mon⭑·/·o

mon⭑·o

          Ĉia rimed⭑·o, ĝeneral¹·e agnosk⁽⁺⁾·at·a kiel⭑ inter·ŝanĝ⭑·il·o aŭ⭑ pag⭑·il·o:
          aĉet⭑·it·a per⭑ mon⭑·o ; mi don⭑·as mon⭑·on por⭑ la⭑ kamp⭑·o ; plen⭑·a sum⭑·o da⭑
          mon⭑·o ; mi don⭑·os al⭑ vi pan⭑·on pro⭑ vi⭑·aj brut⭑·oj, se⭑ vi jam⭑ ne⭑ hav⭑·as
          mon⭑·on ; tri⭑×dek⭑ sikl⁽⁺⁾·oj da⭑ mon⭑·o dev⭑·as est⭑·i pag⭑·it·aj ; li perd⭑·is
          si⭑·an dung⭑·o-mon⭑·on ; li pag⭑·u tiom⭑ da⭑ mon⭑·o, kiom⭑ virg⭑·ul·in·oj ordinar⭑·e
          ricev⭑·as dot⭑·e ; don⭑·ant·e al⭑ li mon⭑·on, ne⭑ postul⭑·u de⭑ li procent⭑·ojn
          ; por⭑ la⭑ mon⭑·o pastr⭑·a preĝ⭑·o, por⭑ la⭑ mon⭑·o romp⭑·' de⭑ leĝ⭑·o ; invest⁽⁺⁾·i
          mon⭑·on en⭑ vent⭑·o-muel⭑·il·aj projekt⭑·oj ; kolekt⭑·i mon⭑·on por⭑ help⭑·i
          mal·san⭑·ajn infan⭑·ojn ; li mal·avar⭑·e dis·don⭑·is mon⭑·on el⭑ nigr⭑·aj kas⭑·oj
          kaj⭑ kont³·oj ; la⭑ grand⭑·aj parti⭑·oj […] tro⭑ facil⭑·e mon⭑·on kaj⭑ ne⭑
          pov⭑·is imag⭑·i, ke⭑ korupt³·ec·o est⭑·us io mal·bon⭑·a . nek⭑ la⭑ ŝtat⭑·o nek⭑ la⭑
          asekur⭑·aj kompani¹·oj hav⭑·as sufiĉ⭑·e da⭑ mon⭑·o por⭑ pag⭑·i tiom⭑ da⭑ pensi⭑·oj
          . {kest⭑·o} , {mon⭑-aŭtomat¹·o} {or⭑·o} , {sak⭑·o}

mon⭑·a

          Rilat⭑·a al⭑ mon⭑·o: mon⭑·a unu⭑·o; mon⭑·aj afer⭑·oj ; mon⭑·aj interes⭑·oj; ĉi⭑
          tiu or⭑·a ŝild⭑·o, inkrust⁽⁺⁾·it·a per⭑ mult⭑·e~kost⭑·aj ŝton⭑·oj, hav⭑·is, krom⭑
          grand⭑·a mon⭑·a valor⭑·o, fort⭑·on de⭑ l'⭑ amulet²·o ; komerc⭑·ist·oj ‐ por⭑ ili
          la⭑ tut⭑·a viv⭑·o est⭑·as baz¹·it·a sur⭑ la⭑ mon⭑·a profit⭑·o ; [li] ĉiam⭑ si·n
          trov⭑·ad·is en⭑ mon⭑·a embaras⭑·o ; al⭑ mi⭑·aj ofic⭑·ist·oj mank⭑·as mon⭑·aj
          rimed⭑·oj, kiu·jn ne⭑ pov⭑·as plu⭑ liver⭑·i mi⭑·a mal·riĉ⭑·iĝ·int·a trezor⭑·ej·o ;
          tiu nivel⭑·o de⭑ kresk⭑·ad·o ebl⭑·os nur⭑ pro⭑ ĝi⭑·a liber⭑·a mon⭑·a politik¹·o .
          {financ¹·a}

