vidu ankaŭ la klarigojn
modal⁽⁺⁾·/·o
modal⁽⁺⁾·o
1.
(Logik¹·o) Special⭑·a kondiĉ⭑·o, al⭑ kiu est⭑·as sub·ord⭑·ig·it·a la⭑ asert¹·o de⭑
opini⭑·o: la⭑ modal⁽⁺⁾·oj de⭑ ebl⭑·ec·o, de⭑ eventual¹·ec·o; laŭ⭑ la⭑
kategori¹·oj de⭑ modal⁽⁺⁾·o est⭑·as ebl⭑·ec·o, re·al·ec⭑·o kaj⭑ neces⭑·ec·o.
2.
Gramatik⭑·a kategori¹·o indik³·ant·a rilat⭑·on de⭑ dir⭑·o al⭑ la⭑ real¹·o
(konstat⭑·o, eventual¹·o, probabl³·o, dezir⭑·o, ordon⭑·o ktp) kaj⭑
esprim⭑·at·a per⭑ verb⭑·aj form⭑·oj ( {verb⭑·a modal⁽⁺⁾·o} ) aŭ⭑ per⭑ ali⭑·aj
rimed⭑·oj (intonaci⁽⁺⁾·o, modal⁽⁺⁾·aj vort⭑·oj ktp): la⭑ indikativ²·a, ordon⭑·a,
demand⭑·a modal⁽⁺⁾·oj de⭑ fraz¹·o; la⭑ verb⭑·oj hav⭑·as dek⭑ du⭑ temp⭑·ojn, tri⭑
modal⁽⁺⁾·ojn, […] kaj⭑ kvin⭑ aspekt¹·ojn .
Rim.: PAG kaj⭑ PIV nom⭑·as tio·n {mod⭑·o^2} , sen⭑ zorg⭑·i pri⭑ la⭑
komun⭑+lingv⭑·a homonim¹·o aŭ⭑ pri⭑ ne·verb⭑·aj modal⁽⁺⁾·aj vort⭑·oj.
3.
{modus⁽⁺⁾·o}
Rim.: Tiel⭑ uz⭑·as la⭑ vort⭑·on „modal⁽⁺⁾·o“ PAG kaj⭑ PIV.
4.
{Gam⭑·o^1} ; la⭑ manier⭑·o, kiel⭑ plen⭑~ton⭑·oj kaj⭑ du⭑·on-ton⭑·oj est⭑·as
aranĝ⭑·it·aj en⭑ la⭑ gam⭑·o: modal⁽⁺⁾·o {minor⁽⁺⁾·a} , {maĵor⁽⁺⁾·a} , {dori⁽⁺⁾·a} ,
{lidi⁽⁺⁾·a} , {frigi⁽⁺⁾·a} , miks⭑·o-lidi⁽⁺⁾·a ktp ; kiu·j est⭑·as la⭑
lament⁴-melodi¹·oj? dir⭑·u al⭑ mi, ĉar⭑ vi est⭑·as muzik⭑·ist·o – la⭑
miks⭑+lidi⁽⁺⁾·a modal⁽⁺⁾·o […] kaj⭑ la⭑ akut²+lidi⁽⁺⁾·a, kaj⭑ divers⭑·aj ali⭑·aj .
{tonal⁽⁺⁾·o}
modal⁽⁺⁾·a
Rilat⭑·a al⭑ {modal⁽⁺⁾·o^2} : „ĉu⭑“, „kvazaŭ⭑“, „ebl⭑·e“, „cert⭑·e“, „nepr⭑·e“
est⭑·as modal⁽⁺⁾·aj vort⭑·oj; „dev⭑·i“, „pov⭑·i“, „neces⭑·as“ est⭑·as modal⁽⁺⁾·aj
verb⭑·oj.
modal⁽⁺⁾·a logik¹·o
Propozici²·a logik¹·o etend⭑·it·a per⭑ esprim⭑·il·oj de⭑ {modal⁽⁺⁾·o^1}
(„nepr⭑·e“, „ebl⭑·e“, „probabl³·e“ ktp): la⭑ normal¹·a dev⭑·o-logik¹·o (
) (difin⭑·it·a de⭑ la⭑ finn¹⁰·a filozof¹·o
) est⭑·as normal¹·a modal⁽⁺⁾·a logik¹·o kun⭑ modal⁽⁺⁾·aj operator⁽⁺⁾·oj por⭑
dev⭑·o kaj⭑ por⭑ permes⭑·o .
verb⭑·a modal⁽⁺⁾·o
{Modal⁽⁺⁾·o^2} esprim⭑·it·a per⭑ special⭑·a gramatik⭑·a form⭑·o: en⭑ Esperant⭑·o
la⭑ real¹·an modal⁽⁺⁾·on esprim⭑·as {indikativ²·o} („mi vid⭑·as“, „vid⭑·at·e“
ktp); la⭑ hipotez¹·an modal⁽⁺⁾·on esprim⭑·as {kondicional⁴·o} („mi vid⭑·us“);
ordon⭑·an modal⁽⁺⁾·on esprim⭑·as {volitiv⁽⁺⁾·o} („li vid⭑·u“, „far⭑·end·a“).
