matur⭑·/·a

matur⭑·a

   1.
          Ating⭑·int·a si⭑·an plen⭑·an kresk⭑·ad·on, fort⭑·on, kapabl⭑·on aŭ⭑ taŭg⭑·ec·on:
          infan⭑·o ne⭑ est⭑·as matur⭑·a hom⭑·o ; aper⭑·is sur⭑ [la⭑ branĉ⭑·o] ber⭑·ar·oj kun⭑
          matur⭑·aj ber⭑·oj ; fi·garb⭑·oj kun⭑ matur⭑·aj frukt⭑·oj ; ĉarm⭑·a aven⭑·o! […]
          matur⭑·a ĝi aspekt¹·as kiel⭑ tut⭑·a amas⭑·o da⭑ mal·grand⭑·aj flav⭑·aj kanari⭑·oj
          sur⭑ unu⭑ branĉ⭑·o ; bel⭑·a kaj⭑ matur⭑·a knab⭑·in·o ; la⭑ matur⭑·a bel⭑·ec·o de⭑
          vir⭑·in·o jam⭑ preter⭑ la⭑ fru⭑·aj jar⭑·oj de⭑ jun⭑·ul·a ĉarm⭑·o ; ne⭑ sol⭑·e la⭑
          infan⭑·oj leg⭑·as kun⭑ plezur⭑·o la⭑  'ajn fabel⭑·ojn, ankaŭ⭑ la⭑
          matur⭑·aj hom⭑·oj ŝat⭑·as ili·n ; matur⭑·a embri⭑·o, kiu prem⭑·e postul⭑·as
          si⭑·an nask⭑·iĝ·on ; en⭑ la⭑ jar⭑·oj matur⭑·aj tiu ide⭑·o akir⭑·is ĉe⭑ li ĉiam⭑
          pli⭑ grav⭑·an rol¹·on ; aĝ⭑·o tro⭑ matur⭑·a ne⭑ est⭑·as plezur⭑·a .
          {plen⭑+kresk⭑·a}

   2.
          Plen⭑·e esplor⭑·it·a, pro·vit⁸·a, fin⭑-stud¹·it·a: la⭑ tekst⭑·o definitiv¹·a est⭑·os
          fiks¹·it·a nur⭑ iam⭑ post⭑·e, post⭑ matur⭑·a komun⭑·a inter·konsil⭑·iĝ·o ; ni
          dev⭑·as tio·n ĉi⭑ far⭑·i ne⭑ facil⭑+anim⭑·e, sed⭑ nur⭑ […] post⭑ matur⭑·a
          pri·juĝ⭑·ad·o ; en⭑ efektiv⭑·ec·o [tio] post⭑ pli⭑ matur⭑·a pri·pens⭑·o
          montr⭑·iĝ·us ebl⭑·e nur⭑ kiel⭑ mal·pli·bon⭑·ig·o ; mal·util⭑·i al⭑ si per⭑ ia⭑ ne⭑
          sufiĉ⭑·e matur⭑·a dekret¹·o ; matur⭑·a el·pro·vad³·o ; [t]iam⭑ la⭑ plej⭑ grand⭑·a
          part⭑·o de⭑ la⭑ nov⭑·aj vort⭑·oj est⭑·os jam⭑ tut⭑·e matur⭑·a . {detal⭑·a^1} ,
          {fund⭑·a^2} , {profund⭑·a^3}

matur⭑·ec·o

          Stat⭑·o de⭑ io aŭ⭑ iu matur⭑·a: unu⭑·a frukt⭑·o sur⭑ la⭑ fi·garb⭑·o en⭑ la⭑
          komenc⭑·o de⭑ ĝi⭑·a matur⭑·ec·o ; atest⭑·o pri⭑ matur⭑·ec·o ( {abiturient⁴·a
          ekzamen⭑·o} ; pruv⭑·o, ke⭑ iu est⭑·as matur⭑·a) ; konserv⭑·u bon⭑·e la⭑
          don⭑·it·an sem⭑·on […] ĝis⭑ la⭑ temp⭑·o de⭑ matur⭑·ec·o ; ankoraŭ⭑ est⭑·is plen⭑·a
          somer⭑·o, sed⭑ la⭑ matur⭑·iĝ·o kaj⭑ matur⭑·ec·o vek⭑·is sent⭑·et·on pri⭑ flav⭑·iĝ·o
          kaj⭑ dis·fal⭑·o ; la⭑ matur⭑·ec·o de⭑ ni⭑·a afer⭑·o est⭑·as jam⭑ tut⭑·e ekster·dub⭑·a
          ; plur⁴·aj infan⭑·oj en⭑ plen⭑+aĝ⭑·ul·a kun·ven⭑·o hav⭑·as nenia·n signif⭑·on por⭑
          la⭑ aĝ⭑·a matur⭑·ec·o de⭑ la⭑ aŭskult⭑·ant·oj, sed⭑ ĉe·est⭑·o de⭑ kelk⭑·aj
          el·star⭑·aj person⭑·oj pov⭑·as tre⭑ alt⭑·ig·i la⭑ tut⭑·an nivel⭑·on .

