metafizik¹·/·o

metafizik¹·o

          Part⭑·o de⭑ la⭑ {filozofi¹·o} , kiu stud¹·as la⭑ unu⭑·ajn {kaŭz⭑·o} jn kaj⭑
          {princip⭑·o} jn de⭑ ĉio, kiu·j est⭑·as ne·esplor⭑·ebl·aj per⭑ la⭑ metod¹·oj de⭑
          la⭑ pozitiv¹·aj scienc⭑·oj: mi ne⭑ aŭdac⁸·as koment⁹·i li⭑·ajn poem¹·ojn: mi
          est⭑·as hom⭑·o mal·proksim⭑·a de⭑ metafizik¹·o, kiu eĉ⭑ ne·bon⭑·e sci⭑·as, kio
          est⭑·as tio ; ĉiu scienc⭑·a pens⭑·ad·o est⭑·as baz¹·it·a sur⭑ la⭑ observ⭑·ad·o de⭑
          simil⭑·aĵ·oj kaj⭑ diferenc⭑·oj […], ankaŭ⭑ metafizik¹·o dev⭑·as trov⭑·i si⭑·an
          origin¹·on en⭑ tia hipotez¹·o de⭑ analogi⁽¹⁾·oj .

metafizik¹·a

          Koncern⭑·ant·a metafizik¹·on; ne⭑ spert⭑~ebl⭑·a, ne⭑ percept¹·ebl·a;
          {super·natur⭑·a} : li kred⭑·ebl·e ankoraŭ⭑ plu⭑ daŭr⭑·ig·us si⭑·ajn
          metafizik¹·ajn konsider⭑·ad·ojn, se⭑ ŝi ne⭑ rimark⭑·us post⭑ li apud⭑ la⭑
          pord⭑·o […] sinjor⭑·o[n] en⭑ funebr⭑·o ; oficir⭑·o, […] kies⭑ eduk⭑·it·ec·o,
          tamen⭑, ne⭑ trans·ir⭑·is la⭑ lim⭑·ojn de⭑ li⭑·a profesi⭑·o, est⭑·is fanfaron⭑·e
          skeptik¹·a pri⭑ metafizik¹·aj afer⭑·oj ; matematik¹·a teori⭑·ad·o ankoraŭ⭑
          est⭑·is part⭑·o de⭑ metafizik¹·aj stud¹·oj .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.24 2024/01/25 20:10:36 ]
     __________________________________________________________________