vidu ankaŭ la klarigojn
merkred·/·o

merkred·o

          La {tag·o} de la {semajn·o} inter mard·o kaj ĵaŭd·o: for·manĝ·is en
          merkred·o, ne serĉ·u en vendred·o ; merkred·on mi kant·os, kaj, se vi
          hav·as temp·on, mi send·os al vi bilet³·on ; la plen~kun·sid·o […]
          fin·iĝ·is pli fru·e ol plan·it·e, jam je merkred·o, la 27a de
          septembr⁽⁺⁾·o, kaj la ĵaŭd·o est·is dediĉ·it·a al gazet·ar·aj konferenc²·oj
          ; la ekspozici·o est·as mal·ferm·it·a […] merkred·e ĝis la 9a vesper·e
          ; dum merkred·a maten·o en Pariz·o .

Cindr·a Merkred·o, Cindr·o-merkred·o

          En la okcident·a krist·an·ism·o, la merkred·o je 46 tag·oj antaŭ·ant·a
          Pask·on, la unu·a tag·o de la {Grand·a Fast·o} okcident·a. la
          okcident·aj (t. e. latin⁽⁺⁾·aj) katolik¹·oj celebr⁽⁺⁾·as ankoraŭ la cindr·an
          merkred·on, kiam pastr·o mark·as per cindr·o kruc·on sur la frunt·o de
          kred·ant·oj, kiel simbol¹·o de memor·o, ke oni mort·os kaj oni ·os
          cindr·o .

          Rim.: La nom·o ven·as de la rom⁽⁺⁾-katolik¹·a kutim·o, en·konduk·it·a sub
          pap·o Gregori⁽⁺⁾·o la Grand·a, met·i tiu+tag·e cindr·on sur la frunt·on de
          la pent·o-far·ant·oj.

   [artikol-versi⁹·o: 1.52 2024/01/25 20:10:36 ]
     __________________________________________________________________