vidu ankaŭ la klarigojn
met⭑·/·i
met⭑·i
(tr)
1.
Trans·ig⭑·i en⭑ difin⭑·it·an lok⭑·on; far⭑·i ke⭑ iu, io est⭑·u ie.
a)
Trans·ig⭑·i al⭑ fizik⭑·a lok⭑·o: met⭑·i manĝ⭑·il·ar·on sur⭑ la⭑ tabl⭑·on,
vinagr⭑·on en⭑ salat⭑·on, paper⭑·on en⭑ si⭑·an poŝ⭑·on; met⭑·i korp⭑·on en⭑
la⭑ ter⭑·on ; met⭑·i ŝtel⭑·ist·on en⭑ mal·liber⭑·ej·on ; met⭑·i gard⭑·ist·on
ĉe⭑ la⭑ pord⭑·on; met⭑·i si⭑·an ĉapel⭑·on sur⭑ la⭑ kap⭑·on ; met⭑·i si⭑·an
sub·skrib⭑·on al⭑ kontrakt⭑·o; si·n met⭑·i sur⭑ la⭑ genu⭑·ojn ; la⭑ tut⭑·a
dom⭑·an·ar·o hav⭑·is tre⭑ mult⭑·e da⭑ labor⭑·ad·o, por⭑ ĉio·n met⭑·i en⭑
bon⭑·an ord⭑·on .
b)
Trans·ig⭑·i al⭑ funkci¹·o, al⭑ abstrakt¹·a lok⭑·o: met⭑·i var⁴·ojn sur⭑ la⭑
merkat⁴·on, mon⭑·on en⭑ entrepren⭑·on ( {lok⭑·um·i} ); met⭑·i iu·n sur⭑
la⭑ tron⭑·on; met⭑·i (prezent⭑·i) mal·grand⭑·an […] demand⭑·on ; met⭑·i
plend⭑·on kontraŭ⭑ li pro⭑ ofend⭑·o ; met⭑·i la⭑ tut⭑·an kulp⭑·on sur⭑
iu·n; sur⭑ la⭑ Etern⭑·ul·on, mi met⭑·is mi⭑·an fid⭑·on ; feliĉ⭑·a est⭑·as
la⭑ hom⭑·o, kiu met⭑·is si⭑·an esper⭑·on sur⭑ la⭑ Etern⭑·ul·on ; met⭑·i
atent⭑·on al⭑ la⭑ ofic⭑·aj lok⭑·oj ; ni dev⭑·as met⭑·i atent⭑·on sur⭑ la⭑
last⭑·an jar⭑·on de⭑ la⭑ cent⭑-jar⭑·o ; met⭑·int·e atent⭑·on sur⭑ la⭑
raport⭑·on de⭑ la⭑ komisi⭑·o ; vi met⭑·is ĝoj⭑·on en⭑ mi⭑·an kor⭑·on ;
met⭑·i ord⭑·on en⭑ si⭑·an parol⭑·ad·on, lim⭑·on al⭑ si⭑·a ambici¹·o; met⭑·i
fin⭑·on al⭑ ĉiu·j mal·kompren⭑·iĝ·oj kaj⭑ disput⭑·oj ; met⭑·i fin⭑·on al⭑
ili⭑·a sin⁸-miks⭑·ad·o en⭑ la⭑ regn⭑·an pov⭑·on ; met⭑·i fin⭑·on al⭑ ĉiu·j
suspekt⭑·oj kaj⭑ mal·ĝust⭑·aj fam⭑·oj .
2.
