medol⁴·/·o

medol⁴·o

   1.
          Mol⭑·a kaj⭑ gras⭑·a substanc²·o en⭑ intern⭑·o de⭑ ost⭑·oj, en⭑ kiu gener⁽⁺⁾·iĝ·as
          sang⭑·o-ĉel⭑·oj, {ost⭑·o-cerb⭑·o} : li⭑·aj ost⭑·oj est⭑·as satur⭑·it·aj de⭑ medol⁴·o ;
          la⭑ vort⭑·o de⭑ Di⭑·o est⭑·as […] pli⭑ akr⭑·a ol⭑ ĉia glav⭑·o du⭑+tranĉ⭑·a, kaj⭑
          penetr⭑·ant·a ĝis⭑ […] medol⁴·o ; tre⭑ danĝer⭑·a mal·san⭑·o, kiu atak⭑·as la⭑
          medol⁴·on, sang⭑·on, hepat⭑·on, lien⭑·on ; kurac⭑·ist·oj el⭑ Berlin⭑·o
          trans·plant⭑·is al⭑ li ĉel⭑·ojn de⭑ la⭑ medol⁴·o de⭑ san⭑·a person⭑·o, kiu
          est⭑·is ankaŭ⭑ genetik⁽⁺⁾·e rezist⁴·a al⭑ HIV ; sed⭑ li cert⭑·e iam⭑ vek⭑·iĝ·os,
          ĉar⭑ la⭑ Dan⁸·o  hav⭑·as medol⁴·on en⭑ la⭑ ost⭑·oj (est⭑·as energi⭑·a
          kaj⭑ kuraĝ⭑·a); la⭑ medol⁴·o de⭑ li⭑·aj ost⭑·oj glaci⭑·iĝ·is . (Kp {ŝton⭑·iĝ·i^2}
          , {paraliz⭑·i^2} ) {kern⭑·o} , {suk⭑·o} .

   2.
          Mol⭑·a spong⭑·ec·a mal·pez⭑·a substanc²·o en⭑ la⭑ intern⭑·o de⭑ trunk⭑·o kaj⭑
          branĉ⭑·oj de⭑ la⭑ du⭑+kotiledon⁽⁺⁾·aj veget⭑·aĵ·oj: sambuk⭑·a medol⁴·o; la⭑ hak⭑·il·o
          hak⭑·is profund⭑·e en⭑ la⭑ medol⁴·on, la⭑ arb⭑·o kun⭑ ĝem⭑·o fal⭑·is sur⭑ la⭑
          ter⭑·on .

   3.
          Kern⭑·o, esenc⭑·o, plej⭑·a grav⭑·aĵ·o: tir⭑·i la⭑ medol⁴·on el⭑ teori⭑·o, verk⭑·o;
          du⭑ aks⭑·oj konsist⭑·ig·is la⭑ politik¹·an medol⁴·on de⭑ la⭑ dekstr⭑·a
          reg⭑·ist·ar·o .

ĝis·medol⁴·a

          {Ĝis·ost⭑·a} : ĝis·medol⁴·a mal·fid⭑·o ; mi […] ne⭑ est⭑·as ĝis·medol⁴·a
          opon⁸·ant·o al⭑ re·form⭑·oj .

spin⭑·a medol⁴·o

          {Mjel⁽⁺⁾·o} : la⭑ virus⁹·oj el⭑ la⭑ epiteli⁽⁺⁾·o de⭑ la⭑ intest⭑·ar·o penetr⭑·as la⭑
          sang⭑·on, de⭑ kie ili ating⭑·as la⭑ antaŭ⭑·ajn korn⭑·ojn de⭑ la⭑ spin⭑·a
          medol⁴·o kaj⭑ la⭑ cerebron .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.34 2024/01/25 20:10:35 ]
     __________________________________________________________________