metropoliten⁽⁺⁾·/·o

metropoliten⁽⁺⁾·o

          {Metro⁽⁺⁾·o} : fru⭑·e mi el·hejm⭑·iĝ·as, promen⭑·ant·e tra⭑ strat⭑·oj, ne⭑
          rapid⭑·ant·e mi du⭑·on-voj⭑·on per·pied⭑·e, du⭑·on-voj⭑·on uz⭑·ant·e urb⭑·an trafik⁴·on
          (plej⭑ oft⭑·e metropoliten⁽⁺⁾·on) ating⭑·as la⭑ labor⭑·ej·on ; konstru⭑·ad·o de⭑
          la⭑ metropoliten⁽⁺⁾·o en⭑ Moskv⁽⁺⁾·o ne⭑ dev⭑·as prokrast⭑·iĝ·i ; aper⭑·is la⭑
          unu⭑·aj viadukt²·oj de⭑ l'⭑ metropoliten⁽⁺⁾·o .

          Rim.: La⭑ unu⭑·a sub·ter⭑·a trajn⁸-lini⭑·o est⭑·is konstru⭑·it·a de⭑ la⭑ london⭑·a
          kompani¹·o „  “, kiu do⭑ ricev⭑·is si⭑·an nom⭑·on „
           “ de⭑ la⭑ konstru⭑·int·o. La⭑ nom⭑·o uz⭑·iĝ·is post⭑·e
          por⭑ pli⭑·aj sub·ter⭑·aj trajn⁸-lini⭑·oj sed⭑ inter·temp⭑·e mal·long⭑·iĝ·is al⭑ „
           “.

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.17 2024/01/25 20:10:36 ]
     __________________________________________________________________