Trans·ig⭑·i en⭑ difin⭑·it·an stat⭑·on, ig⭑·i ...a: met⭑·i iu·n en⭑ embaras⭑·on,
mizer⭑·on; met⭑·i iu·n aŭ⭑ io·n en⭑ danĝer⭑·on ; met⭑·i viand⭑·on en⭑ pec⭑·et·ojn;
met⭑·i Esperant⭑·on je⭑ la⭑ serv⭑·o, je⭑ la⭑ dispon⭑·o de⭑ ĉiu·j popol⭑·oj; met⭑·i
io·n en⭑ forges⭑·on.
al·met⭑·i
(tr)
Met⭑·i al⭑; al·don⭑·e met⭑·i: al·met⭑·i plum⭑·ojn al⭑ ĉapel⭑·o; al⭑ tiu antaŭ·tim⭑·o
si·n al·met⭑·is ali⭑·a pli⭑ grav⭑·a; li pren⭑·is kaj⭑ met⭑·is la⭑ atest⭑·on en⭑ la⭑
kest⭑·on, kaj⭑ al·met⭑·is la⭑ stang⭑·ojn al⭑ la⭑ kest⭑·o kaj⭑ sur·met⭑·is la⭑
ferm⭑·o-plat⭑·on sur⭑ la⭑ kest⭑·on supr⭑·e ; iom⭑ for·ŝov⭑·int·e la⭑
pord⭑·o-kurten⭑·on, [li] al·met⭑·is la⭑ orel⭑·on al⭑ la⭑ pord⭑·o ; [li] al·met⭑·is
si⭑·an man⭑·on al⭑ la⭑ buŝ⭑·o ; [li] al·met⭑·is si⭑·an buŝ⭑·on al⭑ li⭑·a buŝ⭑·o kaj⭑
si⭑·ajn okul⭑·ojn al⭑ li⭑·aj okul⭑·oj kaj⭑ si⭑·ajn man⭑·ojn al⭑ li⭑·aj man⭑·oj ; la⭑
ambaŭ⭑ man⭑·ojn ŝi al·met⭑·is kruc⭑·e al⭑ la⭑ brust⭑·o .
antaŭ·met⭑·i
(tr)
{Prezent⭑·i ^1} : la⭑ paĝi⭑·oj antaŭ·met⭑·is al⭑ li konfit⭑·aĵ·on kaj⭑
spic⭑·o-nuks⭑·ojn ; prezent⭑·u vi⭑·an juĝ⭑-afer⭑·on, dir⭑·as la⭑ Etern⭑·ul·o,
antaŭ·met⭑·u vi⭑·ajn argument⭑·ojn, dir⭑·as la⭑ Reĝ⭑·o de⭑ ;
antaŭ·met⭑·i la⭑ kondiĉ⭑·on, ke⭑... ; al⭑ la⭑ jen⭑·a artikol⭑·o mi nepr⭑·e
dev⭑·as antaŭ·met⭑·i premis²·on, por⭑ evit⭑·i ia·n ajn⭑ suspekt⭑·on pri⭑
antisemit⁽⁺⁾·ism·o .
