vidu ankaŭ la klarigojn
meteor²·/·o

meteor²·o

   1.
          Lum·a fenomen¹·o, okaz·ant·a, kiam ĉiel·a korp·o ven·int·a el la kosm⁸·a
          spac·o renkont·as la ter·an atmosfer¹·on: fal·is fal-stel·o, kaj en la
          sam·a moment·o la pens·oj de la knab·o lev·iĝ·is de la vapor·oj de la
          ter·o alt·e supr·en al la bril·ant·a meteor²·o ; li tra·ir·is la
          literatur·an ĉiel·on kiel bril·a meteor²·o .

   2.
          Ĉiel·a korp·o, mov·iĝ·ant·a (fal·ant·a) tra la ter·a atmosfer¹·o: ali·aj
          objekt·oj en la ĉiel·o est·as planed·oj, stel·oj, lun·oj, komet¹·oj,
          meteor²·oj ; meteor²-kolizi⁴·o (kun la ter·o) .

   3.
          Ĉia atmosfer¹·a fenomen¹·o, precip·e la ne·kutim·aj: mi ĉiu+foj·e
          rimark·is, kiam mi supr·en~ir·is la pint·on, ke la ŝanĝ·iĝ·o de meteor²·o
          est·as ver·e abrupt²·a . {meteorologi²·o}

          Rim.: Oni kutim·is disting·i inter meteor²·oj akv·aj: {pluv·o} ,
          {ros·o} , {neĝ·o} , {hajl·o} ..., aer·aj: {vent·o} , {uragan¹·o} ...,
          fajr·aj: {fulm·o} , {fal-stel·o} , {meteor²·o ^1} , {bolid⁽⁺⁾·o} ..., kaj
          lum·aj: {ĉiel~ark·o} , {nord-lum·o} ...

   Rim.: En la Du·a Oficial·a Al·don·o la vort·o aper·is sen difin·o, ĉar ĝi
   est·is inter·naci·a vort·o. En mult·aj naci·aj lingv·oj la senc·o ^3 est·is la
   kutim·a en la unu·a du·on·o de la 20a jar-cent·o, sed post·e la senc·oj ^1 kaj
   ^2 ·is pli kutim·aj. Kiel montr·as la font-indik³·oj de la tri koncern·aj
   senc·oj, la ĉef·aj vort·ar·oj ne inter·konsent·as pri tio, kio est·u laĉef·asignif·o demeteor²·oen Esperant·o. Bedaŭr·ind·e mal·mult·as la aŭtoritat·aj
   ekzempl·oj.

meteor²-ŝton·o

          {aerolit¹·o} , {meteorit⁽⁺⁾·o}

   [artikol-versi⁹·o: 1.31 2024/01/25 20:10:36 ]
     __________________________________________________________________