matur⭑·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i matur⭑·a, konduk⭑·i al⭑ plen⭑·a dis·volv⭑·iĝ·o: ni dev⭑·as precip⭑·e en⭑ ni⭑·a
          jun⭑·ec·o hav⭑·i eduk⭑·ist·ojn, kiu·j instru⭑·as kaj⭑ matur⭑·ig·as ni·n por⭑ la⭑
          aŭtun⭑·a viv⭑·o ; la⭑ fi·garb⭑·o jam⭑ matur⭑·ig·as si⭑·ajn frukt⭑·et·ojn ; jen⭑
          ek·flor⭑·is la⭑ baston⭑·o […] kaj⭑ ĝi el·ir⭑·ig·is burĝon⭑·ojn kaj⭑ don⭑·is
          flor⭑·ojn kaj⭑ matur⭑·ig·is migdal⭑·ojn ; oni pov⭑·is rimark⭑·i tiu·n sam⭑·an
          serioz⭑·an kor⭑·ec·on, kiu·n ĉe⭑ ŝi⭑·a pli⭑ mal·jun⭑·a frat⭑·in·o la⭑ sen·patr⭑·in·e
          tra·viv⭑·it·a jun⭑·ec·o jam⭑ long⭑·e matur⭑·ig·is .

matur⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Iĝ⭑·i matur⭑·a: tut⭑·e matur⭑·iĝ·is [la⭑] vin⭑-ber⭑·oj ; la⭑ tag⭑·oj matur⭑·iĝ·is
          por⭑ li⭑·a supr⭑·en~akcept⭑·o ; la⭑ gren⭑·o el·kresk⭑·is, kaj⭑ fin⭑·e matur⭑·iĝ·is ;
          li⭑·a vizaĝ⭑·o matur⭑·iĝ·is kaj⭑ port⭑·as esprim⭑·on tut⭑·e propr⭑·e~kvalit¹·an ;
          tiel⭑ matur⭑·iĝ·is en⭑ mi la⭑ konsci⭑·o, ke⭑ mi tamen⭑ dev⭑·as serĉ⭑·i
          labor⭑·on, ĉar⭑ la⭑ neni⭑-farad⁽⁺⁾·o ne⭑ est⭑·as long⭑·e toler⭑·ebl·a ; pas⭑·os
          ankoraŭ⭑ tre⭑ kaj⭑ tre⭑ mult⭑·e da⭑ jar⭑·oj, antaŭ⭑ ol⭑ la⭑ reg⭑·ist·ar·oj
          trov⭑·os la⭑ demand⭑·on de⭑ lingv⭑·o inter·naci⭑·a sufiĉ⭑·e matur⭑·iĝ·int·a .

mol⭑~matur⭑·a

          Mol⭑·iĝ·int·a kaj⭑ du⭑·on·e putr⭑·iĝ·ant·a pro⭑ tro·matur⭑·ec·o.

tro·matur⭑·a

          Pas⭑·int·a trans⭑ la⭑ stat⭑·on de⭑ normal¹·a matur⭑·ec·o: est⭑·as plej⭑ perfekt⭑·a
          lign⭑·o, li dir⭑·is, sed⭑ se⭑ la⭑ arb⭑·oj star⭑·os ankoraŭ⭑ iom⭑ da⭑ temp⭑·o,
          ili far⭑·iĝ·os tro·matur⭑·aj ; ankaŭ⭑ mi komenc⭑·as far⭑·iĝ·i tro·matur⭑·a, mi⭑·a
          fil⭑·o pov⭑·os pri·zorg⭑·i la⭑ arb⭑·ar·on, kiam⭑ li⭑·a temp⭑·o ven⭑·os ; por⭑ pov⭑·i
          produkt⭑·i ĝi·n [Tokaj⁽⁺⁾-vin⭑·on], vin⭑-ber⭑·ojn oni dev⭑·as rikolt⭑·i tre⭑
          mal·fru⭑·e (kutim⭑·e en⭑ novembr⁽⁺⁾·o), kiam⭑ vin⭑-ber⭑·oj est⭑·as jam⭑
          tro·matur⭑·aj, kun·prem⭑·iĝ·int·aj kaj⭑ sek⭑·iĝ·int·aj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.39 2024/01/25 20:10:35 ]
     __________________________________________________________________