mon⭑·er·o

          Apart⭑·a pec⭑·o de⭑ metal⭑·a mon⭑·o: centim⭑·o, pfenig⭑·o kaj⭑ kopek⭑·o est⭑·as
          mon⭑·er·oj ; du⭑×dek⭑ arĝent⭑·aj mon⭑·er·oj ; pun⭑-pag⭑·o de⭑ cent⭑ arĝent⭑·aj
          mon⭑·er·oj ; en⭑ si⭑·a dekstr⭑·a poŝ⭑·o li port⭑·is la⭑ paper⭑-mon⭑·on […] kaj⭑ en⭑
          led⭑·a sak⭑·et·o sur⭑ la⭑ brust⭑·o li hav⭑·is kelk⭑·e da⭑ al·kudr⭑·it·aj or⭑·aj
          mon⭑·er·oj ; sen⭑ la⭑ kupr⭑·aj mon⭑·er·oj, kiu·jn oni ĵet⭑·as al⭑ li, […] la⭑
          kant⭑·ist·o de⭑ Luziado dev⭑·us mort⭑·i de⭑ mal·sat⭑·o ; du⭑ flank⭑·oj de⭑ la⭑
          sam⭑·a mon⭑·er·o ; unu⭑ mon⭑·er·o ne⭑ est⭑·as mon⭑·o ; oni li·n kon⭑·as kiel⭑
          mal·bon⭑·an mon⭑·er·on ; hav⭑·i proviz⭑·ojn de⭑ eŭr⁹·o-mon⭑·er·oj ; li en·ĵet⭑·is
          ĝust⭑·an mon⭑·er·on, sed⭑ la⭑ aŭtomat¹·o ne⭑ re·ag⭑·is, eĉ⭑ ne⭑ re·don⭑·is la⭑
          mon⭑·on ; antikv⭑·aj mon⭑·er·oj ; el·don⭑·o de⭑ mon⭑·er·oj kaj⭑ {mon⭑-bilet³·oj} ;
          mon⭑·er+stamp⭑·ej·o ; mon⭑·er·ig·i ĉek¹·on.

mon⭑·er·et·o

          Mal·grand⭑+valor⭑·a mon⭑·er·o: mal·ferm⭑·int·e de·nov⭑·e si⭑·an mon⭑·uj·on, ŝi
          kalkul⭑·is la⭑ mon⭑·er·et·ojn, kiu·j rest⭑·is en⭑ ĝi post⭑ la⭑ far⭑·it·aj aĉet⭑·oj
          ; mon⭑·er·et·o de⭑ feliĉ⭑·o .

mon⭑·uj·o

          Poŝ⭑·o aŭ⭑ sak⭑·et·o destin¹·it·a por⭑ kun·port⭑·i mon⭑·er·ojn: en⭑ la⭑ poŝ⭑·o de⭑
          mi⭑·a pantalon⭑·o mi port⭑·as mon⭑·uj·on ; la⭑ vidv⭑-in⭑·o met⭑·is la⭑ man⭑·on en⭑
          la⭑ poŝ⭑·on kaj⭑ el·tir⭑·is mon⭑·uj·on, kiu en·hav⭑·is kelk⭑·e da⭑ mon⭑+paper⭑·et·oj
          ;  halt⭑·is kaj⭑ don⭑·is el⭑ si⭑·a mon⭑·uj·o du⭑ arĝent⭑·ajn mon⭑·er·ojn
          .

sen·mon⭑·a

          Ne⭑ hav⭑·ant·a mon⭑·on: kiam⭑ la⭑ poet¹·o  est⭑·is sen·mon⭑·a
          kaj⭑ tamen⭑ soif⭑·a, la⭑ kelner⭑·oj en⭑ la⭑ latin⁽⁺⁾·a kvartal⭑·o akcept⭑·is
          por·pag⭑·e ĵus⭑ verk⭑·it·an vers⭑·aĵ·on ; medit⭑·oj pri⭑ sen·mon⭑·aj temp⭑·oj ;
          li⭑·aj last⭑·aj vi⭑~voj⭑·ar·oj pas⭑·is en⭑ institut⭑·o por⭑ sen·mon⭑·aj mal·jun⭑·ul·oj
          ; sen·mon⭑·aj student⭑·oj kelk⭑+foj⭑·e ŝtel⭑·e en·bus⁽⁺⁾·iĝ·as por⭑ evit⭑·i aĉet⭑·i
          bilet³·on .

sen·mon⭑·ig·i

          Sen·ig⭑·i je⭑ mon⭑·o: tut⭑·e sen·mon⭑·ig·is mi·n infanteri¹·a kapitan⭑·o, tiel⭑,
          ke⭑ la⭑ hotel⭑-mastr⭑·o vol⭑·is jam⭑ met⭑·i mi·n en⭑ mal·liber⭑·ej·on ;
          maksimum³-filatel⁽⁺⁾·o ‐ nov⭑·a manier⭑·o sen·mon⭑·ig·i la⭑ filatel⁽⁺⁾·ist·ojn .
          {el·suĉ⭑·i} , {sen·hav⭑·ig·i}

bit⁹-mon⭑·o

          {Mon⭑·o} dispon⭑·ebl·a nur⭑ en⭑ ne·materi¹·a, bit⁹·a form⭑·o, sen⭑ la⭑ garanti⭑·o
          de⭑ iu ŝtat⭑·a bank¹·o: ne·atend⭑·it·a est⭑·is la⭑ anonc⭑·o en⭑ aŭgust⁽⁺⁾·o de⭑
           , projekt⭑·o por⭑ nov⭑·a bit⁹-mon⭑·o sub·ten⭑·at·a
          de⭑ i.a. la⭑ german⭑·a  kaj⭑ la⭑ svis⁽⁺⁾·a  .