apud·met⭑·i
Met⭑·i unu⭑ afer⭑·on apud⭑ ali⭑·an, ekzempl⭑·e por⭑ {kompar⭑·i} ,
{kontrast¹·ig·i} , {komplement²·i} ks: ĉe⭑ opozici²·o oni apud·met⭑·as du⭑
kontrast¹·ajn vort⭑·ojn ; por⭑ taks⭑·i la⭑ efik⭑·on de⭑ ag⭑·ad·o, […] neces⭑·as
apud·met⭑·i la⭑ kost⭑·ojn al⭑ la⭑ ating⭑·oj ; al⭑ la⭑ ĉef⭑·e dis·vast⭑·ig·a kaj⭑
instru⭑·a labor⭑·o kaj⭑ li⭑·aj amik⭑·oj apud·met⭑·is tut⭑+mond⭑·an
organiz¹·aĵ·on, sen·de·pend⭑·an […] por⭑ la⭑ praktik⭑·a aplik³·ad·o de⭑
Esperant⭑·o ; mi ne⭑ rimark⭑·is antaŭ⭑·e ke⭑ vi apud·met⭑·as la⭑ de·ven⭑·on de⭑
la⭑ skrib⭑·int·o . {al·don⭑·i} , al⭑ {konform⭑·ig·i} , {kun·ig⭑·i} ,
{suplement⁸·i}
ĉirkaŭ·met⭑·i
(tr)
Met⭑·i ĉirkaŭ⭑·e: vin⭑-ber⭑-ĝarden⭑·on plant⭑·is unu⭑ vir⭑·o, kaj⭑ ĉirkaŭ·met⭑·is
plekt⭑·o-bar⭑·il·on ; ĉirkaŭ·met⭑·is (ĉirkaŭ⭑ si·n) iu·n en·sorĉ⭑·it·an
cirkl⁸·on kaj⭑ far⭑·iĝ·is tut⭑·e ne·al·ir⭑·ebl·a ; li pren⭑·is la⭑ ĉen⭑·on kun⭑ la⭑
or⭑·a amulet²·o de⭑ si⭑·a kol⭑·o kaj⭑ ĉirkaŭ·met⭑·is ĝi·n al⭑ Atrejo ; li
sent⭑·is mal·varm⭑·on, malgraŭ⭑ la⭑ ĉirkaŭ·met⭑·it·aj soldat⭑-kovr⭑·il·oj .
de·met⭑·i
(tr)
1.
For·ig⭑·i de⭑ la⭑ antaŭ⭑·a lok⭑·o: de·met⭑·i ring⭑·on de⭑ si⭑·a fingr⭑·o; vi pren⭑·as
tio·n, kio·n vi ne⭑ de·met⭑·is, kaj⭑ rikolt⭑·as tio·n, kio·n vi ne⭑ sem⭑·is ;
la⭑ ŝip⭑·an·oj de·met⭑·is la⭑ vel⭑·ojn ; li de·met⭑·is de⭑ la⭑ dors⭑·o la⭑ tabl⭑·on
; mi de·met⭑·as mi⭑·an viv⭑·on mem·vol⭑·e .
2.
Sen·vest⭑·iĝ·i je⭑...: ŝi de·met⭑·is de⭑ si si⭑·ajn vest⭑·ojn de⭑ vidv⭑+in⭑·ec·o
kaj⭑ kovr⭑·is si·n per⭑ kovr⭑·o-tuk⭑·o ; ili de·met⭑·is de⭑ li la⭑ mantel⭑·on,
kaj⭑ sur·met⭑·is al⭑ li li⭑·ajn propr⭑·ajn vest⭑·ojn ; Laŭr⁽⁺⁾·a […] sid⭑·iĝ·is
por⭑ de·met⭑·i la⭑ mal·sek⭑·eg·ajn ŝu⭑·ojn . {sur·met⭑·i^2} {sur·hav⭑·i^2}
el·met⭑·i
(tr)
1.
{Prezent⭑·i} al⭑ la⭑ vid⭑·o: [ili] dev⭑·as sci⭑·i sol⭑·e dis·volv⭑·i, el·met⭑·i
kaj⭑ mezur⭑·i la⭑ ŝtof⭑·ojn ; ĝi el·met⭑·is la⭑ kap⭑·on el⭑ la⭑ manik⭑·o ; ili
el·met⭑·is unu⭑ pied⭑·on kaj⭑ en·ŝov⭑·is ĝi·n en⭑ la⭑ neĝ⭑-amas⭑·on ; iom⭑ ĉie,
kolor⭑-skatol⭑·oj, paŝtel⁴·oj, muzik⭑·aj kajer⭑·oj, el·met⭑·is tiu·n ĉarm⭑·an
mal·ord⭑·on de⭑ l’ art⭑·ist·in·o ; el·met⭑·u miel⭑·on, muŝ⭑·oj al·flug⭑·os .
{ekspozici⭑·i} , {ekspon⁽⁺⁾·i^3} , {el·ŝov⭑·i}
2.