Rim.: La⭑ nombr⭑·o de⭑ verb⭑·aj modal⁽⁺⁾·oj gramatik⭑·aj konsider⭑·ind·e
vari³·as, de⭑ 3–5 el⭑ la⭑ lingv⭑·oj hind⁽⁺⁾+eŭrop⭑·aj ĝis⭑ 10–14 en⭑ la⭑ lingv⭑·oj
tjurk⁽⁺⁾·aj.
Rim. 1: PV kaj⭑ PIV mark⭑·as ĉi⭑ tiu·n radik⭑·on kiel⭑ Zamenhof⭑·an, sed⭑
Zamenhof⭑·a ekzempl⭑·o mank⭑·as, kaj⭑ est⭑·as ne·klar⭑·e, en⭑ kiu senc⭑·o (kaj⭑ en⭑ kiu
form⭑·o) uz⭑·is tiu·n vort⭑·on.
Rim. 2: La⭑ vort⭑·oj modal⁽⁺⁾·o, {mod⭑·o} , {modus⁽⁺⁾·o} est⭑·as etimologi²·e parenc⭑·aj,
de·ven⭑·ant·e el⭑ Latin⁽⁺⁾·a radik⭑·o kies⭑ senc⭑·oj est⭑·is „mezur⭑·o“, „manier⭑·o“,
„regul⭑·o“; la⭑ plej⭑ grav⭑·aj noci⁽⁺⁾·oj de·ven⭑·as el⭑ la⭑ senc⭑·o „manier⭑·o“ tamen⭑ ili
est⭑·as tre⭑ mal·proksim⭑·aj kaj⭑ divers⭑·aj lingv⭑·oj mal·sam⭑·e distribu⁸·as inter⭑
ili. La⭑ modern¹·a inter·naci⭑·a tendenc¹·o (aŭ⭑ mod⭑·o) ŝajn⭑·as prefer⭑·i la⭑ vort⭑·on
„modal⁽⁺⁾·o“ por⭑ la⭑ _subjektiv²·a_ senc⭑·o „manier⭑·o pens⭑·i“ (konform⭑·e al⭑
modal⁽⁺⁾·o^1). Tiu ĝeneral¹·a koncept²·o natur⭑·e kovr⭑·as ankaŭ⭑ la⭑ senc⭑·on de⭑
verb⭑·aj modal⁽⁺⁾·oj, kiu·jn la⭑ esperant⭑·a gramatik⭑·a tradici¹·o bedaŭr⭑·ind·e
prefer⭑·as mis·nom⭑·i „mod⭑·oj“. La⭑ tradici¹·o filozofi¹·a uz⭑·as form⭑·on simil⭑·an al⭑
„modus⁽⁺⁾·o“ por⭑ la⭑ _objektiv²·a_ senc⭑·o „manier⭑·o est⭑·i, aper⭑·i“ ( {modus⁽⁺⁾·o^1} ).
La⭑ lingv⭑·oj latin⁽⁺⁾·id·aj uz⭑·as por⭑ la⭑ abstrakt¹·aj senc⭑·oj (kaj⭑ la⭑ objektiv²·aj,
kaj⭑ la⭑ subjektiv²·aj) vir⭑+genr⁹·an _mod⭑·e, mod⭑·o_. Esperant⭑·o ne⭑ uz⭑·as
gramatik⭑·an genr⁹·on por⭑ senc⭑·o-disting⭑·o, sed⭑ la⭑ uz⭑·o de⭑ „modus⁽⁺⁾·o“ ebl⭑·ig·as
las⭑·i al⭑ la⭑ komun⭑+uz⭑·a „mod⭑·o“ nur⭑ la⭑ kutim⭑·an senc⭑·on de⭑ soci³·a-person⭑·aj
prefer⭑·oj vest⭑·ad·aj kaj⭑ kondut⭑·aj.
[artikol⭑-versi⁹·o: 1.30 2024/01/26 19:05:52 ]
__________________________________________________________________