑·o freŝ⭑·ig·as .

          Rim.: Atent⭑·u, ke⭑ laŭ⭑ kultur¹·o kaj⭑ geografi⭑·a situ⁸·o, maten⭑·o pov⭑·as
          hav⭑·i tre⭑ divers⭑·ajn lim⭑·ojn. En⭑ kelk⭑·aj kultur¹·oj ĝi est⭑·as la⭑ tut⭑·a
          temp⭑·o inter⭑ nokt⭑·o-mez⭑·o kaj⭑ tag⭑-mez⭑·o. En⭑ ali⭑·aj kultur¹·oj ĝi est⭑·as la⭑
          temp⭑·o inter⭑ sun⭑+lev⭑·iĝ·o kaj⭑ tag⭑-mez⭑·o, kio evident¹·e ne⭑ funkci¹·as
          proksim⭑·e de⭑ la⭑ polus⭑·oj. Ali⭑+lok⭑·e ĝi komenc⭑·iĝ·as, kiam⭑ kutim⭑·e hom⭑·oj
          ĉes⭑·as dorm⭑·i kaj⭑ fin⭑·iĝ·as kiam⭑ ili komenc⭑·as si⭑·an tag⭑·an labor⭑·on, do⭑
          la⭑ temp⭑·o inter⭑ nokt⭑·o kaj⭑ antaŭ·tag⭑-mez⭑·o.
          {vesper⭑·o} {antaŭ·tag⭑-mez⭑·o} , {krepusk⭑·o} {maten⭑-manĝ⭑·o}

maten⭑·i

   (ntr)

          Est⭑·i maten⭑·a temp⭑·o: maten⭑·as, vesper⭑·as ― kaj⭑ tag⭑·o mal·aper⭑·as .

maten⭑·iĝ·i

          Ek·est⭑·i maten⭑·o; {komenc⭑·iĝ·i} (pri⭑ hel⭑·a tag⭑·o): maten⭑·iĝ·is, trumpet⭑·is
          lign⭑·a korn⭑·o de⭑ la⭑ paŝt⭑·ist·o ; kiam⭑ maten⭑·iĝ·is, li est⭑·is vek⭑·it·a de⭑
          mal·laŭt⭑·a ronkado ; kiam⭑ maten⭑·iĝ·is, li⭑·a mal·fort⭑·ec·o est⭑·is tia, ke⭑
          li fal⭑·is sur⭑ apog⭑-seĝ⭑·on ; jam⭑ maten⭑·iĝ·is, kiam⭑ la⭑ el·ĉerp⭑·iĝ·o de⭑ mi⭑·a
          fort⭑·o mi·n dron⭑·ig·is en⭑ dorm⭑·on .

maten⭑·iĝ·o

          Temp⭑·o, kiam⭑ est⭑·iĝ·as maten⭑·o, temp⭑·o de⭑ maten⭑·a {krepusk⭑·o} : antaŭ⭑
          la⭑ maten⭑·iĝ·o ni li·n mort⭑·ig·os ; la⭑ lamp⭑·o rest⭑·is ne·esting⭑·it·a ĝis⭑ la⭑
          maten⭑·iĝ·o ; long⭑·aj soci³·aj nokt⭑·oj ĝis⭑ preskaŭ⭑ maten⭑·iĝ·o .

maten⭑-ruĝ⭑·o

          Maten⭑·a temp⭑·o, kiam⭑ la⭑ sun⭑·o ruĝ⭑·ig·as la⭑ ĉiel⭑·on; {aŭror⁽⁺⁾·o} : baldaŭ⭑
          la⭑ maten⭑-ruĝ⭑·o verŝ⭑·os si⭑·an kolor⭑·on sur⭑ la⭑ mar⭑·on ; ili for·liber⭑·ig·is
          ŝi·n, kiam⭑ lev⭑·iĝ·is la⭑ maten⭑-ruĝ⭑·o ; jam⭑ mi ek·vid⭑·as maten⭑-ruĝ⭑·on, la⭑
          tag⭑·iĝ·on de⭑ nov⭑·a glor⭑·a epok⭑·o ; Fernand⁽⁺⁾·o [est⭑·is] re·far⭑·iĝ·int·a tia,
          kia li est⭑·is en⭑ la⭑ maten⭑-ruĝ⭑·o de⭑ ili⭑·aj am⭑-rilat⭑·oj . {sun⭑+lev⭑·iĝ·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.113 2024/01/25 20:10:35 ]
     __________________________________________________________________