Prezent⭑·i, mal {ŝirm⭑·i} al⭑ ia⭑ efik⭑·o: mi el·met⭑·is al⭑ risk⭑·o mi⭑·an
anim⭑·on ; Di⭑·o el·met⭑·is ni·n, la⭑ apostol¹·ojn, la⭑ plej⭑ last⭑·ajn, kiel⭑
mort⭑-kondamn⭑·it·ajn ; la⭑ unu⭑·aj Esperant⭑·ist·oj pacienc⭑·e el·met⭑·ad·is si·n
ne⭑ sol⭑·e al⭑ konstant⭑·a mok⭑·ad·o, sed⭑ eĉ⭑ al⭑ grand⭑·aj ofer⭑·oj ; pardon⭑·u
mi·n, ke⭑ mi kuraĝ⭑·is el·met⭑·i vi⭑·an am⭑·on al⭑ tiu kruel⭑·a prov⭑·o !
el·met⭑·is diamant⭑·ojn […] al⭑ la⭑ efik⭑·ad·o de⭑ la⭑ radi⭑·oj de⭑ la⭑ sun⭑·o ;
el·met⭑·i si⭑·an varm⭑·eg·an frunt⭑·on al⭑ la⭑ mal·varm⭑·a aer⭑·o de⭑ la⭑ nokt⭑·o ;
el·met⭑·i si·n al⭑ ia⭑ ankoraŭ⭑ ne⭑ kon⭑·at·a danĝer⭑·o ; mi […] el·met⭑·is mi·n
ekster⭑·e al⭑ la⭑ frost⭑·o kaj⭑ mal·varm⭑·o . {ekspon⁽⁺⁾·i^1} , {en·danĝer⭑·ig·i}
, {kompromit³·i} , {risk⭑·i}
3.
Prezent⭑·i al⭑ pri·pens⭑·o: el·met⭑·i demand⭑·on, problem¹·on; la⭑ sol⭑·a
motiv¹·o, kiu·n kelk⭑·aj el⭑ tiu·j ĉi⭑ hom⭑·oj el·met⭑·as, est⭑·as sekv⭑·ant·a […]
; li el·met⭑·as instru⭑·ojn kun⭑ tia flam⭑·ec·o, ke⭑ li perd⭑·as la⭑ kap⭑·on ;
[li] mi·n inspir⭑·os per⭑ la⭑ pri·pens⭑·oj, kiu·jn li el·met⭑·os antaŭ⭑ mi ;
li el·met⭑·is al⭑ mi si⭑·an histori⭑·on […] kaj⭑ la⭑ esenc⭑·o de⭑ li⭑·aj ide⭑·oj
est⭑·is jen⭑·a […] . {demonstr⁽⁺⁾·i^1} , {eksplik⁽⁺⁾·i} , {ekspon⁽⁺⁾·i^2}
for·met⭑·i
(tr)
1.
For·ig⭑·i, met⭑·i flank⭑·en: for·met⭑·u tiu·n antaŭ·juĝ⭑·on ; for·met⭑·i la⭑
afer⭑·on en⭑ la⭑ kest⭑·on de⭑ forges⭑·o , for·met⭑·i ĝis⭑ la⭑ grek⁸·aj kalend⁽⁺⁾·oj
. {prokrast⭑·i}
2.
Rezign³·i: for·met⭑·i de⭑ si ĉia·n oficial⭑·an rol¹·on ; for·met⭑·i ofic⭑·on
{arkiv³·o} , {forges⭑·i}
for·met⭑·ej·o
{Kam⁽⁺⁾·er·o} , lok⭑·o, en⭑ kiu·n oni for·met⭑·as kaj⭑ konserv⭑·as mal·oft⭑·e
uz⭑·at·ajn aĵ⭑·ojn: oni al·ir⭑·is de⭑ la⭑ koridor¹·o al⭑ tiu lok⭑·et·o tra⭑
mal·alt⭑·a kaj⭑ mal·larĝ⭑·a pord⭑·o, sur⭑ kiu oni ankoraŭ⭑ leg⭑·is la⭑
grand⭑+liter⭑·an sur·skrib⭑·on: „for·met⭑·ej·o“
inter·met⭑·i
1.