el·aĉet⭑·a mon⭑·o

          Mon⭑-sum⭑·o don⭑·at·a kiel⭑ kompens¹·o por⭑ liber⭑·ig·o de⭑ ostaĝ⁽⁺⁾·o: li⭑·aj amik⭑·oj
          kolekt⭑·is grand⭑·ajn sum⭑·ojn, ĉar⭑ preskaŭ⭑ ne·kred⭑·ebl·a est⭑·is la⭑
          el·aĉet⭑·a mon⭑·o, kiu est⭑·is postulat⁽⁺⁾·a ; se⭑ la⭑ dediĉ⭑·int·o vol⭑·os
          el·aĉet⭑·i si⭑·an dom⭑·on, tiam⭑ li al·don⭑·u kvin⭑·on·on de⭑ la⭑ mon⭑·o ; leĝ⭑·o
          koncern⭑·e for·rab⭑·on de⭑ liber⭑·ec·o kun⭑ aŭ⭑ sen⭑ postul⭑·o de⭑ el·aĉet⭑·a mon⭑·o
          ; pro⭑ la⭑ fakt¹·o, ke⭑  ne⭑ postul⭑·is el·aĉet⭑·an mon⭑·on, li
          pov⭑·us est⭑·i kondamn⭑·it·a laŭ⭑ la⭑ nun⭑ valid⁴·a leĝ⭑·o al⭑ maksimum³·e dek⭑
          jar⭑·oj da⭑ mal·liber⭑·ig·o .

Inter·naci⭑·a Mon⭑·a Fondus⁽⁺⁾·o (IMF)

          Special⭑·a {organiz¹·aĵ·o} de⭑ {Unu⭑·iĝ·int·aj Naci⭑·oj} , kiu kontrol⭑·as la⭑
          inter·naci⭑·an valut⁹·o-sistem⭑·on kaj⭑ prov⭑·as ekvilibr²·ig·i la⭑ kresk⭑·ad·on
          de⭑ la⭑ mond⭑·a komerc⭑·o: en⭑ Prag⁽⁺⁾·o okaz⭑·is la⭑ 55a jar⭑-kun·sid⭑·o de⭑
          Inter·naci⭑·a Mon⭑·a Fondus⁽⁺⁾·o kaj⭑ de⭑ Mond⭑·a Bank¹·o (MB), kun⭑ kun·ven⭑·oj de⭑
          ministr¹·oj pri⭑ financ¹·o, fak⭑·aj seminari¹·oj, preleg⁸·oj, konferenc²·oj,
          ktp. ; Inter·naci⭑·a Mon⭑·a Fondus⁽⁺⁾·o (IMF) kaj⭑ Mond⭑·a Bank¹·o (MB)
          al·trud⭑·ad·is al⭑ mal·riĉ⭑·aj land⭑·oj „politik¹·on de⭑ struktur¹·aj re·form⭑·oj”
          .

poŝ⭑-mon⭑·o

          Mon⭑·o don⭑·at·a al⭑ iu, ekzempl⭑·e al⭑ infan⭑·o, por⭑ ĉiu+tag⭑·aj mal·grand⭑·aj
          el·spez⭑·oj: mi eĉ⭑ ricev⭑·is ĉiu+semajn⭑·e poŝ⭑-mon⭑·on ; li postul⭑·is ke⭑ ŝi
          […] re·don⭑·u la⭑ mon⭑·on al⭑ la⭑ pa⭑·nj·o, re·pag⭑·ant·e ĉiu+semajn⭑·e unu⭑ penc¹·on
          el⭑ si⭑·a poŝ⭑-mon⭑·o ; por⭑ kelk⭑·aj, sen·dub⭑·e, parlament¹·a salajr⭑·o
          signif⭑·as nur⭑·an poŝ⭑-mon⭑·on .

rest⭑-mon⭑·o

          Mon⭑·o, kiu·n oni re·ricev⭑·as post⭑ pag⭑·o de⭑ tro⭑ grand⭑·a sum⭑·o, ekz.
          pag⭑·int·e per⭑ mon⭑-bilet³·o, re·ricev⭑·ant·e mon⭑·er·ojn: komenc⭑·iĝ·os trans·ir⭑·a
          period¹·o, kiam⭑ en⭑ la⭑ land⭑·o oni pov⭑·os pag⭑·i per⭑ du⭑ valut⁹·oj, tamen⭑
          rest⭑-mon⭑·o est⭑·os re·don⭑·at·a nur⭑ en⭑ eŭr⁹·oj .

