modest⭑·/·a

modest⭑·a

   1.
          Kaŝ⭑·ant·a, aŭ⭑ ne⭑ alt⭑·e taks⭑·ant·a, si⭑·ajn {merit⭑·o} jn; montr⭑·ant·a
          nenia·n pretend⭑·em·on pri⭑ si⭑·aj merit⭑·oj: Mose⁽⁺⁾·o est⭑·is hom⭑·o tre⭑
          modest⭑·a ; neniu pov⭑·is est⭑·i pli⭑ modest⭑·a kaj⭑ pli⭑ diligent⭑·a ol⭑ tiu
          jun⭑·a hom⭑·o ; mal·riĉ⭑·a, modest⭑·a knab⭑·in·o ; Ale⭑·ĉj·o […] star⭑·is
          mal·proksim⭑·e en⭑ poz¹·o tre⭑ modest⭑·a kaj⭑ kun⭑ vizaĝ⭑-esprim⭑·o tut⭑·e ne⭑
          gaj⭑·a . {humil⭑·a} , {mediokr⁽⁺⁾·a} , {moder⭑·a}

   2.
          Prezent⭑·ant·a ne·alt⭑·an merit⭑·on, {sen·luks⭑·a} , {sen·pomp²·a} , {simpl⭑·a}
          , {sen·bril⭑·a} : modest⭑·a loĝ⭑·ej·o ; ili hav⭑·is sufiĉ⭑·ajn viv⭑-rimed⭑·ojn
          [kaj⭑] kontent⭑·iĝ·is je⭑ si⭑·a modest⭑·a sort⭑·o ; ŝi pet⭑·eg·is Di⭑·on pri⭑
          mal·grand⭑·a, modest⭑·a lok⭑·o sub⭑ la⭑ sun⭑·o ; modest⭑·a est⭑·as ni⭑·a kun·ven⭑·o,
          la⭑ mond⭑·o ekster⭑·a ne⭑ mult⭑·e sci⭑·as pri⭑ ĝi ; kap⭑·o majest⭑·a, sed⭑ cerb⭑·o
          modest⭑·a ; rang⭑·et·o rang⭑·on respekt⭑·u kaj⭑ modest⭑·an lok⭑·on elekt⭑·u .
          {averaĝ⁽⁺⁾·a}

   {impon¹·a}

mal·modest⭑·a

          {Fier⭑·e} montr⭑·ant·a si⭑·ajn kvalit¹·ojn, {glor⭑+am⭑·a} , {vant⭑·a} : ŝi
          est⭑·is bel⭑·a vir⭑·in·o, sed⭑ fier⭑·a kaj⭑ mal·modest⭑·a ; [ili] ir⭑·as kun⭑
          etend⭑·it·a kol⭑·o kaj⭑ kun⭑ mal·modest⭑·a rigard⭑·o […] kaj⭑ koket⭑·as ; est⭑·is
          iom⭑ mal·modest⭑·a de⭑ li⭑·a flank⭑·o, ke⭑ li permes⭑·is al⭑ si dir⭑·i al⭑ la⭑
          fi·lin⭑·o de⭑ la⭑ imperi⭑·estr·o: ĉu⭑ vi mi·n dezir⭑·as ? dum⭑ vi for·est⭑·is,
          mi est⭑·is iom⭑ mal·modest⭑·a (li konduk⭑·as li·n al⭑ la⭑ kadavr¹·o) […] — de⭑
          mal·antaŭ⭑·e li vol⭑·is vi·n mort⭑·ig·i . {fanfaron⭑·i} , {impon¹·i} ,
          {pretend⭑·i}

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.28 2024/01/26 19:05:52 ]
     __________________________________________________________________