Met⭑·i inter⭑ ali⭑·ajn aĵ⭑·ojn: akv⭑·a vapor⭑·o pov⭑·as trans·ir⭑·i la⭑ mur⭑·ojn
tra·ir⭑·ant·e ili⭑·ajn por¹·ojn, escept⭑·e se⭑ oni inter·met⭑·as en⭑ ili
tavol⭑·on, kiu mal·ebl⭑·ig·os tia·n tra·ir⭑·ad·on .
2.
Inter·dir⭑·i, en·ŝov⭑·i en⭑ inter·parol⭑·on kvazaŭ⭑ flank⭑·an rimark⭑·on: ver⭑·on
dir⭑·as vi⭑·a ekscelenc⭑·o — inter·met⭑·is la⭑ grand⭑·a skrib⭑·ist·o ;
„evident¹·e la⭑ afer⭑·o brul⭑·as, koleg⭑·o,“ inter·met⭑·is .
kontraŭ·met⭑·i
Met⭑·i je⭑ la⭑ kontraŭ⭑·a flank⭑·o de⭑ iu aŭ⭑ io (oft⭑·e figur⭑·e): mi ven⭑·is,
por⭑ kontraŭ·met⭑·i ( {indign⭑·ig·i} , {koler⭑·ig·i} ) vir⭑·on kontraŭ⭑ li⭑·an
patr⭑·on, kaj⭑ fi·lin⭑·on kontraŭ⭑ ŝi⭑·an patr⭑·in·on ; ĝust⭑·e nun⭑ ili
kontraŭ·met⭑·as al⭑ li du⭑·obl·ajn fort⭑·ojn ; la⭑ ĉas⭑·ist·o akcept⭑·is la⭑
vet⭑·on kaj⭑ kontraŭ·met⭑·is sak⭑·on kun⭑ la⭑ sam⭑·a kvant⭑·o da⭑ or⭑·o ; mi
pov⭑·as kontraŭ·met⭑·i opini⭑·ojn nur⭑ propr⭑·ajn ; antitez²·o est⭑·as figur⭑·o,
per⭑ kiu oni kontraŭ·met⭑·as du⭑ mal⭑·ajn ide⭑·ojn ; [li] unu⭑·a+foj⭑·e en⭑ la⭑
viv⭑·o traf⭑·is […] ali⭑·an ne·romp⭑·ebl·an vol⭑·on, kaj⭑ simpl⭑·e ne⭑ pov⭑·is
kompren⭑·i, […] ke⭑ iu kuraĝ⭑·as kontraŭ·met⭑·i si·n al⭑ li⭑·a pasi⭑·o .
{konfront⁽⁺⁾·i} , {kontraŭ⭑·i}
kun·met⭑·i
(tr)
1.