stud¹-mon⭑·o

          {Mon⭑-help⭑·o} don⭑·at·a al⭑ student⭑·o por⭑ la⭑ viv⭑-bezon⭑·oj: la⭑ ŝtat⭑·a
          stud¹-mon⭑·o subit⭑·e sufiĉ⭑·is por⭑ nenio, sed⭑ kun⭑ la⭑ help⭑·o de⭑ la⭑
          ge·patr⭑·oj li el·turn⭑·iĝ·is, kaj⭑ pov⭑·is daŭr⭑·ig·i la⭑ stud¹·ojn .

ŝpar⭑-mon⭑·o

          Mon⭑·o kolekt⭑·at·a por⭑ pli⭑ post⭑·a uz⭑·o: cent⭑·oj da⭑ famili⭑·oj sen·iĝ⭑·is je⭑
          si⭑·a tut⭑·a ŝpar⭑-mon⭑·o ; tiel⭑ alt⭑·a est⭑·as la⭑ ge·edz⭑·iĝ·a konsum⭑·o, ke⭑ per⭑
          si⭑·a propr⭑·a ŝpar⭑-mon⭑·o la⭑ nov⭑~ge·edz⭑·oj ne⭑ pov⭑·as ĝi·n kovr⭑·i ;
          ŝpar⭑-mon⭑·uj·o .

trink⭑-mon⭑·o

          Mon⭑-donac⭑·o al⭑ serv⭑·ist·o, kelner⭑·o ktp: port⭑·u pacienc⭑·e la⭑ ŝarĝ⭑·on,
          kiam⭑ ni ven⭑·os hejm⭑·en, mi don⭑·os al⭑ vi bon⭑·an trink⭑-mon⭑·on ; al⭑ la⭑
          al·port⭑·ant·a serv⭑·ant·o li neniam⭑ don⭑·ad·is trink⭑-mon⭑·on ; popular²·as
          tamen⭑ kelner⭑·ad·o (pro⭑ trink⭑-mon⭑·o) . {gratifik⁽⁺⁾·o}

mon⭑·a+vid⭑·a

          Tre⭑ dezir⭑·ant·a mon⭑·on en⭑ ĉiu·j cirkonstanc⭑·oj, {profit⭑·em·a} : la⭑
          Farise⁽⁺⁾·oj ankaŭ⭑, kiu·j est⭑·is mon⭑·a+vid⭑·aj, aŭd⭑·is ĉio·n tio·n, kaj⭑ ili
          li·n mok⭑·is ; skandal²·oj pro⭑ […] degener⭑·int·a viand⭑·o, kiu·n, spit⭑·e al⭑
          danĝer⭑·o por⭑ san⭑·o de⭑ hom⭑·oj, mon⭑·a+vid⭑·aj kapital¹·ist·oj vend⭑·is ;
          profit⭑·i daŭr⭑·e vend⭑·ant·e nov⭑·ajn kartoĉ⭑·ojn ŝajn⭑·e ankoraŭ⭑ ne⭑ sufiĉ⭑·as
          por⭑ la⭑ mon⭑·a+vid⭑·a industri⭑·o, oni tromp⭑·as la⭑ klient¹·ojn vend⭑·ant·e ne⭑
          tut⭑·e plen⭑·ajn kartoĉ⭑·ojn . {avar⭑·a} , {mamon⁽⁺⁾·o} .

mon⭑·a+vid⭑·ul·o

          Hom⭑·o, kiu tre⭑ dezir⭑·as mon⭑·on, kiu ĉiam⭑ serĉ⭑·as mon⭑·an profit⭑·on: li
          ne⭑ est⭑·as ia⭑ spekul⁽⁺⁾·ant·o, nek⭑ mon⭑·a+vid⭑·ul·o .

mon⭑+fals⭑·ist·o

          Tiu kiu fabrik⭑·as kontraŭ·leĝ⭑·e sen·valor⭑·an mon⭑·on, kiu tromp⭑·e imit⭑·as
          la⭑ oficial⭑·an:  (1773–1847), aŭstr⁽⁺⁾·a
          pentr⭑·ist·o entrepren⭑·ist·o kaj⭑ mon⭑+fals⭑·ist·o ;  –
          sukces⭑·a brit⁹·a mon⭑+fals⭑·ist·o, kondamn⭑·it·a de⭑  kaj⭑
          pend⭑·um·it·a .

   [artikol⭑-versi⁹·o: 1.166 2024/01/26 19:05:53 ]
     __________________________________________________________________