mod⭑·/·o

mod⭑·o

          Ne·daŭr⭑·a, kapric⭑·a kutim⭑·o, mor⭑·o aŭ⭑ manier⭑·o, koncern⭑·ant·a precip⭑·e
          vest⭑·ad·on: vest⭑·it·a laŭ⭑ la⭑ plej⭑ nov⭑·a pariz⭑·a mod⭑·o; vest⭑·it·aj laŭ⭑ la⭑
          tiu+epok⭑·a mod⭑·o ; vest⭑·it·a laŭ⭑ la⭑ last⭑·a mod⭑·o ; ĝi est⭑·as la⭑ last⭑·a
          mod⭑·o ; mal·long⭑·aj rob²·oj est⭑·as nun⭑ en⭑ mod⭑·o; ĉapel⭑·o nigr⭑·a, ĉif⭑·it·a
          kaj⭑ de⭑ antaŭ·long⭑·e pas⭑·int·a mod⭑·o ; hom⭑·oj, kiu·j okup⭑·as si·n je⭑ ĉia
          plej⭑ sen·cel⭑·a kaj⭑ sen·util⭑·a sen·senc⭑·aĵ·o, se⭑ ĝi nur⭑ est⭑·as en⭑ mod⭑·o
          kaj⭑ konform⭑·a al⭑ la⭑ rutin¹·aj ide⭑·oj de⭑ la⭑ amas⭑·o ; est⭑·as nun⭑ mod⭑·o
          interes⭑·iĝ·i pri⭑ sport¹·o; mezur⭑·i ĉio·n per⭑ mezur⭑·il·o de⭑ la⭑ mod⭑·o ; en⭑
          ĉiu urb⭑·o nask⭑·iĝ·is mod⭑·o tra·kur⭑·i la⭑ strat⭑·ojn kun⭑ torĉ⭑·oj, muzik⭑·o,
          kaj⭑ antaŭ⭑ ĉio kun⭑ plen⭑·aj kruĉ⭑·oj ; pri⭑ tiu·j ĉi⭑ ide⭑·oj est⭑·as mod⭑·o
          parol⭑·i ne⭑ ali⭑·e, ol⭑ kun⭑ ironi¹·a kaj⭑ mal·estim⭑·a rid⭑·et·o . {furor³·o} ,
          {sensaci²·o}

   Rim.: Vd {mod⭑·o} (gramatik⭑·o).

mod⭑·a

          Rilat⭑·a al⭑ la⭑ {mod⭑·o ^1} .

        a)
                Prezent⭑·ant·a, pri·parol⭑·ant·a la⭑ mod⭑·on: (pri⭑)mod⭑·a gazet⭑·o.

        b)
                {Laŭ·mod⭑·a} : en⭑ la⭑ alt⭑·a societ⭑·o plej⭑ mod⭑·aj est⭑·is la⭑
                inter·parol⭑·ad·oj pri⭑ la⭑ ĝeneral¹·a mal·ĝoj⭑·o, kiu ek·reg⭑·is eĉ⭑ la⭑
                natur⭑·on ; [li] ĉiam⭑ ankoraŭ⭑ port⭑·is la⭑ mal·nov⭑·a+mod⭑·ajn
                ĝis·genu⭑·ajn pantalon⭑·ojn, surtut⭑·on kun⭑ grand⭑·aj latun¹·aj
                buton⭑·oj kaj⭑ peruk¹·on ; mal·nov⭑+mod⭑·a kaleŝ⭑·o , ŝrank⭑·o ,
                flor⭑-pot⭑·oj , Franc⭑·a ĝarden⭑·o , poet¹·' ; anstataŭ⭑ ek·pens⭑·i pri⭑
                tio, kio·n ili parol⭑·as, [ili] prefer⭑·as blind⭑·e ĵet⭑·ad·i
                dekstr⭑·en kaj⭑ mal·dekstr⭑·en laŭt⭑·ajn kaj⭑ mod⭑·ajn sed⭑ sen·senc⭑·ajn
                fraz¹·ojn ; ĝi est⭑·as nov⭑·a kaj⭑ ankoraŭ⭑ ne⭑ mod⭑·a ; mod⭑·aj
                doktrin¹·oj .

modem⁹·ul·o

          Vir⭑·o fervor⭑·e sekv⭑·ant·a la⭑ mod⭑·on: La⭑ person⭑·ec·o de⭑ Liszt oscil⁽⁺⁾·as
          inter⭑ mond⭑·um·a modem⁹·ul·o, al·tir⭑·a am⭑·ant·o, pi⭑·a sub·pastr⭑·o … kaj⭑ ali⭑·aj
          rol¹·oj .