{Kun·ig⭑·i} : li sid⭑·iĝ·is, kun·met⭑·is la⭑ man⭑·ojn, el·dir⭑·is vesper⭑·an
preĝ⭑·on ; far⭑·u el⭑ tio incens²·aĵ·on kun·met⭑·it·an laŭ⭑ la⭑ art⭑·o de⭑ la⭑
ŝmir⭑·aĵ·ist·o, bon⭑·e frot⭑-miks⭑·it·an, pur⭑·an, sankt⭑·an ; ambaŭ⭑ du⭑·on·oj de⭑
[la⭑] pord⭑·o est⭑·is kun·met⭑·ebl·aj ; ni tamen⭑ konstru⭑·is la⭑ mur⭑·eg·on,
kaj⭑ la⭑ tut⭑·a mur⭑·eg·o est⭑·is jam⭑ kun·met⭑·it·a ĝis⭑ du⭑·on·o ; ŝi⭑·a mantel⭑·o
est⭑·is kun·met⭑·it·a el⭑ pli⭑ ol⭑ mil⭑ [pec⭑·oj] ; ŝi⭑·aj nigr⭑·aj har⭑·oj […]
est⭑·is kun·met⭑·it·aj en⭑ form⭑·o de⭑ unu⭑ tuber⭑·o, al·fortik⭑·ig·it·a per⭑
ĉap⭑·et·o ; ĉiu·j kamp⭑·aj flor⭑·oj kun·met⭑·is si⭑·ajn foli⭑·ojn aŭ⭑ klin⭑·is
si⭑·ajn delikat⭑·ajn kap⭑·ojn ; li pov⭑·o-sci⭑·is el⭑ ŝton⭑·oj kaj⭑ konk⭑·oj
kun·met⭑·i tut⭑·ajn […] bild¹·ojn ; ni ne⭑ pov⭑·as sci⭑·i, kiu kun·met⭑·is tiu·n
list¹·on, sed⭑ okul⭑-frap⭑·as, ke⭑ ĝi est⭑·us tre⭑·eg·e util⭑·a ; se⭑ oni vol⭑·us
kun·met⭑·i plen⭑·an registr⭑·on de⭑ li⭑·aj bon⭑·aj ec⭑·oj . {kombin⭑·i} ,
{kompon¹·i} , {konstru⭑·i} , {kun·fald⭑·i} , {kun·lig⭑·i} , {miks⭑·i}
2.
Kun·met⭑·i vort⭑·ojn kaj⭑ vort⭑·er·ojn por⭑ form⭑·i nov⭑·ajn vort⭑·ojn: vort⭑·oj
kun·met⭑·it·aj est⭑·as kre⭑·it·aj per⭑ simpl⭑·a kun·lig⭑·ad·o de⭑ vort⭑·oj .
kun·met⭑·o
Ag⭑·o met⭑·i; rezult²·o de⭑ tiu ag⭑·o: iom⭑ da⭑ kun·met⭑·o de⭑ la⭑ man⭑·oj por⭑
kuŝ⭑·ad·o ; la⭑ orator¹·o al·paŝ⭑·as al⭑ […] kun·met⭑·o de⭑ la⭑ ĝeneral¹·a plan⭑·o
; solv⭑·o si·n prezent⭑·os probabl³·e […] pro⭑ feliĉ⭑·a kun·met⭑·o de⭑ unu⭑·op·aj
event⁸·oj ankoraŭ⭑ ne⭑ antaŭ·vid⭑·ebl·aj ; la⭑ kun·met⭑·o de⭑ alt⭑·ig·it·aj ŝu⭑·oj
kaj⭑ de⭑ vest⭑·o mal·larĝ⭑·ig·a mir⭑·ind·e ali⭑·ig·is li·n ; kun·met⭑·o de⭑ radik⭑·oj
[al⭑ nov⭑·a] vort⭑·o ; la⭑ kun·met⭑·o de⭑ la⭑ signif⭑·--unu⭑·oj laŭ⭑ analiz¹·ebl·aj
regul⭑·oj est⭑·as la⭑ premis²·o de⭑ analiz¹·ebl·a hom⭑·a lingv⭑·o . {aranĝ⭑·o} ,
{konsist⭑·o} , {konstru⭑·o}
kun·met⭑·aĵ·o
