mild²·/·a

mild²·a

   1.
          Mal·akr⭑·e impres⭑·ant·a la⭑ sent⭑·um·ojn: komenc⭑·is blov⭑·ad·i la⭑ mild²·aj
          vent⭑·et·oj de⭑ la⭑ printemp⭑·o ; ili trov⭑·iĝ·is en⭑ plej⭑ ĉarm⭑·a mild²·a
          aer⭑·o, tiel⭑ freŝ⭑·a kiel⭑ sur⭑ la⭑ mont⭑·oj, tiel⭑ arom¹·a kiel⭑ ĉe⭑ la⭑ roz⭑·oj
          ; la⭑ kant⭑·ad·o, kiu son⭑·is de⭑ tie, est⭑·is mild²·a kaj⭑ ĉarm⭑·a, kiel⭑ la⭑
          voĉ⭑·o de⭑ li⭑·a patr⭑·in·o ; ĉu⭑ oni hav⭑·os mild²·an ĉu⭑ sever⭑·an vintr⭑·on ?
          mild²·a sun⭑-varm⭑·a spir⭑·et·o ĉirkaŭ·blov⭑·is li·n ; ek·son⭑·is post⭑ ŝi mild²·a,
          eĉ⭑ iom⭑ ne·kuraĝ⭑·a vir⭑·in·a voĉ⭑·o ; likvor⭑·o, dolĉ⭑·a kaj⭑ mild²·a trink⭑·aĵ·o
          ; la⭑ pas⭑·ant·o tre⭑ mild²·e pinĉ⭑·is li·n je⭑ la⭑ naz⭑·o ; mild²·e lev⭑·iĝ·ant·a
          dekliv⭑·o . {delikat⭑·a} , {facil⭑·a^2} , {moder⭑·a}

   2.
          Plaĉ⭑·ant·a al⭑ kor⭑·o aŭ⭑ spirit⭑·o, afabl⭑·a, {mal·sever⭑·a} : mi klopod⭑·is
          interpret¹·i mi⭑·an dank⭑·em·on per⭑ mild²·a rid⭑·et·o ; ne⭑ forges⭑·u la⭑
          gard⭑·ist·on – ŝi dir⭑·is kun⭑ sub·strek⭑·it·a, mild²·a ironi¹·o ; mild²·a
          respond⭑·o kviet⭑·ig·as koler⭑·on ; kiel⭑ mild²·a ŝaf⭑-id⭑·o, konduk⭑·at·a al⭑ la⭑
          buĉ⭑·o ; lern⭑·u ĉe⭑ mi, ĉar⭑ mi est⭑·as mild²·a kaj⭑ kor⭑-humil⭑·a ; la⭑ saĝ⭑·ec·o
          […] est⭑·as unu⭑·e ĉast⭑·a, post⭑·e pac⭑·em·a, mild²·a, ced⭑·em·a, plen⭑·a de⭑
          kompat⭑·em·o ; li ek·rigard⭑·is la⭑ fil⭑·on per⭑ serioz⭑·aj, mild²·aj okul⭑·oj ;
           vart⭑·ad·is, fleg⭑·ad·is, labor⭑·ad·is, [ŝi est⭑·is] mild²·a kaj⭑ pi⭑·a,
          ben⭑·o en⭑ la⭑ mal·riĉ⭑·a dom⭑·o . {afabl⭑·a^1} , {dolĉ⭑·a^3} , {tener⁸·a}

mild²·ec·o

          Agrabl⭑·a mal·fort⭑·ec·o, mal·akr⭑·ec·o, mal·abrupt²·ec·o: mild²·ec·o pardon⭑·ig·as
          eĉ⭑ grand⭑·ajn krim⭑·ojn ; [ili] kondut⭑·is je⭑ li kun⭑ tiel⭑ grand⭑·a
          mild²·ec·o, preskaŭ⭑ ge·patr⭑·a kor⭑·ec·o ; bel⭑·ec·o, mild²·ec·o, modest⭑·ec·o,
          obe⭑·ec·o kaj⭑ pi⭑·ec·o, jen⭑ est⭑·as la⭑ virt⭑·oj, kiu·j konven⭑·as al⭑ vir⭑·in·o .

mild²·ig·i

   (tr)

          Ig⭑·i mild²·a: mal·kontent⭑·ec·o, mild²·ig·at·a de⭑ sincer⭑·a kompat⭑·o ; la⭑ voĉ⭑·o
          pov⭑·as son⭑·i martel⭑·e bat⭑·e, […] sed⭑ oni pov⭑·as ankaŭ⭑ mild²·ig·i ĝi·n al⭑
          preskaŭ⭑ velur⭑·aj susur⁶·oj ; mi⭑·an mal·esper⭑·on mild²·ig·is nur⭑ la⭑ cert⭑·a
          sci⭑·o, ke⭑ […] ; ĉu⭑ ne⭑ por⭑ tio est⭑·as destin¹·it·a la⭑ religi⭑·a kred⭑·o,
          ke⭑ ĝi mild²·ig·u la⭑ sufer⭑·ojn ; la⭑ fakt¹·o, ke⭑ […] mild²·ig·is la⭑
          verdikt¹·on ; la⭑ atmosfer¹·on ne⭑ plu⭑ pov⭑·is mild²·ig·i ĉarm⭑·a gest⭑·o de⭑
          nov⭑+jork⭑·aj SAT-an⭑·oj, kiu·j organiz¹·is mon⭑-kolekt⭑·on . {kviet⭑·ig·i} ,
          {mal·sever⭑·ig·i} , {stomp⁽⁺⁾·i^2}

mal·mild²·a

          Akr⁽⁺⁾·e, mal·afabl⭑·e impres⭑·ant·a, sen·indulg⭑·a: en⭑ la⭑ last⭑·aj tag⭑·oj […]
          hom⭑·oj est⭑·os sin⁸-am⭑·ant·aj, […] ne·pac⭑·ig·ebl·aj, kalumni⭑·em·aj,
          ne·sin⁸-re·gant⭑·aj, mal·mild²·aj ; per⭑ mal·mild²·a bat⭑·o li vek⭑·as la⭑ vir⭑·in·on
          ; la⭑ bon⭑·a onkl⭑·in·o hav⭑·is ia·n kresk⭑·aĵ·on […] kiel⭑ ajn⭑ mal·mild²·a
          est⭑·us la⭑ vintr⭑·o ; mal·mild²·a vort⭑·o ver⭑+ŝajn⭑·e neniam⭑ est⭑·is dir⭑·it·a en⭑
          la⭑ hejm⭑·o . {brusk⁽⁺⁾·a} , {drast⁹·a} , {krud⭑·a}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.25 2024/01/26 17:40:06 ]
     __________________________________________________________________