   {dand⭑·o}

mod⭑·ist·in·o

          Vir⭑·in·o, kiu far⭑·as, rekomend⭑·as aŭ⭑ vend⭑·as mod⭑·aĵ·ojn por⭑ vir⭑·in·oj: li
          kolizi⁴·as kun⭑ dik⭑·aj urb⭑·an·in·oj kaj⭑ rid⭑·em·aj mod⭑·ist·in·oj ; inter⭑ ni
          hom⭑·oj ekzist⭑·as kategori¹·o da⭑ person⭑·oj, kiu·jn oni nom⭑·as
          emancip¹·it·aj vir⭑·in·oj, al⭑ tiu kategori¹·o aparten⭑·as pension²·estr·in·oj,
          akuŝ⭑·ist·in·oj, danc⭑·ist·in·oj, […] mod⭑·ist·in·oj kaj⭑ vart⭑·ist·in·oj ; ĉiu
          vol⭑·as posed⭑·i kiel⭑ ebl⭑·e plej⭑ mult⭑·e da⭑ ĉambr⭑·ist·in·oj, mod⭑·ist·in·oj,
          friz⭑·ist·oj, sklav⭑·oj por⭑ la⭑ port⭑·il·oj, sklav⭑·oj por⭑ la⭑ ĉambr⭑·oj,
          ĉeval⭑·oj […] ; mi est⭑·is dis·port⭑·ant·o ĉe⭑ mod⭑·ist·in·o, kaj⭑ en⭑ tiu ĉi⭑
          ofic⭑·o mi en⭑ vaks⭑+tol⭑·aj pak⭑·et·oj al·port⭑·ad·is al⭑ la⭑ hom⭑·oj nenio·n
          ekster⭑ tromp⭑·aĵ·o ; ŝi est⭑·as tre⭑ bon⭑·a, or⭑·a kor⭑·o [sed⭑] ŝi ne⭑ am⭑·as
          kudr⭑·ad·on, tamen⭑ ŝi nepr⭑·e dev⭑·as el·lern⭑·i meti⭑·on [do⭑ laŭ⭑ ni⭑·a
          decid⭑·o] ŝi est⭑·u mod⭑·ist·in·o .

eks·mod⭑·a

          Kiu ne⭑ plu⭑ est⭑·as laŭ·mod⭑·a, iam⭑ est⭑·is ĝeneral¹·e ŝat⭑·at·a, sed⭑ jam⭑ ne⭑:
          se⭑ fot⁹·ojn oni vid⭑·as pri⭑ Lidi⁽⁺⁾·a Zamenhof, ĝen⭑·e pov⭑·as mal·help⭑·i ni·n
          bon⭑·e rigard⭑·i la⭑ tiam⭑·a mod⭑·o: vir⭑·in·on ni vid⭑·as en⭑ eg⭑·e eks·mod⭑·aj
          vest⭑·aĵ·oj ‐ kiu·j ja⭑ supoz⭑·ebl·e est⭑·is tre⭑ laŭ·mod⭑·aj tiu+temp⭑·e ; mi
          trov⭑·as ĝi·n iom⭑ eks·mod⭑·a, almenaŭ⭑ por⭑ rok³·em·aj kaj⭑ pop⁽⁺⁾·em·aj orel⭑·oj ;
          Germani⁽⁺⁾·o re·form⭑·as si⭑·an impost¹·--leĝ⭑·ar·on, kiu jam⭑ de⭑ mult⭑·aj jar⭑·oj
          est⭑·is eks·mod⭑·a, mal·ekvilibr²·a, ĥaos⭑·a, tro⭑ komplik¹·a kaj⭑ precip⭑·e
          ne·just⭑·a ; kased⁹·oj ja⭑ iĝ⭑·as pli⭑ kaj⭑ pli⭑ eks·mod⭑·aj ; la⭑ tri⭑·a
          generaci⭑·o de⭑ komput⁹·il·oj far⭑·iĝ·is eks·mod⭑·a .

el·mod⭑·iĝ·i, eks·mod⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Iĝ⭑·i eks·mod⭑·a: kelk⭑·aj vort⭑·oj el·mod⭑·iĝ·is, for·pel⭑·it·aj de⭑ pli⭑ taŭg⭑·aj
          form⭑·oj ; komplet²·oj funebr⭑·aĵ·e sam⭑·e eks·mod⭑·iĝ·is kiel⭑ sur·rel⭑·e
          vapor⭑-lokomotiv⭑·oj ; eks·mod⭑·iĝ·int·a aŭ⭑ tut⭑·e forges⭑·it·a lud⭑·o el⭑ la⭑
          propr⭑·a infan⭑-aĝ⭑·o .

en·mod⭑·iĝ·i

   (ntr)

          Est⭑·i ek·ŝat⭑·at·a de⭑ la⭑ publik⭑·o, {popular²·iĝ·i} : long⭑·e antaŭ⭑ ol⭑ la⭑
          vintr⭑·aj sport¹·oj en·mod⭑·iĝ·is ... ; en⭑ la⭑ angl⭑·a en·mod⭑·iĝ·is la⭑ esprim⭑·o
          „big dat⭑·a” por⭑ pri·skrib⭑·i dat⭑·um·ar·ojn tiel⭑ grand⭑·ajn kaj⭑
          kompleks⁽⁺⁾·ajn, ke⭑ ne⭑ ebl⭑·as pri·trakt⭑·i ili·n per⭑ la⭑ tradici¹·aj rimed⭑·oj
          .

laŭ·mod⭑·a

          Konform⭑·a al⭑ la⭑ {mod⭑·o ^1} : laŭ·mod⭑·a fason⭑·o; laŭ·mod⭑·e vest⭑·it·a; est⭑·i
          laŭ·mod⭑·a kaj⭑ por⭑ kapt⭑·i la⭑ atent⭑·on de⭑ la⭑ jun⭑·ul·ar·o ; magazen⭑·o de⭑
          laŭ·mod⭑·aj vest⭑·aĵ·oj ; pli⭑ kaj⭑ pli⭑ laŭ·mod⭑·as luks⭑·aj aŭt⁸·oj ; laŭ·mod⭑·a
          ideologi⁹·o de⭑ „post·modern¹·ism·o” ĝeneral¹·e egal⭑·ig·as ĉiu·jn
          mond⭑-percept¹·ojn, ĉu⭑ religi⭑·ajn, ĉu⭑ scienc⭑·ajn, ĉu⭑ ekster·raci¹·ajn,
          ne⭑·ant·e la⭑ ebl⭑·on rilat⭑·ig·i iu·jn el⭑ ili al⭑ la⭑ objektiv²·a ver⭑·o .
          {dand⭑·o}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.35 2024/01/26 19:05:52 ]
     __________________________________________________________________