Io far⭑·it·a per⭑ met⭑·ad·o: ĥemi⭑·aj kun·met⭑·aĵ·oj ; kurac⭑·a kun·met⭑·aĵ·o ; li
est⭑·as sen·escept⭑·e la⭑ plej⭑ strang⭑·a, spirit⭑·a kun·met⭑·aĵ·o, kiu·n vi
pov⭑·as trov⭑·i sur⭑ la⭑ tut⭑·a ter⭑-glob⭑·o ; efektiv⭑·e ne⭑ tre⭑ bon⭑·a
kun·met⭑·aĵ·o – tamen⭑, la⭑ psik⁽⁺⁾·o montr⭑·iĝ·is est⭑·i tia ; kiam⭑ li fin⭑·e
kun·met⭑·is la⭑ jam⭑ pret⭑·ajn kun·met⭑·aĵ·ojn kaj⭑ ver⭑·a seĝ⭑·o en⭑ nud⭑·a lign⭑·o
subit⭑·e star⭑·is antaŭ⭑ li ; okaz⭑·is vast⭑·a epidemi¹·o de⭑ grip²·o A nom⭑·it·a
la⭑ „honkong⁽⁺⁾·a grip²·o“, kun⭑ nov⭑·a antigen⁽⁺⁾·a kun·met⭑·aĵ·o H3 N2 ; amorf⁽⁺⁾·aj
kun·met⭑·aĵ·oj de⭑ rub⭑·aĵ·o ; tia+spec⭑·aj nov⭑·aj radik⭑·oj, kun·met⭑·aĵ·oj aŭ⭑
form⭑·oj ; la⭑ lingv⭑·o mem⭑ prezent⭑·as amuz⭑·ajn, ĉar⭑ du⭑+signif⭑·ajn,
kun·met⭑·aĵ·ojn . {aglomer⁽⁺⁾·aĵ·o} , {kombin⭑·o} , {konglomer⁽⁺⁾·aĵ·o} ,
{miks⭑·aĵ·o} , {past⭑·o}
pri·met⭑·i
(tr)
Pret⭑·ig·i (lok⭑·on) por⭑ iu cel⭑·o, met⭑·ant·e sur⭑ ĝi·n la⭑ bezon⭑·at·ajn
objekt⭑·ojn kaj⭑ laŭ·cel⭑·e aranĝ⭑·ant·e ili·n: pri·met⭑·i la⭑ tabl⭑·on (kp
{manĝ⭑·o-met⭑·o} ); pri·met⭑·i ŝak⭑-tabul⭑·on.
post·met⭑·i
(tr)
Tiel⭑ met⭑·i, ke⭑ la⭑ koncern⭑·a objekt⭑·o trov⭑·iĝ·u mal·antaŭ⭑·e: post·met⭑·it·aj
komenc⭑-liter⭑·oj est⭑·as tip¹·a kancelari⭑·aĵ·o ; mal·ebl⭑·us akompan⭑·i la⭑
poet¹·on sen⭑ li⭑·aj post·met⭑·it·aj not⭑·oj, al⭑ kiu·j la⭑ leg⭑·ant·o tuj⭑ ir⭑·u ĉe⭑
okaz⭑·a ne·kompren⭑·o pri⭑ vort⭑·o rar⁽⁺⁾·a aŭ⭑ nom⭑·o ne·kon⭑·at·a .
sub·met⭑·i
(tr)
Met⭑·i iu·n aŭ⭑ io·n sub⭑ la⭑ pov⭑·on, influ⭑·on, pri·ag⭑·ad·on de⭑ iu aŭ⭑ io,
sub⭑ la⭑ efik⭑·on de⭑ io: si·n sub·met⭑·i al⭑ la⭑ pli·mult⭑·o; si·n disciplin²·e
sub·met⭑·i ; mi⭑·a projekt⭑·o prezent⭑·as ja⭑ ne⭑ ia·n privat⭑·e far⭑·it·an
decid⭑·on, sed⭑ nur⭑ mi⭑·an person⭑·an opini⭑·on, kiu·n mi tut⭑·e disciplin²·e
sub·met⭑·as al⭑ la⭑ decid⭑·o de⭑ la⭑ prezid⭑·ant·o de⭑ la⭑ Akademi¹·o ; sub·met⭑·i
propon⭑·on al⭑ atent⭑·a konsider⭑·o, al⭑ voĉ⭑-don⭑·ad·o.
sub·met⭑·aĵ·o
Io, kio·n oni sub·met⭑·as, ĉu⭑ por⭑ protekt¹·i, ten⭑·i ktp: en·ir⭑·as
kun⭑ kaldron⭑·o da⭑ sup⭑·o, ŝi ten⭑·as ĝi·n per⭑ mal·pur⭑·aj ĉifon⭑·aĵ·oj
ambaŭ·flank⭑·e kaj⭑ met⭑·as sur⭑ la⭑ metal⭑+faden⭑·an sub·met⭑·aĵ·on ; tiu ĉi⭑
kurac⭑-libr⭑·o est⭑·is la⭑ sol⭑·a trov⭑·ebl·a, […] kutim⭑·is uz⭑·i ĝi·n
kiel⭑ sub·met⭑·aĵ·on por⭑ lard⭑·o-tranĉ⭑·ad·o, ĝi est⭑·is stabil⁹·a kaj⭑ dik⭑·a .
{stern⭑·aĵ·o}
sub·met⭑·iĝ·i
Iĝ⭑·i sub·met⭑·it·a; sub·met⭑·i si·n: la⭑ Moabidoj sub·met⭑·iĝ·is al⭑
kaj⭑ al·port⭑·is tribut¹·ojn ; ŝi ne⭑ sub·met⭑·iĝ·is al⭑ tiu dezir⭑·o .
sub·met⭑·iĝ·em·a
Kiu facil⭑·e sub·met⭑·iĝ·as, {obe⭑·em·a} : dum⭑ li⭑·a patr⭑·o viv⭑·is,
kondut⭑·is kiel⭑ sub·met⭑·iĝ·em·a fil⭑·o .
sur·met⭑·i
(tr)
1.
Lok⭑·i sur⭑ la⭑ supr⭑·on aŭ⭑ sur⭑ la⭑ surfac⁸·on de⭑...: konstru⭑·is
tie la⭑ altar⭑·on kaj⭑ sur·met⭑·is la⭑ lign⭑·on ; [li] al·konduk⭑·is la⭑
azen⭑·in·on kaj⭑ la⭑ azen⭑·id·on, kaj⭑ sur·met⭑·is sur⭑ ili·n si⭑·ajn vest⭑·ojn ;
jen⭑ li vid⭑·as sur⭑ pord⭑·eg·o krani⭑·on sur·met⭑·it·an sur⭑ stang⭑·o .
2.
Si·n vest⭑·i per⭑: ili sen·vest⭑·ig·is li·n, kaj⭑ sur·met⭑·is al⭑ li skarlat⭑·an
mantel⭑·on ; li viŝ⭑·is al⭑ si la⭑ okul⭑·ojn kaj⭑ sur·met⭑·is la⭑ okul⭑-vitr⭑·ojn
; sur·met⭑·u mantel⭑·on! . {de·met⭑·i^2} {sur·hav⭑·i^2}
manĝ⭑·o-met⭑·o
Ĉiu el⭑ la⭑ sin⁸+sekv⭑·aj part⭑·oj de⭑ ceremoni¹·a manĝ⭑·o, la⭑ plad⭑·oj
sam⭑+temp⭑·e sur·tabl⭑·ig·at·aj (aŭ⭑ for·pren⭑·at·aj): koncern⭑·e la⭑ apart⭑·ajn
manĝ⭑-met⭑·ojn, mi pov⭑·as cert⭑·ig·i vi·n, ke⭑ la⭑ aranĝ⭑·o de⭑ la⭑ manĝ⭑·aĵ·oj
est⭑·is bon⭑·eg·a ; la⭑ unu⭑·a manĝ⭑·o-met⭑·o.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.147 2024/01/25 20:10:37 ]
__________________________________________________________________